Hoe wordt barnsteen gevormd in de natuur?

Het mineraal, dat eruit ziet als houthars, is al vele eeuwen van groot belang voor onderzoekers. Amber was zelfs bekend bij mensen uit de prehistorie. Plinius de oudere geloofde bijvoorbeeld dat het versteend sap was. Agricola steunde de oude filosoof, en zelfs Lomonosov kwam tot deze conclusie. Eeuwen gingen voorbij. Hoe moderne wetenschappers de oorsprong van barnsteen verklaren, leren we, kijkend naar de huidige bronnen.

Ongeveer 50 miljoen jaar geleden, nog voor het verschijnen van de mens op aarde, op het grondgebied van het huidige Zweden, was een deel van de Oostzee land. En dit is een belangrijk gegeven voor het begrijpen van de oorsprongsprocessen van barnsteen in de natuur.

De eerste stap in de vorming van een mineraal is de isolatie van de hars van naaldbomen. Dit was waarschijnlijk te wijten aan de scherpe opwarming van het klimaat. Dennen waren zeer gevoelig voor klimaatverandering. Toen orkanen en onweersbuien begonnen, produceerden de dennen een speciale harshars.

Dikke en zeer kleverige vloeistof leidde tot de vorming van groeven op de stammen, druppels, klonters, die onder het gewicht van hun eigen gewicht op de grond lagen. Het grootste deel van de hars stroomde uit de dennen tijdens de lente windschermen. Maar zelfs de knaagdieren, die geen pijn hadden aan de dennen, verwondden de bomen en een dik vloeiende hars werd genomen om de wonden te "genezen".

Het proces van harsextractie kon worden voltooid en opnieuw beginnen, wat reeds leidde tot meerlagige opeenhopingen van de hars.. Insecten konden op de hars zitten, ze plakten aan de kleverige vloeistof en bleven daar. Voor altijd.

Dus je kunt de tweede fase van de vorming van barnsteen noemen. Dit proces is te wijten aan fysisch-chemische veranderingen. Het was erg belangrijk in welke specifieke omstandigheden de hars zou zijn. Als de grond droog was, nam zuurstof een actieve rol in de transformatie van de hars: de stabiliteit nam toe, de hardheid nam toe.

Vervolgens komt de erosie, overdracht en afzetting van hars in het water. De omstandigheden die nodig kunnen zijn voor de vorming van barnsteen worden geassocieerd met hydrodynamica en geochemie van het bekken.

Om barnsteen van nature te vormen, hebben we speciaal water - slib nodig, met zuurstof, rijk aan kalium. Wanneer deze wateren in contact komen met de hars, verschijnen barnsteenzuur en meer esters van dit zuur erin. Aan het einde van deze moeilijke processen wordt niet alleen amber zelf, maar ook glauconiet gevormd. En de definitie van de laatste leidde tot het idee van zwak alkalische en zwak reducerende omgevingen.

Deze transformaties hebben geleid tot het feit dat de hars sterk gecompacteerd is, niet zo oplosbaar is geworden als initieel, de viscositeit en smelttemperaturen zijn toegenomen. Kleine moleculen in de hars zijn één macromolecuul geworden.

Het klimaat in Noord-Europa, waar amber miljoenen jaren geleden werd gevormd, leek op de huidige klimatologische omstandigheden van het Zuid-Europese deel en de subtropen. De gemiddelde jaartemperatuurindicator daalde niet onder de 18 graden boven nul.

Wat kan nog meer worden gezegd over het klimaat waarin barnsteen wordt gevormd:

• niet erg hoge verlichting van het bos; licht benaderde de lagere takken een beetje vanwege de bovenste gesloten kroon;
• vegetatie liet niet toe dat ultraviolet de grond nadert;
• bosbodems waren zanderig, bedekt met een laag zacht grondafval;
• de lucht is bijna oververzadigd met waterdamp die steeg van vochtige grond.

In zo'n klimaat was alles bevorderlijk voor de ontwikkeling van weelderige vegetatie. Er is zelfs zoiets - "amberbos". Deze complexe plantengemeenschap is moeilijk te karakteriseren, zelfs met zeer gedetailleerde beschrijvingen. Sommige dennen daar, zoals sommige wetenschappers geloven, waren tot twintig soorten.

Nadat het klimaat veel ernstiger was geworden, verdwenen de "barnsteenbossen". Het grootste deel van hun grondgebied ging de oceaan in. Alleen barnsteen, hars dat ongelooflijk versteend bleef, bleef een getuige van de prehistorie. Amber "herinnert" zich de planeet voor de verschijning van de mens.

De hardheid en het smeltpunt van barnsteen is hoger dan die van de beste kwaliteiten van Copal. Het is bewezen dat het geel-honing-mineraal oplosbaar is in terpeen en organische koolwaterstoffen. In zijn natuurlijke voorkomen kan barnsteen worden gevonden in de vorm van fragmenten van verschillende groottes, die lijken op de harsachtige afscheidingen van naaldbomen.

De dichtheid van barnsteen is bijna gelijk aan de dichtheid van zeewater: in zout water drijft het mineraal en in zoet water daalt het. Deze omstandigheid verklaart de stabiliteit en niet-uitwisbaarheid van de steen, die een herhaalde overdracht, wassen, herbegraven, en dit alles voor tientallen miljoenen jaren ervaart.

