Kun je verraad vergeven en hoe je het moet doen?

Het verraad van een geliefde is altijd een groot persoonlijk drama, wat erg moeilijk is om mee om te gaan. Niemand is immuun voor een dergelijke situatie: elke vrouw en elke man kan op een dag in de categorie van misleidde echtgenoten vallen. Volgens de bestaande statistieken, in Rusland minstens één keer hebben ze hun partner veranderd in 75% van de mannen en 25% van de vrouwen. Heel vaak breken families om deze reden uit elkaar. Als je denkt, hack niet, dan kunnen in de meeste gevallen echtscheiding en scheiding worden voorkomen. Maar hiervoor moet je het moeilijkste doen - vergeven. Hoe dit te doen zal worden besproken in dit artikel.

Verraad hoogverraad strijd. Omstandigheden en situaties waarin overspel kan plaatsvinden, de motieven van degene die verandert, zijn gedrag voor en na de onaangename waarheid opent, het soort relatie in de gegeven familie - dit alles en nog veel meer zullen het vermogen om de verkeerde partner te vergeven bepalen. Je kunt tenslotte verraad vergeven en velen zijn erin geslaagd om dit aan te pakken. Er zijn ook veel mensen die het niet zijn gelukt en degenen die besloten hebben het niet eens te proberen.

Vergeving is een groot innerlijk werk, nauwgezet en geleidelijk werk, een teken van psychologische volwassenheid en "volwassenheid" van een persoon. Het is het moeilijkst om verraad op jonge leeftijd te vergeven - meisjes die van kind zijn veranderd, jongens die van jongs af van meisjes zijn veranderd, zijn meer categorisch, en daarom wordt de relatie vaak pijnlijk gebroken, waardoor een trauma achterblijft in de ziel van degene die is verraden. Mensen van middelbare leeftijd kunnen gemakkelijker te vergeven zijn vanwege hun levenservaring, maar je kunt niet zeggen dat ze minder lijden. Op elke leeftijd is verraad op elk moment pijnlijk.

Zowel de man die werd verraden door zijn vrouw en de vrouw die te weten kwam over de ontrouw van haar man, zijn even zwaar in deze fase. Maar het is noodzakelijk, omdat zij het is die de sleutel is in het nemen van een beslissing over de bereidheid tot verzoening.

Beantwoord de vraag, om te vergeven of niet, moet alleen de man zelf. Adviseurs zijn in dit geval niet nodig en schadelijk. Counselors zullen alleen vertrouwen op hun levenservaring, op hun ideeën, op algemeen aanvaarde normen, die niet altijd overeenkomen met de ideeën over het geluk van een bepaalde persoon, diegene die nu in de problemen zit. Stel je de situatie voor dat een man zijn vrienden aanspreekt met de vraag of hij zijn vrouw een verrader moet vergeven. Met grote waarschijnlijkheid zullen ze antwoorden dat ze dit niet kunnen doen, want daarna zal de misleide man er als een zwakke wil uitzien.

Is dit wat een man wil horen, die in feite van harte gehecht is aan zijn vrouw en echt wil dat de relatie bewaard blijft? Een vrouw die om advies van haar moeder of vriendin vraagt, riskeert ook een voorbeeld te krijgen van het antwoord dat "alle mannen zo zijn" en je moet hem verlaten en verder leven. En als ze echt van een partner houdt en gelooft in de mogelijkheid om relaties te verbeteren? Dus als je iemand moet raadplegen, dan alleen met jezelf. Luister naar je hart, je geest, je intuïtie en handel dapper.

Naast de interne bereidheid om te vergeven, moet u rekening houden met de mening van de partner.Als de bedrieger nadat hij de waarheid over zijn "linker" bloedsomloop ontdekte, niet dacht om zich te verontschuldigen, als hij geen dialoog zoekt, probeert hij niet zichzelf uit te leggen, dan is waarschijnlijk trek er geen bekering van uit berouw. Misschien wil de veranderde partner deze relatie in het algemeen beëindigen.

Gewoonlijk komt een geschikt moment voor een dergelijk gesprek enige tijd na de ontdekking van het feit van overspel. Beiden moeten kalmeren en beslissen wat ze vervolgens moeten doen.

Vergeving is in alle gevallen toegestaan, als het door de mens voor zichzelf wordt toegestaan. Het maakt niet uit hoelang de overspelige duurde, met wie de partner vals speelde, welke methoden hij gebruikte voor samenzwering, hoe de feiten aan het licht kwamen en of hij zich bekeerde. Je hoeft hem niet te vergeven, maar voor jezelf, omdat het veel gemakkelijker is om te leven als je geen overtredingen en kwaad houdt, om nog maar te zwijgen van het feit dat een aanval een sterk destructief gevoel is dat op korte tijd gevaarlijke en onhandelbare ziektes op fysiek niveau kan veroorzaken. Oncologische ziekten bijvoorbeeld, psychosomatische deskundigen worden vaak de 'ziekte van beledigde mensen' genoemd. Denk er op uw gemak over na.

