Welke vinger is de verlovingsring?

Een huwelijksaanzoek is een van de meest romantische momenten in het leven van een toekomstig getrouwd stel. De jonge man maakt zich zorgen voordat hij de hoofdvraag in zijn leven stelt, zich afvragend of zijn uitverkorene het geliefde "ja" zal zeggen. En voor meisjes wordt vurige spraak en verlovingsring een duizelingwekkende verrassing. Nadat de woorden van liefde zijn uitgesproken, legt de toekomstige bruid een sieraad aan haar vinger.

De traditie om een ​​juweel te geven tijdens het aanbod kwam vanuit het Westen naar de Oost-Europese landen. De ring als een geschenk symboliseert de ernst van de intenties en de oprechtheid van de gevoelens van de toekomstige bruidegom. Het meisje accepteert sieraden als bewijs dat ze klaar is om haar resterende leven met haar geliefde te delen.

Sommige jongeren geven de voorkeur aan een verrassing voor het publiek in het openbaar, bijvoorbeeld in een restaurant of op een gala-evenement. Anderen beschouwen dit moment zeer persoonlijk en bieden alleen hun hand en hart. De geëngageerde mensen vieren met familieleden en vrienden nadat ze een aanvraag bij de burgerlijke stand hebben ingediend.

Een verlovingsring is een ongepaarde decoratie, in tegenstelling tot een trouwring. Dit juweel is in de familie in één exemplaar en alleen de bruid draagt ​​het. In de Oost-Slavische landen, waaronder Rusland, Oekraïne en Wit-Rusland, is het gebruikelijk om het op de ringvinger van de rechterhand te dragen. Dezelfde traditie in Polen.

Toekomstige echtgenotes van West-Europese landen en Amerika dragen een ring, geschonken door de bruidegom, aan zijn linkerhand. Iemand na de huwelijksceremonie verbergt dit juweel in een kist en iemand blijft dragen, maar aan de rechterkant.

Het is niet gebruikelijk om het geschenk van de bruidegom rechtstreeks aan de ceremonie te dragen, ongeacht of de vrouw van plan is het daarna te dragen. De vinger van de bruid mag alleen worden versierd met een trouwring.

Volgens Slavische tradities dragen weduwe echtgenoten ringen aan hun linkerhand. Daarom dragen onze meisjes na registratie niet langer de verlovingsring of combineren ze deze met een trouwring. Dan is het belangrijk dat het ontwerp van de ringen in harmonie is met elkaar. Bovendien mogen de twee ringen geen ongemakkelijk vrouwelijk handvat veroorzaken.

De ring, geschonken door de toekomstige echtgenoot, wordt gedragen op de ringvinger. Dit geldt voor alle regio's, ongeacht welke hand ze dragen. Er zijn veel meningen waarom een ​​ringvinger is ontworpen om bruidsjuwelen te dragen. Sommigen vinden een verklaring in de menselijke anatomie - het is van hem strekt de zenuw naar het hart. Anderen geven de voorkeur aan meer romantische versies.

Als u uw handpalmen bij elkaar legt, uw middelvingers buigt en de rest met de pads verbindt, kunt u iets ongewoons zien. Alle vingers kunnen gemakkelijk worden gescheiden, behalve de naamloze. Daarom werden ze een symbool van de onafscheidelijkheid van twee harten in liefde.

Wat de tradities en het bijgeloof ook zijn, de moderne realiteit dicteert hun omstandigheden. Een jonge man kiest een ring voor zijn geliefde zonder haar. Daarom moet soms het juweel worden gedragen op de pink waar het vandaan kwam.

De toekomstige bruidegom moet verzekerd zijn door een decoratieontwerp te kiezen met de voorwaarde dat het later gemakkelijk met hem te manipuleren is. Sieraden salon consultants zullen u vertellen welk model het meest geschikt is. Als het product een sierlijk ontwerp heeft, is ingelegd met stenen of bestaat uit verschillende legeringen van goud, dan is het bijna onmogelijk om de grootte ervan te veranderen.

De huwelijksceremonie en alles wat daaraan voorafgaat, inclusief de verloving, worden vergezeld door talrijke tekenen. Er is al iets vergeten of niet gerespecteerd, waardoor het een bijgeloof is geworden dat jongeren proberen te negeren. Er zijn echter tekenen die zo ingebakken zijn dat ze volwaardige tradities zijn geworden. Ze worden zelfs door de meest sceptische stellen niet verwaarloosd. Vooral veel overtuigingen in verband met de ringen.

