Alexandrite: hoe ziet het eruit, welke eigenschappen heeft het en aan wie?

Alexandrite is een uniek natuurlijk mineraal dat zijn kleur kan veranderen afhankelijk van de helderheid van het licht. Er zijn altijd veel van de meest ongelooflijke legendes rond deze mystieke steen, en zelfs het verhaal van zijn ontdekking heeft verschillende versies. Volgens een van hen is het kostbare mineraal ontdekt door de Finse wetenschapper Nordenskjold in de Oeral in 1834. Er werd aangenomen dat de groene kleur van de steen niets meer was dan een smaragd, maar de wetenschapper besloot zijn avond in een kalme en comfortabele omgeving gedetailleerd te onderzoeken. Echter, in het licht van kaarsen zag Nordenskjold voor hem een ​​kristal niet van groen, maar van een felle rode kleur. Vervolgens kreeg de steen een naam ter ere van de toekomstige keizer van het Russische rijk, Alexander II, die in 1834 zijn 16e verjaardag vierde.

Een andere versie van de ontdekking van alexandriet vertelt ons dat de kostbare edelsteen werd gevonden in een smaragdgroene mijn in de buurt van Ekaterinburg, en dit gebeurde in 1833. Om het mineraal te verkennen, werd naar St. Petersburg gestuurd, waar L.A. Perovsky concludeerde dat de gevonden steen helemaal geen smaragd was, omdat deze een iets hogere hardheid heeft en in samenstelling verschilt van smaragd. De beschreven gebeurtenissen vonden plaats aan de vooravond van de 16e verjaardag van de toekomstige keizer van Rusland, Alexander II, en omdat hij een aangenaam geschenk wilde geven aan de koninklijke familie, noemde de wetenschapper het mineraal gevonden alexandriet.

Alexander II hield van het ongebruikelijke mineraal dat van kleur kon veranderen, en hij beschouwde hem altijd als zijn talisman, en na hem hadden de aristocraten een manier voor sieraden met deze kostbare steen. Want de edelsteen zat zelfs de tweede naam - 'keizerlijke steen'.

Alexandrite is een echt natuurlijk mineraal bestaande uit chrysoberyl vermengd met chroom. De steen behoort tot anisotrope kristallen die hun kleur kunnen veranderen in de stralen van de lichtstroom die er doorheen gaat ten opzichte van de optische assen. Daglicht, dat door chroomionen gaat, kleurt het kristal in groene tinten en 's avonds, kunstlicht, ziet het mineraal er violet-paars, paars of rijk karmozijn uit. Er zijn alexandrieten die opalescentie hebben of, zoals dit fenomeen ook wordt genoemd, het effect van het oog van een kat. Specialisten noemen dergelijke edelstenen stenen-cimofans.

Onbehandelde alexandriet is ondoorzichtig, maar na het slijpen van sieraden kan het transparant of doorschijnend zijn met een uitgesproken glazige glans.

Alexandrite wordt gedolven in mica schist, pegmatiet afzettingen of graniet - dit is waar insluitsels van deze mineralen worden gevonden onder de belangrijkste rots. In de holtes van de rotsen wordt alexandriet gevonden in de vorm van de zogenaamde drusen.. Vriendschappen zijn meerdere kristallen die samen op één gemeenschappelijke basis worden geplaatst. Edelsteenwinning in Rusland vond voornamelijk plaats in de Oeral en tot 1995 voornamelijk op het grondgebied van de Malysjevski-storting, die niet alleen in Rusland, maar ook in Europa als de grootste werd beschouwd.Tijdens de lange, bijna 100 jaar gebruik was het veld echter volledig ontwikkeld en gesloten.

Vandaag de dag betreden kostbare alexandrieten de wereldmarkt vanuit de VS, Sri Lanka, Brazilië, Afrika, Madagaskar en India. Stenen uit verschillende delen van de wereld hebben hun eigen kleurfuncties. Afrikaanse mineralen hebben bijvoorbeeld een laag contrast van kleurveranderingen, Braziliaanse edelstenen zijn doorschijnend en Indiase stenen hebben een blauwe en turquoise kleur. De standaard van kwaliteit alexandriet tot op de dag van vandaag wordt echter alleen als de Ural-edelstenen beschouwd.

