Alles over de Shah-diamant

De wereld is vol met mysteries en geheimen. We worden verleid door al het onbekende en onontgonnen. Een van deze geheimen is de wereldberoemde Shah-diamant. Deze steen heeft geen eenvoudig maar heel interessant verhaal. Sommige delen zijn bekend bij het grote publiek, maar andere details zijn verborgen onder de kastelen van de tijd, zelfs de meest toegewijde realiseren zich deze niet.

Het is de moeite waard om te overwegen waar de diamant "Sjah" om bekend staat, waar het juweel vandaan komt en hoe het naar Rusland kwam, wat de mysterieuze inscripties op het oppervlak betekenen, welke geheimen het op zichzelf houdt, wie de eerste eigenaar van de diamant was. In ons artikel zal de sluier van geheimhouding worden geopend.

Ondanks het feit dat "Sjah" een steen is die buitengewone schoonheid en waarde heeft, verdient de geschiedenis van de steen bijzondere belangstelling. Dus de steen vindt zijn oorsprong in de Indiase mijnen. Het was in hen dat een diamant werd gevonden in de verre zestiende eeuw. Het is met zekerheid gedocumenteerd en bekend dat de eerste persoon die de enige bezitter van de "Sjah" werd, Burkhan was - de beroemde sultan uit Perzië. Bij zijn bevel werd de eerste inscriptie op de steen aangebracht.

De steen was echter in het bezit van Burkhan voor een zeer korte tijd. Het is algemeen bekend dat de kenmerkende eigenschap van de oudheid de frequente bloedige oorlogen was voor land, macht en mensen. Het gebeurde met de staat Burkhan. Het werd veroverd door de troepen van de Mongoolse Shah Akbar. Na het veroveren van een land dat ooit toebehoorde aan Burkhan, eigende de nieuwe heerser zich tal van waarden toe. Hij was in zijn bezit en "Sjah".

Maar Akbar had, in tegenstelling tot Burkhan, geen gehechtheid aan juwelenjuwelen, daarom waardeerde hij de schoonheid en de waarde van de "sjah" niet. Op bevel van Vladyka werd de diamant naar het pakhuis gestuurd, waar hij zijn plaats innam onder een groot aantal andere ontelbare schatten. In deze staat lag de steen vele decennia.

Na een lange tijd van rust in de schatten van de Mongoolse sjah, viel het juweel in de handen van Akbar's kleinzoon Jihan. Hij werd de man door wie de tweede inscriptie op de steen verscheen.

Zoals het verhaal gaat, werd het juweel vanaf deze tijd een echt Mongoolse relikwie, die van generatie op generatie werd doorgegeven. "Sjah" nam de ereplaats in - het hing in het midden van het baldakijn, dat het sieraad van de troon was. Een voor een gingen de heersers van Mongolië erop zitten.

Later werd de steen opnieuw onderworpen aan mechanische spanning. Dus aan een van de uiteinden (wat subtieler was), werd een kleine groef geboord, waardoor een touw door de steen kon worden geleid. Daardoor kon de "Sjah" niet alleen van buiten worden genoten, maar ook om zijn nek worden gedragen. Historisch gezien zijn soortgelijke details vandaag bekend bij het grote publiek vanwege de documentaire gegevens van een handelaar uit Frankrijk die deze informatie aan zijn reisdagboek heeft bijgedragen in de 17e eeuw. Bovendien was het deze handelaar die de eerste Europese man werd die de kostbare diamant zag.

Maar de Mongoolse heersers werden niet de laatste eigenaars van de sjah. Nadat hun imperium ineenstortte en bloedige oorlogen op zijn grondgebied begonnen. De steen was vele jaren vergeten - hij leek te zijn verdwenen. "Sjah" verscheen pas na 100 jaar - in de achttiende eeuw. Deze keer werd hij een erebloem in de schatkamer van Sjah Fath Ali, die er een derde laatste inscriptie op plaatste.

Daarna werd de steen opnieuw vergeten. Historische bronnen en documenten beginnen het pas in de 19e eeuw te noemen. De verschijning van "Sjah" deze keer werd echter geassocieerd met de tragische gebeurtenissen die ons land beïnvloedden. Dus, in januari 1829 in Teheran, op de plaats waar de ambassade van het Russische rijk was in die tijd, was er een bloedige rel.

Duizenden religieuze aanbidders vielen het personeel van de ambassade aan en doodden 37 van onze landgenoten. Een dichter en staatsman A. S. Griboedov, de auteur van het beroemde werk "Woe from Wit", was ook een van de doden. De lichamen van Russische diplomaten waren verminkt en verminkt, ze waren vrij moeilijk te identificeren.

De redenen voor een dergelijke aanval zijn niet zeker bekend, maar men gelooft dat het conflict werd uitgelokt door een verdrag ondertekend tussen Perzië en het Russische rijk dat de Turkmaanse wereld verkondigde. Volgens deze overeenkomst moest Perzië een vrij grote bijdrage aan ons land betalen. De terroristische daad in Teheran werd een schandaal en veroorzaakte verontwaardiging onder het grote publiek.

Daarom kwam Khozrev-Mirza (kleinzoon van de sjah van Perzië) naar het Russische rijk om keizer Nicolaas te ontmoeten om het conflict te regelen. De Perzische heerser bracht een enorme verscheidenheid aan geschenken mee: tapijten, kandelaars, manuscripten, wapens en talloze juwelen en juwelen, waaronder de beroemde diamant "Sjah". Keizer Nicholas accepteerde de gepresenteerde schat en nodigde de vertegenwoordiger van Perzië uit om het conflict te vergeten.

