Synthetische saffieren zijn wijdverspreid in de juwelenmarkt. Natuursteen wordt als kostbaar beschouwd en heeft een hoge prijs. De alternatieve optie ziet er ook nobel uit in producten, en volgens esthetische kenmerken is het niet veel minder dan de eerste optie.
Wat is het?
Natuurlijke edelsteen wordt gevormd in een specifieke omgeving voor miljoenen jaren. De prijs daarvoor is torenhoog en de vraag is nog steeds goed.
Natuurlijke mineralen worden gevormd in de aardkorst als gevolg van enkele geologische bewerkingen die met elkaar zijn verbonden in tijd en ruimte.
Water, hitte en krachtige druk vormen ertsaders. Ze dienen als clusters van verschillende kristallen.. In de afzettingen van saffieren bevinden zich ook vloeibare gassen die vele jaren in een afgesloten ruimte circuleren.
In laboratoria die nanominerale wetenschappers samenstellen, werden de natuurlijke omstandigheden hersteld. Maar om een volwassen kristal een behoorlijke omvang te geven, duurt het enkele maanden. Nano-saffieren groeien sneller en daarom goedkoper dan natuurlijke tegenhangers. De kosten van kunststenen zijn lager, maar niet zozeer om ze te vergelijken met gewoon glas. De zuiverheid en diepte van de kleur van kunstmatige kristallen is beter dan die van echte mineralen. Hydrothermische saffier vereist geen extra verfijning, zoals een steen met echte eigenschappen. Deze methoden zijn overigens duur en vereisen extra investeringen.
Kunstmatige saffier is een soort korund. Het is ook de basis voor robijnen en smaragden. Saffieren hebben een blauwe kleur dankzij titanium en ijzer. Verwarmde beryl is ook betrokken bij de synthese. Rekening houdend met de productieomstandigheden kunnen we zeggen dat synthetische steen niet wordt gekweekt, maar gekookt. Aan de basis van een van de mengsels zit aluminiumoxide, dat eruit ziet als een gewone witte substantie. Het wordt alleen een saffier bij een temperatuur van 2200 graden Celsius. De kristallisatiesnelheid van kunstmatige saffieren is 4 mm per uur. Voor grote kristallen heb je veel tijd nodig. In de toekomst worden ze, indien nodig, in stukken gesneden en behandeld, wat de overeenkomst met natuurlijke afzettingen geeft.
Productie van synthetische saffier
De basismethode voor het maken van kunstmatige kristallen vereist een speciale oven Verneuil. Het wordt al decennia lang gebruikt. Bij deze methode wordt alumina gesmolten in een vlam van een waterstof-zuurstofbrander. In de oven maakt Verneuil vloeibare druppels. Met geleidelijke afkoeling vormen ze een kristal. Naast saffier is deze technologie ook geschikt voor de productie van robijn, evenals andere edelstenen. Het verschil is de toevoeging van onzuiverheden van verschillende metaaloxiden, die een geschikte kleur geven.
De technologie uitgevonden in het begin van de 20e eeuw is nog steeds in gebruik. Het heeft slechts kleine veranderingen ondergaan, waardoor het proces zich kan ontvouwen naar de omstandigheden van grootschalige productie.
De wijdverspreide verspreiding van technologie begon rond 1932 en werd vooral geïntensiveerd tijdens de Tweede Wereldoorlog. Door productie wordt de mix van uitgangsmaterialen met de ingestelde fysische en chemische eigenschappen gebruikt. Homogene componenten die in de unit worden geladen, worden "charge" genoemd.
De afmeting van microdeeltjes in de samenstelling van het mengsel van 1 tot 20 micron. Een deel van het poeder wordt in de bunker gegoten, die gaten heeft. Via hen komen stoffen de oven binnen, waar waterstof wordt verbrand. Het mengsel wordt gesmolten en groeit het kiemkristal.Capaciteit voor zaadrotaties, voor uniforme groei en opwarming. Naarmate het groeit, bevindt het zaad zich onderaan en wordt het bovenste deel omgezet in gezichten.