Vergeving betekent niet altijd terugkeren naar het gezin. Zelfs als je besluit om een ​​relatie met je veranderde echtgenoot te beëindigen en zonder hem te blijven leven, probeer dan oprecht je vorige partner uit de grond van je hart te vergeven, aarzel niet om hem erover te vertellen wanneer het lukt.

Het leven naast de misbruiker zal voor alle gezinsleden in de hel veranderen en het huwelijk zal hoe dan ook eindigen in de ondergang. Heel vaak willen bedrogen echtgenoten van een psycholoog of psychotherapeut een "kant-en-klaar recept" krijgen voor hoe te vergeven. Er is geen recept. Er is geen lijst met ingrediënten die in een bepaald bedrag moeten worden toegevoegd om te krijgen wat u wilt. Er zijn alleen algemene aanbevelingen. Het is altijd makkelijker om te vergeven:

• als een bedrieger of bedrieger berouw toont, om vergeving vraagt, duidelijk argumenteert voor de oorzaak van overspel en belooft dit niet nog een keer te herhalen;
• als de gevoelens voor een partner die 'naast' bleef, bewaard bleven, liepen ze niet lang op vóór het overspel;
• als er iets gemeenschappelijks en belangrijks is voor beide - kinderen, gedeelde hobby's, werk, gemeenschappelijke menselijke verplichtingen en verantwoordelijkheden (bijvoorbeeld om voor een ouder familielid te zorgen).

Overleven een moeilijke tijd en omgaan met de situatie, maak de juiste beslissing daarin, zal een eenvoudig begrip helpen dat absoluut niemand in deze wereld verplicht is om aan uw verwachtingen te voldoen. Het is duidelijk dat het pijn doet, het doet pijn, alles kookt en kookt in de ziel, de emotionele swing gooit van angst in woede, van het verlangen om zelfmedelijden te wreken, de beledigden. Om hun emotionele achtergrond een beetje in de vroegste stadia te egaliseren, adviseren psychologen vaak om partnerbedriegen in de vorm van een zweep voor te stellen. De klap die het je slechts één keer heeft toegebracht - toen je verraad hoorde. Alle andere slagen die je jezelf toebrengt, blijven je lijden en pijn opwarmen, medelijden met jezelf hebben.

Het begrijpen van de essentie van de processen die met je gaande zijn, zal helpen om te vergeven en te leven (met of zonder deze persoon).

• Zal in het begin zijn ontkenning, waarin een persoon botweg weigert te geloven in wat er is gebeurd, dan een protest. Het is hier dat gedachten over wraak zullen worden bezocht, het is in dit stadium dat woede, wrok en pijn het meest ontwikkeld zijn in een persoon.
• Dan komt aanvaarding - beledigd begint te beseffen dat dit alles echt is, dat het daadwerkelijk gebeurt en het is met hem dat het al onmogelijk is om een ​​gebeurtenis te doorbreken, het gebeurde en werd een deel van zijn persoonlijke geschiedenis.Het is in de adoptiefase dat de beslissing om de partner te vergeven en naar hem terug te keren, hem te vergeven en te verlaten of andere opties overwogen moeten worden.

Wat er daarna ook gebeurt, welke gebeurtenissen er ook volgen, er zijn verschillende universele technieken die helpen om het posttraumatische psychologische syndroom het hoofd te bieden. Gebruik ze als je besluit om bij de misbruiker te blijven, om als gezin verder te leven. Zorg dat je ze probeert te oefenen als je besluit om gescheiden te leven, met je nieuwe leven.

Overdag, bewapend met een potlood en een stuk papier, tel je hoeveel destructieve en positieve gedachten en emoties je hebt. We dachten dat je een ongelukkig persoon was, en je had niet zoveel geluk, je had medelijden met jezelf - een tik voor vernietiging, merkte een mooie jurk op bij de buurman, bewonderde haar kind in haar ziel - een pluspunt in het voordeel van positief.

Als het negatieve in een halve dag twee keer zo groot is, begin je je eigen emoties bewust te vervangen door anderen. Ik herinnerde me de daad van mijn man (echtgenote) - ga naar de winkel en koop een aangename kleinigheid, die je een paar minuten goed humeur geeft.