Diamant "Sjah" is, ondanks al zijn pracht, geen diamant. Feit is dat de steen geen overeenkomstige snede heeft. Echter, de "Sjah" is ook niet onbehandeld - de gezichten van de steen zijn gepolijst, ze zijn gemarkeerd met 3 opschriften. Als we het hebben over kleuren en kleurnuances, is het belangrijk op te merken dat de steen transparant is, maar een enigszins gelige ondertoon heeft. De vorm en afmetingen van de "Sjah" zijn vrij ongebruikelijk en origineel, ze vertegenwoordigen een octaëder. Het gewicht van de diamant is ongeveer 89 karaat.

Volgens de informatie van juweliers, is de vorm die Shah bezit niet klassiek in zijn volle betekenis, het is verre van sieraden idealen. Maar aan de andere kant is de transparantie van de steen op zijn hoogtepunt. De diamant is glad en compleet - er zijn geen vlekken of vlekken op het oppervlak, geen scheuren, snijwonden of andere gebreken.

Zoals hierboven vermeld, zijn er op het oppervlak van de edelsteen 3 opschriften. Ze zijn een mysterieus mysterie en trekken veel mensen aan. Niet iedereen weet echter wat er op de "Sjah" is gegraveerd. Als we ons wenden tot historische documenten, leren we dat de eerste inscriptie op de steen was gegraveerd op bevel van de Perzische sultan Burkhan.

De taak om de inscriptie op de steen uit te voeren, verwarde de juwelier en lange tijd kon hij geen oplossing vinden. Het feit is dat in zijn fysieke structuur, is de steen vrij sterk en hard, eerder slecht geleverd door externe mechanische stress. Echter, in de loop van de tijd, door vallen en opstaan, en door moeilijke experimenten, werd een oplossing gevonden.

De meester-juwelier ingeschreven op de "Sjah" met dezelfde diamant. De depositietechniek zag er ongeveer zo uit: diamantgrit verkregen uit een enkele diamant werd verzameld op het uiteinde van een naald, met behulp waarvan een directe inscriptie werd afgeleid.

Vanzelfsprekend werd de zin in het Perzisch geschreven. Als je het in het Russisch vertaalt, krijgen we de zin "Lord of Order." Het waren deze woorden die het eerst werden geschreven op het oppervlak van een van de beroemdste, maar tegelijkertijd mysterieuze edelstenen "Shah".

Na het plaatsen van de eerste inscriptie gingen er vele jaren voorbij voordat ze zich de steen herinnerden. Gedurende deze tijd veranderde "Sjah" verschillende eigenaren. Eenmaal in de handen van de Mongoolse heerser Jihan, werd de kostbare diamant getransformeerd, nadat hij zijn tweede inscriptie had ontvangen.

Deze keer bleek het prozaïscher te zijn - in opdracht van Vladyka Cihan brachten de krachten van de juweliers op een kristal een tweede inscriptie uit, die de naam Cihan bevatte, evenals de jaren van zijn heerschappij. Jihan werd niet de laatste cheque die in staat was zijn naam op een kostbare diamant te bestendigen.

Tot op heden weten historici niet precies hoe "sjah" een onderdeel bleek te zijn van de vele schatten van de heerser van Teheran. Hoe dan ook, het was zijn naam en de jaren van zijn bewind dat het derde derde op de steen gegraveerd was. En deze keer koos Shah Fath-Ali een plechtige en belangrijke datum voor hem om dergelijke manipulaties te maken - 30 jaar vanaf de datum van het begin van de regering.

De diamanten "Sjah" is een kostbare steen die niet alleen eeuwenoude inscripties, maar ook eeuwenoude geheimen op de voorgrond houdt. Hij behoorde tot de sterkste en machtigste heersers van onze wereld.

Na het conflict in Teheran en het bezoek van Khozrev-Mirza aan het Russische rijk, werd "Sjah" het eigendom van ons land. De steen werd onderzocht en bestudeerd door de meest hoog gekwalificeerde oriëntalisten van die tijd. Deze wetenschappers gaven de diamant de naam "Sjah", die nu bekend is bij de hele wereld. Sindsdien heeft de steen Rusland niet verlaten. Eerst werd het lange tijd in het Winterpaleis bewaard. Na het einde van de burgeroorlog stapte "sjah" in de wapenkamer van het Kremlin.

Hoewel tijdens de jaren van restauratie de Sovjetregering een groot aantal keizerlijke schatten in het buitenland verkocht, werd de sjah nooit aangeraakt. Vandaag de dag blijft de edelsteen in het bezit van ons land en behoort het tot het diamantfonds van het Kremlin. Het wordt vaak tentoongesteld op verschillende tentoonstellingen, waar u de historische steen kunt bewonderen, die vele eeuwenoude geheimen behoudt.

Zo maakte de beroemde diamant, met een ongewone geschiedenis, een geweldige reis in tijd en ruimte. Na zijn lange leven in India te hebben begonnen, reisde hij door het Oosten en kwam toen in Rusland aan. Deze steen is een echte schat maar geef niet toe aan zijn genialiteit. Zoals we konden zien, is hij behoorlijk sluw.

Je kunt ontdekken welke geheimen de Shah-diamant bijhoudt door naar de onderstaande video te kijken.