De kleur van kostbare alexandrieten hangt rechtstreeks af van hun afzetting en de structuur van chroom, dat deel uitmaakt van het mineraal. De schatting van de waarde van de steen wordt bepaald door professionele juweliers, precies volgens het kleurbereik van de edelsteen. Kleurenspel van natuurlijke alexandriet, in de regel, kan variëren van blauwgroen bij daglicht tot donker karmozijnrood met kunstmatige achtergrondverlichting. Er is geen consensus over welke schaduw van chrysotiel berbill het meest waardevol is bij het maken van sieraden. Elke professional laat zich leiden door zijn voorkeuren en ervaring - iemand houdt van diep paarse tinten en iemand gelooft dat de meest waardevolle kopie een rijke groene kleur heeft.

Ural alexandrite juweliers over de hele wereld worden als het meest waardevol beschouwd vanwege de diepte van de kleurbereiken en de helderheid van kleurtonen. Bij daglicht vertonen mineralen van Oeral-oorsprong violette, roze, blauwe en klassieke groene tinten. Afrikaanse en Braziliaanse stenen in het zonlicht flikkeren met zuivere blauwe en groene tonen, terwijl mineralen worden overgebracht naar een kunstmatige lichtbron, de kleur van de stenen zal drastisch veranderen in fel paars.

Alexandrite wordt gewonnen, niet alleen in verschillende tinten, maar in verschillende maten. Kortom, de grootte van de geëxtraheerde edelstenen is niet groter dan het gewicht van 1 karaat. Maar er zijn verrassende uitzonderingen - het grootste kostbare mineraal bestaande uit 22 kristallen werd ontdekt in de Oeral in de Emerald Mine, het gewicht was 5,38 kilogram.

Altijd de eigenaar van deze alexandrite worden was behoorlijk moeilijk. Eerder, met het bestaan ​​van de USSR, was het onmogelijk om producten met een keizerlijke steen te kopen om een ​​goede reden in de vrije markt. Alle beschikbare stenen in het land samen met hun eigenaren waren strikt geregistreerd bij de bevoegde autoriteiten. Vaak werd onder de kostbare alexandriet een vergelijkbaar halfedelsteenkorund of een ander natuurlijk mineraal geproduceerd, dat chroom en vanadium in zijn samenstelling bevatte. Maar zelfs dergelijke edelstenen waren zeldzaam in de juwelenmarkt. Tegenwoordig kan echte natuurlijke alexandriet alleen worden gekocht bij verzamelaars van zeldzame sieraden en dit wordt als een ongelooflijk succes beschouwd.

Wetenschappers geloven dat om chrysoberyl genaamd alexandrite in de rots te vormen, chroom en beryllium een ​​wisselwerking moeten hebben, wat op zich zeldzaam is. Naast deze omstandigheden mag silicium niet in het kristal aanwezig zijn, omdat het mineraal met zijn aanwezigheid verandert in een smaragd. Rekening houdend met deze moeilijke omstandigheden, worden chrysotiel beryl mineralen in de natuur zeer zelden gevormd. Alexanders worden echter niet alleen gevonden met smaragden, maar ook met saffieren - dit zijn de eigenaardigheden van de natuur.

Alexandrite is een steen die nauwelijks bijzonder sterk genoemd kan worden, hoewel zijn Mohs-hardheid 8,5 eenheden is en de dichtheid varieert van 3,5 tot 3,8 gram per kubieke centimeter. Wanneer het mineraal wordt gebroken, wordt een ongelijk vezelig oppervlak van de rand gevormd. Het kristalrooster van deze natuurlijke goudklomp heeft een rhombische structuur - dit betekent dat elk kristal 3 assen heeft die elkaar snijden onder gelijke hoeken.

Gezien de broosheid van de keizerlijke steen, is het snijden en vastzetten van de stenen in het frame een nogal risicovol proces, omdat de steen kan barsten tijdens de verwerking en het bijzonder kwetsbaar wordt wanneer geperst. Jarenlange ervaring toont aan dat het risico van scheuren het grootst is voor stenen met een gewicht van meer dan 1 karaat. Goed geïnformeerde en verantwoorde juweliers nemen waarschijnlijk niet de reparatie van het product met alexandrite op zich, gezien de kenmerken ervan.

In Rusland kreeg de keizerssteen vanwege een samenloop van omstandigheden - de dood van keizer Alexander II en de gevolgen van de Eerste Wereldoorlog - een slechte naam, wat betekent verdriet, verlies van een geliefde en eenzaamheid.