Vreemd genoeg is het kunst die helpt in de moeilijkste tijden, het verandert de gang van zaken een beetje, en daarom lees, ga naar tentoonstellingen, maak je eigen foto's en bekijk de foto's van anderen, teken jezelf, ga naar de bioscoop, theater, naar concerten van je favoriete artiesten - nodig en nodig hebben.

Deze methode werd voorgesteld door de grondlegger van de school voor humanistische psychologie Abraham Maslow. Het bestaat uit de vervanging van negatieve gedachtevormen en destructieve acties voor positieve. Het principe is als volgt: voor elke negatieve gedachte moeten er ten minste twee echte creatieve acties zijn. Voorbeeld: ik had medelijden met mezelf, barstte in tranen uit, even later kwam er een verachtelijke gedachte binnen om wraak te nemen - we staan ​​op en gaan naar bejaarde ouders zodat ze, zonder te wachten op goede wil, ze helpen bij het schoonmaken en op de terugweg helpen we onbekende gepensioneerden de straat over te steken.

In de hitte van het moment spraken ze over de partner die lelijk was geworden - we gaan vrijwillig zitten om les te geven met het kind, en dan halen we het afval weg, niet alleen van onszelf, maar ook het afval van een eenzame gepensioneerde buurvrouw, omdat het moeilijk voor haar is om de lift op en af ​​te lopen. Meestal na een paar weken, wordt de emotionele achtergrond positiever, merkt een persoon dat zijn gemoedstoestand is verbeterd, hij heeft zelf kracht en een gevoel van tevredenheid (hij heeft zoveel goeds gedaan!), De traumatische situatie begint zijn relevantie en scherpte te verliezen, het gevoel van pijn, verlies is afgestompt.

Weet je nog hoe je het kapsel van de actrice bewonderde op een foto in een tijdschrift of de moed van een vriend die onlangs met een parachute sprong. Het is nu tijd om alles wat voor eeuwig uitgesteld was uit het leven te halen. Het is tijd om je aan te melden voor de sportschool en daar een paar keer per week te vechten met een biertum (voor mannen) of te veel volume in de taille (voor vrouwen), het is tijd om datzelfde kapsel te maken, je haar te verversen, je garderobe te veranderen, een parachutesprong te maken, af te leren over de rechten om lichte vliegtuigen te besturen, in het algemeen om te doen wat altijd al gewenst was.

Dit is een methode om je gevoelens uit te spreken. Je hebt iemand nodig die je kunt vertrouwen. Hij moet een goede luisteraar zijn. KWanneer de meest innerlijke en meest verschrikkelijke emoties worden geuit, worden ze uitgesproken, ze verliezen een deel van hun angstaanjagende eigenschappen. Welnu, als zo'n persoon de schuldige van de situatie is, als je besluit om te vergeven en samen te blijven leven. Als iemand erin slaagt de methode toe te passen, worden relaties in dergelijke paren zelfs beter dan vóór overspel, omdat de echtgenoten uiteindelijk elkaars gevoelens beginnen te begrijpen en dichter bij elkaar komen te staan.

Als de methode met een partner niet werkt, of als je een erg gesloten persoon bent, probeer dan met vreemden te praten - een psycholoog, een treinbegeleider, een nonchalante metgezel. Vaak zijn het dergelijke bijeenkomsten die ons helpen onze angsten en negatieve gedachten te verwoorden.

En hier kan niemand garanties geven dat de bedrieger niet opnieuw op zoek gaat naar opwinding "opzij". Het hangt bijna niet van jou af, maar hangt meer af van wat de schuldige zelf over zijn daad denkt. Oprechte berouw en schaamte verhogen de kans dat de situatie niet opnieuw zal gebeuren. Pogingen om de verantwoordelijkheid voor overspel te rechtvaardigen en gedeeltelijk te verplaatsen naar de tweede partner ('nou ja, je bent ook de schuld' of 'jijzelf was verkeerd') betekenen dat een persoon zijn eigen acties gedeeltelijk rechtvaardigt en in welk geval hij ze misschien wel herhaalt.

Het is duidelijk dat na het vaststellen van de oorzaken van verraad, het nodig zal zijn om de relatie te corrigeren. En het zal het wederzijds moeten aanpakken.

• Als de partner besloten heeft relaties te hebben vanwege ontevredenheid over seksuele relaties, moet je je intieme leven diversifiëren, proberen het rijk en regelmatig te maken.
• Als de reden was in de zo nu en dan opgedoken reden om te drinken en te drinken, dan moet je situaties vermijden waarin de verzender naar feestjes gaat.
• Als de redenen ontevreden waren met de relatie tussen man en vrouw, zou je in die richting moeten werken, meer gemeenschappelijke interesses moeten vinden, vaak samen tijd doorbrengen.