Er zijn andere fysische eigenschappen van het mineraal.

• Op de vlam van een kaars smelt amber en begint te koken bij een temperatuur van 250-300 graden. Verwarming laat het mineraal smeulen en verbranden met een rokende rook. De geur op hetzelfde moment zal aangenaam, harsachtig zijn. Trouwens, dit is de beste manier om echte barnsteen te onderscheiden van een nepverwarmer, een neppoeder brengt natuurlijk geen harsachtig aroma met zich mee.

• Wanneer gewreven, barnsteen is geëlektrificeerd, trekt kleine voorwerpen aan, ladingen met statische elektriciteit. En een ander interessant historisch feit houdt hiermee verband: de oude filosoof Thales van Milete ontdekte deze eigenschap van barnsteen. De onderzoekers pakten de ontdekking van de filosoof op, zagen blauwe vonken toen ze steen wreven met wol en noemden deze vonken een elektron. En het elektron is trouwens de Griekse naam voor barnsteen.

• Als je het vraagt, en wat de kleur van barnsteen is, zal het antwoord ondubbelzinnig zijn - geel. Maar experts telden ongeveer tweehonderd kleuren tinten ingesloten in een vrij groot aantal kleuren. Onder invloed van de zon zal amber gloeien. De glitter van de steen is glasachtig, harsachtig, uitlopend en ongelijk.

• De luchtbelletjes waargenomen in barnsteen omvatten ongeveer 30% zuurstof.

Insecten, muggen, vlinders, hagedissen, bladeren, bloemen, dennenappels en andere organische resten bewaard in barnsteen maken het mineraal zo uniek en waardevol voor de wetenschap. Het blijkt dat deze steen niet alleen mooi is, zijn formatie is interessanter dan zijn decoratieve kanten.

Er kan niet worden gezegd dat alle barnsteenafzettingen voldoende zijn onderzocht. Primorskoe-veld heeft gedetailleerde kenmerken die niet over anderen kunnen worden gezegd.

Er zijn primaire en secundaire stortingen. De eerste zijn multifactorieel gerelateerd aan de plaatsen van mijnbouw. De verdeling van barnsteen kan niet uniform worden genoemd. Dit zijn allochtone afzettingen (deze omvatten Fushunskoye, Uglovskoye, Alaskinskoye). Secundaire (alluviale) steentrossen bevinden zich op de een of andere manier ver van hun oorspronkelijke locatie. Er zijn veel soorten van dergelijke placers. De belangrijkste productielocatie van barnsteen is de Oost-Dnjepr-provincie (de nadruk ligt niet op de Oostzee, maar op het gebied van de Noordzee tot de Zwarte Zee met de verovering van Denemarken, Polen en ook Duitsland, Oekraïne, Wit-Rusland).

De grootste ter wereld is het gebied Primorskoye, dat zich natuurlijk niet in Kaliningrad bevindt, maar op 40 km afstand. Deze aanbetaling is bekend sinds het paleolithicum.

Elk veld moet in detail worden bestudeerd, en vandaag benadrukken onderzoekers dit. Amber is een uitstekende siersteen, dus het is logisch om plekken te verkennen waar je het kunt mijnen en mijnbouwtechnologieën steeds perfecter te maken.

Het belangrijkste gebruiksgebied is de productie van sieraden. Minerale sieraden zijn erg mooi en zeker ongebruikelijk. Het is speciaal verwerkt, geeft het vorm, schittering en uitstraling. Je kunt een kleine barnsteen hanger kopen, en je kunt chique kralen, oorbellen, ringen en armbanden kopen. Als de rand van de steen kostbaar is, ziet hij er geweldig uit, maar eenvoudig metaal is prima, want in kralen en oorbellen is de steen zelf het belangrijkste.

Dit zijn echt waardevolle versieringen die u de eigenaar maken van een uniek artefact.

Voor souvenirs wordt het mineraal ook gebruikt: beeldjes en kisten, horloges en schaak, piramides zijn gemaakt van natuurlijke barnsteen (of met zijn insluitsels). Amberplaten, lepels en vorken worden met de hand gemaakt. Er is een mening dat dit servies neutraliserende eigenschappen heeft. Verdiepen het vooral vanwege de schoonheid, de gloed van de zon.

Breng steen en medicijnen aan in de vorm van amberkleurige olie:

• bij de behandeling van verwondingen - verstuikingen, kneuzingen, om de spieren op te warmen;
• voor massage van verschillende delen van het lichaam (meestal de wervellichamen);
• voor wrijven met longontsteking, bronchitis, catarrale ziektes;
• voor wrijven bij aandoeningen van het bewegingsapparaat.

Maar amberpoeder wordt gebruikt in cosmetologie. Het heeft een helende werking op de dermis, verwijdert pigmentvlekken, verjongt. Maak van dit poeder overigens amberpoeder voor de behandeling van tandvlees.

Afval van steenverwerking is vaak het decor van de schilderijen. Ten slotte is er zo'n meesterwerk van kunst als de Amber Room, die niet tevergeefs is als een wereldwonder.

Amber, zijn eigenschappen en oorsprong is een onderwerp dat nog niet is uitgeput, het wordt bestudeerd door serieuze onderzoekers, kinderen en volwassenen die niet onverschillig staan ​​tegenover biologie.

Hoe amber wordt gewonnen, zie de volgende video.