De vorm waarin de lading zich bevindt lijkt op een groeiende kegel. Afhankelijk van het verbruik van het basismateriaal worden daarin lange kristallen verkregen. Naast de stroom, zijn belangrijke parameters zoals de stroom van gassen en de snelheid van omwenteling, de kwaliteit van het verwarmen. De methode heeft de karakteristieke voordelen:
- het vermogen om de groei van kristallen visueel te beheersen;
- brandtemperatuur wordt automatisch geregeld;
- Fluxen en dure smeltkroezen in het afgewerkte materiaal zijn afwezig.
Nadelen van de methode:
- als gevolg van hoge temperatuur verschijnen interne spanningen in het kristal;
- wegens schending van systeemregels bij het voorbereiden van de lading, kunnen vluchtige stoffen verdampen en is het daaropvolgende herstelproces onmogelijk.
Verwerking na de teelt
De resulterende vorm en grootte van de kristallen komt meestal niet zo goed overeen met de parameters van gefabriceerde onderdelen. Daarom is het verwerken van materialen bijna altijd noodzakelijk. Conventionele draaibank-, frees- of boormachines worden niet gebruikt voor machinale bewerking. Producten zijn broos, daarom zijn alleen schuurmiddelen mogelijk. Diamantschijven of -schuurmachines, suspensies of speciale pasta's kunnen worden gebruikt.
Typisch worden deeltjes van een schurend materiaal in het oppervlak van het materiaal dat wordt verwerkt geperst. Het vormt microscheuren, die tijdens het proces naar binnen worden verplaatst. Verdere acties resulteren in een heel netwerk van scheuren. Ze sluiten, waardoor afzonderlijke stukjes afgebroken worden. Ze worden in lagen van het oppervlak verwijderd, waardoor het product de gewenste vorm krijgt.
Abrasieve materialen bedoeld voor verwerking, willens en wetens verdeeld door hardheid.
Het slijtvermogen, dat wordt uitgedrukt door mechanische of chemische weerstand, is afhankelijk van deze eigenschap.
Experts kiezen het gewenste schuurmiddel op de mineralogische Mohs-schaal. Volgens de belangrijkste verschillen in mineralen komt diamant overeen met het tiende leerjaar en korund - het negende leerjaar. Voor de behandeling van saffieren geschikte speciale molens of suspensies.
Slijpmachines zijn gietijzer, glas, staal, koper of messing onderdelen met schurende micro-poeders. De korrelgrootte van de micropoeders kan variëren van M14 tot M5. Na het malen van een volwassen kristal, moet je het oppoetsen. Voor dit proces wordt een schuurmiddelsuspensie geselecteerd, die in het oppervlak wordt gewreven totdat deze volledig gelijkmatig is verdeeld. Het polijsten wordt in twee fasen uitgevoerd, waarvoor verschillende schuurmiddelen met grove of fijne korrelgrootte worden gekozen.
Wat is anders dan het natuurlijke?
Kunstmatig korund, evenals natuurlijke afzettingen, is blauw of donkerblauw. Analoog laboratorium is een populaire imitatie, die moeilijk te onderscheiden is. Specialisten kweken een synthetisch product zonder chippen en beschadigen, en juweliers vinden deze kwaliteit leuk. U kunt het product controleren aan de hand van externe indicatoren:
- het kunstmatige mineraal heeft een meer perfecte en pure schaduw;
- er zijn praktisch geen interne defecten in;
- als er vloeibare formaties zijn, dan zijn ze correct sferisch van vorm, terwijl bij natuurlijke depositie er praktisch geen dergelijke formaties zijn;
- Als men zeer zorgvuldig echte en synthetische saffieren overweegt, kunnen ze precies worden onderscheiden door hun kwaliteit, en natuurlijke stenen bevatten noodzakelijkerwijs verschillende natuurlijke insluitsels die niet in de laboratoriumsteen worden gevonden.
Tegelijkertijd zijn de chemische en fysische eigenschappen van beide soorten volledig vergelijkbaar. Deskundigen onderscheiden nuances die verborgen zijn in de verkeerde structuur van groei. De hardheid van de authentieke en laboratoriumsteen is anders.