Geen enkel controlesysteem heeft overspel ooit voorkomen. Als de partner besluit "een andere kant op te gaan", dan zal het niet werken om hem te houden, hij is eenvoudigweg op de hoogte van het vermoeden van de echtgenoot (echtgeno (o) t (e)) en zal zeer voorzichtig en zeer geheimzinnig zijn.

Als je een partner vergeeft met de intentie om met hem verder te leven, zul je moeten vertrouwen. Alleen vertrouwen, samen met vergeving, zal helpen om een ​​normale psychologische situatie in het gezin te creëren. Er zal geen vertrouwen zijn - er zal geen familie zijn. In feite kunnen mensen natuurlijk man en vrouw blijven, maar het leven in zo'n gezin zal op een thriller lijken en de kinderen (en volwassenen) in zo'n gezin kunnen alleen sympathiseren.

Niemand dwingt je om deze of die beslissing te nemen. Het is alleen jouw verantwoordelijkheid ervoor - op jou. Zelfs als een persoon begrijpt dat hij moet vergeven, dol is op kinderen, zou hij zijn familie graag willen redden, maar alles binnen is tegengesteld aan de gedachte om bij de verrader te wonen, met hem naar bed te gaan, een dak boven zijn hoofd te delen, dan is het niet nodig offer je leven en je geestelijke gezondheid op. Zo'n leven kan leiden tot een tragedie of tot een aparte afdeling van een psychiatrisch ziekenhuis. Laat zonder na te denken, zonder spijt, jezelf en je kinderen te redden, want uiteindelijk zal voor al deze echtscheidingen een zegen zijn.

Als je besluit te vergeven, onthoud dan dat het niet mogelijk zal zijn om dit tot het einde in een dag, een maand of een jaar te doen. Het proces kan lang duren. Het is belangrijk om je precies voor te stellen waarom je op dit moeilijke pad gaat - ware liefde voor je partner, een verlangen om hem en jezelf te helpen, een verlangen om kinderen samen op te voeden. Uiteraard moeten deze verlangens wederzijds zijn.

Wat de eerste beslissing ook is, psychologen bevelen aan om enkele aanbevelingen te doen.

• Gebruik het verraad niet als een wapen tegen de dader in de toekomst, onthoud dit verhaal niet voor hem.Vraag niets dat verwijst naar je genereuze vergeving. Geef hem niet de schuld nadat je hebt vergeven.
• Vertel uw familie of vrienden niet over het incident, want u vormt een negatief beeld van uw partner.
• Schreeuw niet, beledig de schuldigen niet, verneder hem niet, dwing hem niet om jezelf voor je te vernederen. In een situatie van overspel is het heel belangrijk om het respect van de mens voor hem te bewaren, voor zichzelf, om zijn respect voor u te bewaren.

• Gooi geen verdriet in alcohol en ga niet op dezelfde manier wraak nemen. Dit helpt niet om het probleem op te lossen, maar maakt het alleen maar verwarder, nerveuzer en vervelender.
• Neem geen wraak op de dader, probeer zijn relatie met gewone kinderen niet te verwoesten, laat geen 'labels' hangen.
• Voel je vrij om je recht op geluk te verdedigen - met of zonder deze persoon. Laat je niet manipuleren.
• Probeer waardigheid te behouden, hoe moeilijk het ook is. Buig niet naar gevechten, obscene uitdrukkingen, lelijke scènes.

Het is belangrijk om hierna de cirkel van toelaatbaarheid te beschrijven, zodat de partner, die ooit heeft veranderd, niet denkt dat uw vergeving een levenslange aflaat is die hem al zijn zonden voor meerdere jaren vooruit laat. Als je een nieuw leven begint, vermijd dan het maken van oude fouten - drenk de eerste of de eerste niet met verbale modder voor de nieuwe minnaar, vertel de omstandigheden van je scheiding niet opnieuw.

Het is belangrijk om open te staan ​​voor alles wat nieuw is, niet in de buurt van je ongeluk, niet om je sociale omgeving te beperken, en niet te vallen in chronisch wantrouwen tegenover alle leden van het andere geslacht. Een nieuwe ontmoeting, misschien niet ver weg. Het is mogelijk dat jij het bent die haar hele leven heeft gewacht, voorlopig nog, je weet het nog steeds niet. Het minachtende principe "Alles dat ten goede wordt gedaan" werkt eigenlijk perfect.

Het is de moeite waard om verraad te vergeven of niet, zie de video hieronder.