Alexander II hield erg van het juweel dat hem was geschonken en droeg een ring met deze steen, en ging er nooit mee weg. Echter, op 1 maart 1881, om een ​​onbekende reden, deed de koning geen ring met alexandrite en werd die dag gedood. Zo'n samenloop van gebeurtenissen ziet er enigszins vreemd uit, als je ook weet dat op 1 maart in magische kringen wordt beschouwd als een van de moeilijkste en ongelukkigste dagen van het jaar - volgens legendes struikelde Judas die dag.

In andere delen van de wereld is chrysotiel beryl echter loyaler en ziet het er alleen goed in. Vanwege hun unieke vermogen om van kleur te veranderen, worden verschillende magische eigenschappen toegeschreven aan alexandrite - dit is begrijpelijk, omdat alles wat niet kan worden verklaard, gewone mensen gewend zijn te verwijzen naar de categorie wonderen.

In Rusland wordt aangenomen dat alexandrite in staat is om het geschenk van intuïtie en profetie te versterken, dus mediums gebruiken steen om verschillende talismannen en amuletten te maken die niet alleen helpen toekomstige gebeurtenissen te voorspellen, maar ook hun eigenaar beschermen tegen het boze oog en schade. Bovendien werd aangenomen dat de stenen kameleon alcoholverslaving kan genezen. Om dit te doen, moest alexandrite de hele nacht in een bak met water worden achtergelaten, en na het ontwaken in de ochtend, voor het ontbijt, dit water drinken.

In India wordt de wondersteen beschouwd als een symbool van gezondheid, een lang leven en financiële welvaart. De eerste vermelding ervan bevat een oude verhandeling genaamd "Mahabharata", waarin alexandriet wordt vergeleken met de pauwenveer en het "pauwoog" wordt genoemd. Niet iedereen kan zich een amulet met zo'n zeldzame steen veroorloven, maar de eigenaar van zo'n verbazingwekkende schat werd als gelukkig beschouwd in alle ondernemingen en vitale zaken.

In Europa wordt alexandriet beschouwd als een steen die veel geluk trekt en helpt om nieuwe relaties te leggen, niet alleen romantisch, maar ook zakelijk.

De waarde van alexandrite voor een persoon, volgens astrologen, wordt grotendeels bepaald door het sterrenbeeld waarmee hij werd geboren, dus niet alle sterrenbeelden kunnen alexandriet dragen. Natuursteen is erg sterk en alleen mensen die zijn geboren onder de tekenen van Waterman, Gemini, Leo en Schorpioen kunnen omgaan met zijn energie.

Alexandrite beïnvloedt elk van deze tekens op zijn eigen manier.

• Waterman. Gem verbetert de toch al hoge intuïtie van deze mensen en stelt hen bovendien in staat gemakkelijker contact te leggen met bijna elke persoon. Waterman is bij de wereld bekend als aangeboren vredestichters en alexandrite versterkt deze aangeboren vaardigheid in hen, en helpt om doelen te bereiken in vele pogingen die verband houden met menselijke relaties.

• Tweelingen. Alexandrite geeft dit teken rust en discretie. Het zal gemakkelijker zijn voor de eigenaar van de steen om de lege ophef en de ijdele zorgen die inherent zijn aan dit teken te vermijden, en bovendien zal hij de gelegenheid hebben om gewogen en doordachte beslissingen te nemen op alle belangrijke gebieden van het leven.

• Leeuw. De keizerlijke steen versterkt de kracht van mensen die onder dit teken van de dierenriem worden geboren en richt hun energie op het creatieve kanaal. Alexandrite versterkt het gevoel van rechtvaardigheid, ambitie en persoonlijk charisma van de eigenaar. Met behulp van dit mineraal kunnen leeuwen vele pieken overwinnen en absoluut elk doel bereiken.

• Schorpioen. Alexandrite versterkt de morele sterkte en geest van dit teken verschillende keren. Dankzij de talisman van dit juweeltje kunnen Scorpions al hun vijanden verslaan en levenshindernissen omzeilen. Bovendien zullen deze mensen een echte kans krijgen om geestelijk te groeien en nieuwe horizonten te ontdekken in de levenssferen die hen interesseren.

Ondanks het feit dat de keizerlijke steen bedoeld is voor sterke geestenmensen, raden astrologen het niet aan om Stier en Ram te gebruiken. Het is een feit dat beide tekens gevoelig zijn voor ongecontroleerde uitbarstingen van agressie en alexandriet alleen deze ongewenste manifestatie van hun karakter zal versterken.