Om een saffierachtige steen te controleren, hebben we speciale instellingen nodig, bijvoorbeeld een refractometer, die de parameters van de lichtbreking meet.
Echte mineralen geven 1,762 - 1,778 op.
Een andere methode omvat het gebruik van een speciale vloeistof. Monobromonaftaleen wordt in een houder geplaatst die tegen de achtergrond van wit papier ligt. Zichtbare gebogen gekleurde strepen spreken van de kunstmatige oorsprong van de steen. Kortegolf-ultraviolet kan ook worden gebruikt. Onder zijn actie zal deze steen niet van kleur veranderen. Het gegroeide monster wordt wit of vies groen. Glow kan een rode tint zijn. Het hangt af van de onzuiverheden die worden gebruikt in de samenstelling van het mengsel.
In verband met de ontwikkeling van de technologie van groeiende kunstmatige saffieren, wordt het moeilijk om ze te onderscheiden van de beschikbare technieken. Alleen professionals met de juiste vaardigheden kunnen volledige conclusies trekken. Kennis van bepaalde eigenschappen van een steen kan ook helpen.
eigenschappen
Kunstmatige saffier heeft intrinsieke eigenschappen die identiek zijn aan natuursteen. Naast de sieradenindustrie, wordt het veel gebruikt in uurwerken of als halfgeleidermateriaal. Alle halfgeleiders worden gekenmerkt door een hoge gevoeligheid van elektrofysische eigenschappen. Semiconductors worden actief gebruikt in circuits voor verschillende technieken. Bijna alle moderne geïntegreerde schakelingen bevatten halfgeleiderelementen.
Kristallijne stoffen hebben het vermogen om elektrische stroom te geleiden, maar met temperatuurveranderingen, de werking van lichtstralen, de aanwezigheid van onzuiverheden van andere stoffen. Scopes van halfgeleiders zijn uitgebreid: radio-engineering, optische elektronica. In de alternatieve geneeskunde staat saffier bekend als een tegengif tegen veel giftige stoffen. De helende eigenschappen van saffier sinds de oudheid zijn gebruikt om zuivere gedachten, spirituele vrede en balans te verkrijgen, om onbaatzuchtigheid te verwerven.
Keuze en zorgzaamheid
Korenbloemblauwe saffier wordt beschouwd als een van de moeilijkste stenen voor laboratoriumreproductie. Het creëren van deze schaduw is onmogelijk zonder een grondige training. Technische gegevens moeten nauwkeurig worden gecontroleerd. De natuursteen van een vergelijkbare tint is alleen beschikbaar in India. In dit land is hij een ritueel en ceremonieel amulet. Het is gekozen voor de behandeling van hartfalen, het verkrijgen van psychologische stabiliteit. Als je de steen in huis houdt, zal het welzijn zeker komen en zal de huiseigenaar de leiding hebben. De mooiste natuurlijke monsters van saffieren worden opgeslagen in speciale fondsen van landen als:
- Thailand - 16 kg;
- Sri Lanka - 18 kg;
- VS - 15 kg.
In Rusland is er een korenbloemblauwe saffier, geproduceerd in de XIXe eeuw, en opgeslagen in het diamantfonds van het land. De steen wordt gekenmerkt door ongelooflijke sterkte en duurzaamheid. Thuis vereisen sieraden met saffier extra zorg. Voor sieraden zijn normaal vocht, direct zonlicht en stof schadelijk. Producten kunnen worden verbeterd door regelmatig te reinigen. Voor het weken zijn gewone zeepoplossingen of douchegels geschikt. Gebruikte middelen moeten vervolgens worden gespoeld met koud water.
In juwelierszaken vindt u speciale gereedschappen voor het onderhoud van edelstenen. Ze zijn meestal in de vorm van sprays of wegwerpdoekjes. Middelen zijn duur, dus het gebruik ervan is vloeibaar met zware vervuiling van sieraden. Omdat saffier zelden zijn oorspronkelijke glans verliest, volstaat het om gewone huishoudelijke schoonmaakmiddelen te gebruiken die elke hostess zal hebben.
Bekijk de video om te leren hoe je kunstmatige saffieren kunt laten groeien.