Wat betreft de sieraden, gedoneerd aan de verloving, dan moet het worden verborgen voor jaloerse blikken, om geen rampspoed in uw gezinsgeluk te brengen. Het juweel mag niet aan iemand worden geschonken en moet vooral worden beproefd. Het symbool van het toekomstige huwelijksleven moet worden gedragen, niet verwijderen tot de trouwdag.

Als de toekomstige bruid het geschenk van de bruidegom verliest, belooft het een disfunctioneel gezinsleven of zelfs een scheiding. En vice versa. Als er niets ergs met de ring gebeurde, het was niet bekrast, verwend of misvormd, dan zal het paar een gemakkelijk en gelukkig leven samen hebben.

In sommige families worden verlovingsringen meestal van moeder op zoon overgedragen. Dit is een geweldige traditie. Als gezinnen goed leefden, des te ouder en rijker de decoratie, des te meer geluk het zal brengen voor toekomstige generaties. Zijn positieve energie zal alleen maar toenemen. Als de ouders van de bruidegom echter ongelukkig zijn in het huwelijk of gescheiden zijn, mag een dergelijke gave niet aan zijn geliefde worden gegeven.

Je kunt erachter komen hoe je ringen correct kunt dragen in de onderstaande video:

De vraag welke vinger het gebruikelijk is om de verlovingsring te dragen, wordt niet alleen door de eigenaars gevraagd. Allereerst denkt de toekomstige bruidegom daarover na. De jongeman moet een verrassing maken voor zijn liefje, en niet te vergissen, omdat hij de omvang van het geschenk heeft verloren.

Vooral inventieve jongens weten de grootte van de vinger van zijn toekomstige vrouw te achterhalen. Dit kan een losse vraag in een gesprek zijn. Zodat het meisje waarschijnlijk niets vermoedde, kun je het aan haar vriend, moeder of zus vragen. Idealiter, als een lieverd in een doos veel ringen heeft. Een van hen in de juwelierszaak zal een echte redding zijn, het belangrijkste ding - dat het meisje niets vermoedde.

Nadat de jongeman te weten was gekomen op welke vinger zijn bruid de verlovingsring zou dragen en de grootte van het product zou ontdekken, gaat hij naar de winkel. In de sieraden salon van een verscheidenheid aan sieraden ogen gewoon verspreiden.

Om het gemakkelijker te maken om voor een bepaald model te kiezen, volgt u gewoon een paar eenvoudige tips.

• Het verlovingsgeschenk moet zijn gemaakt van edelmetaal (goud of platina). Als de lieveling zilver draagt, dan is witgouden sieraden een goed alternatief. Jongens moeten onthouden dat hun geschenk een zeer belangrijke eigenschap is in het leven van een vrouw. Het is niet de moeite waard om te sparen. Het juweel zal als een relikwie in de familie blijven.

• Voordat u kiest voor een bepaald ontwerp, moet u onthouden welke accessoires de toekomstige echtgenoot het liefst heeft. Als ze een aanhanger van de klassiekers is of helemaal geen sieraden draagt, dan is het genoeg om een ​​klassiek product met een kleine kiezelsteen te kiezen. Als de toekomstige bruid de voorkeur geeft aan ongebruikelijke accessoires, kan het geschenk in de juiste stijl worden gekozen.

• Juwelen op het product zijn wenselijk, maar niet noodzakelijk. Bij hen ziet het verlovingsgeschenk er plechtiger uit. Er zijn echter geen duidelijke regels over. Het kan een diamant of een gekleurd juweel zijn. Op de vingers van een jong meisje zal het mooier zijn om naar een dunne ring met een nette kiezelsteen te kijken. Oudere vrouwen benaderen producten met meer massieve inserts.

Helaas zijn er gevallen waarin een geëngageerd paar besluit te vertrekken. Dan worden jongeren geconfronteerd met de vraag wat te doen met dure sieraden.

Als het initiatief om te vertrekken afkomstig was van het meisje, dan heeft de gefailleerde bruidegom het recht om zijn geschenk te nemen. Als een man een breuk in relaties heeft geïnitieerd, kan een meisje met gemoedsrust het juweel in haar bezit laten. Wat te doen met de sieraden, iedereen beslist voor zichzelf.

Toen een jong stel korte tijd in een legitieme familierelatie woonde, na de ontbinding van het huwelijk, is de vrouw verplicht om het geschenk met de verloving terug te geven. Op deze manier wordt het duidelijk dat er eerder pauzes zijn gemaakt in de toezeggingen. Tegelijkertijd blijven trouwringen bij hun eigenaren.

In het geval van de dood van haar uitverkorene, blijft de vrouw een verlovingsring dragen als een teken van rouw en zet het aan de andere kant. De decoratie kan worden verwijderd wanneer de volgende bruidegom in haar leven verschijnt.