Maagden met kanker kunnen niet energetisch omgaan met alexandriet - de steen zal hun emotionaliteit vergroten, en ook hun mobiele energie zonder dat schudden, wat zal leiden tot talloze problemen in het leven.

Er wordt aangenomen dat voor een meer volledige onthulling van het potentieel van kostbare alexandriet het moet worden gedragen in een frame van puur goud. Het beste van alles, als de sieraden worden gemaakt in de vorm van een massieve mannelijke ring of vrouwelijke ring. Het is goed om een ​​keizerlijke steen te combineren met diamanten, amethisten, saffieren, granaten en topaas.

Tijdens het tsaristische Rusland, toen alexandriet een favoriet juweel werd in een aristocratische samenleving, droegen vrouwen deze kostbare edelsteen in combinatie met twee diamanten, die een symbool van autocratie waren. Goed geïnformeerde mensen geloofden dat als alexandriet werd gedragen in combinatie met sieraden gemaakt van andere stenen, het nodig was om de edelsteen als laatste te plaatsen, na alle andere sieraden, maar deze kon alleen de laatste keer worden verwijderd - nu lijkt het misschien naïef, maar in die tijd waren precies zo.

Omdat de vraag naar de minerale chrysotilberil te allen tijde hoog was en natuurstenen niet volstonden om aan deze vraag te voldoen, leerden de alexandrieten op kunstmatige wijze te groeien. Voor de eerste keer in ons land vond deze gebeurtenis plaats in 1973. Het synthetische analoog van een steen die in het laboratorium wordt gekweekt volgens de hydrothermische methode is niet goedkoop en de edelstenen die op deze manier worden verkregen, bezitten de eigenschappen van een spel van kleur, maar niet in de mate dat het inherent is aan dit natuurlijke mineraal. Eenzelfde edelsteen kan op korund worden gekweekt.

Het wordt als een groot succes beschouwd, zelfs om een ​​synthetische analoog van alexandriet te verkrijgen, omdat hun aantal nog steeds klein is vanwege de hoge synthesekosten onder laboratoriumomstandigheden.

Om een ​​nep te onderscheiden van de echte natuurlijke alexandrite, adviseren experts om aandacht te schenken aan de volgende punten.

• Fake-films van slechte kwaliteit zijn te zacht en kunnen, indien gewenst, gemakkelijk worden bekrast met een scherp voorwerp.

• Onnatuurlijke stenen kunnen dat spel niet de kleuren geven die inherent zijn aan natuurlijke mineralen - dit is vooral duidelijk te zien in hun spectrale analyse.

• Valse edelstenen zijn willekeurig groot tegen een verrassend lage prijs, terwijl natuurlijke mineralen zelden meer dan 1 of maximaal 2 karaat wegen en erg duur zijn. De prijs in de sieradenmarkt van natuurlijke chrysotileurel varieert van 5 tot 37 duizend dollar per karaat.

• Onwerkelijk alexandriet geeft een violet spectrum van tinten, en dit spectrum is dominant, terwijl natuurlijke chrysotiel beryl een basisbereik van groene en paarse kleuren heeft, en paarse tinten vloeiend overgaan in gele en oranje reflecties, die te zien zijn tijdens spectrale analyse.

• Dit natuurlijke mineraal heeft altijd in zijn samenstelling enkele andere insluitsels van steen of gebieden van troebelheid, terwijl zijn nep altijd perfecte zuiverheid en transparantie zal zijn.

Vaak kunnen kostbare alexandrieten andere stenen die chroom bevatten, verspreiden. Meestal geven korunds bestaande uit aluminium en vanadiumoxiden een wonder-juweel. Alleen een professional kan de authenticiteit van natuurlijke chrysotiel beryl bepalen door het mineraal met een spectroscoop te onderzoeken - thuis en "op zicht" is dit niet realistisch.

Op dit moment worden sieraden met het gebruik van kostbare keizerssteen alleen op bestelling gemaakt en voor aanzienlijk geld. Het is erg moeilijk om pre-revolutionaire producten te vinden en te kopen in Rusland, omdat de meeste van hen tijdens de revolutie door de emigranten naar Europa werden geëxporteerd. Het overgrote deel van dergelijke sieraden is nu onherroepelijk verloren gegaan - goud en zilver zijn omgesmolten en stenen zijn opgeslagen als een apart juweel in privécollecties.

Moderne professionals op het gebied van sieraden weten heel goed dat letterlijk 99% van alle stenen die je in sieraden ziet, synthetische analogen van natuurlijke alexandriet zijn. De enige vraag is, welke kwaliteit deze analogen zijn. Alexandamer groeien met kunstmatige middelen is een lange en dure procedure voor financiën.

Alexandrite werd de imperiale steen om een ​​goede reden genoemd, omdat het dragen ervan betekent om je lot aan veranderingen en talloze beproevingen te onderwerpen. Niet iedereen is hiertoe in staat, maar slechts iemand die de kracht van wil en geest heeft. Als je de trotse eigenaar van deze unieke steen wordt, kan het gebeuren dat alexandrite energetisch moeilijk voor je zal zijn, en de beproevingen van het lot zullen je vermogen te boven gaan. Volgens langetermijnobservaties is onthuld dat om de invloed van krachtige alexandriet te effenen, deze naast andere edelstenen met zachtere energie moet worden gedragen. Vroeger gebeurde het vaak dat een persoon simpelweg weigerde sieraden te gebruiken met deze complexe steen, en concludeerde dat alexandriet niet bij hem past.

Juweliers worden geadviseerd om alexandrieten in sets te dragen en daar zijn twee redenen voor: in een set sieraden ziet het er altijd waardiger en aantrekkelijker uit en bovendien wordt overwogen dat alleen op deze manier eenzaamheid en weduwschap van zichzelf vervreemd kunnen worden. Het is moeilijk om te beoordelen hoe eerlijk zo'n mening is, en als je hier zeker van wilt zijn, kun je proberen het effect van alexandrite op jezelf te ervaren.

Bijvoorbeeld, alexandrieten in combinatie met diamanten behoren tot de avondtypen van sieraden, en als je een koninklijke steen in de vorm van een enkele talisman of ring draagt, kun je desgewenst dag en nacht zulke sieraden niet verwijderen.

Er is een mening dat Chrysotilberil er bijzonder mooi uitziet als de eigenaar bruine, zwarte of groene ogen heeft. Ervaren mensen zeiden dat alexandrite meer bij een man past dan bij een vrouw. Door deze kostbare edelsteen te verwerven, kan een vrouw zichzelf veroordelen tot eenzaamheid, terwijl een man kracht en vertrouwen verkrijgt met deze steen. Als talisman manifesteert alexandrite zich vooral bij mannen, omdat de mannelijke energetica meer op deze steen is afgestemd dan het vrouwelijke.

Goed geïnformeerde juweliers weten dat uiterste voorzichtigheid vereist is bij het verwerken van natuurlijke alexandrieten - één verkeerde of excessieve druk, en een mooie steen kan bedekt zijn met een netwerk van scheuren. Synthetische analogen van dit juweeltje zijn veel duurzamer - ze zijn bestand tegen verwerking en verwarming.

Gezien deze kenmerken, moeten producten met alexandrite worden beschermd tegen schokken en, natuurlijk, je moet ze niet blootstellen aan chemische componenten.

Zodat het unieke juweel zijn schittering niet verliest, is het onaanvaardbaar om sieraden te gebruiken in werken die kunnen leiden tot vervorming of vervuiling van het juweel. Het reinigen van sieraden met een kostbare keizerssteen is alleen toegestaan ​​met een warme zeepoplossing met een zwakke concentratie, waaraan u enkele druppels ammoniak kunt toevoegen. Zo'n samenstelling helpt niet alleen om de steen te verwijderen, maar geeft ook weer glans aan de rand. Na verwerking worden de sieraden gespoeld met schoon water en zachtjes gewreven met een zachte, pluisvrije doek. De keizerlijke steen vereist een respectvolle houding tegenover jezelf - dergelijke sieraden moeten worden bewaard in een speciale juwelendoos met zachte wanden en het is het beste als deze doos op een donkere en koele plaats wordt geplaatst.

Als een product met een echte alexandrite gerepareerd moet worden, probeer dan contact op te nemen met een bekwame en beproefde juwelier. Vaak, tijdens het plaatsen van een steen in het frame of met het onjuiste gebruik van zuren en de werking van hoge temperaturen, kan het natuurlijke mineraal zijn levendige glans verliezen of worden bedekt met een netwerk van scheuren, wat erg moeilijk en soms onmogelijk te elimineren zal zijn. Soms voor het behandelen van een netwerk van kleine scheuren met behulp van de methode van impregnatie van het juweel met natuurlijke oliën, bijvoorbeeld met behulp van cederolie met een hoge dichtheid.

Meer informatie over alexandrite is te vinden in de onderstaande video.