Hoe het verraad van haar man overleven?

Verraad van mannen - een vrij algemeen verschijnsel. Rusland in de wereldwijde statistieken is een van de eerste plaatsen in het aantal echtscheidingen vanwege echtelijke ontrouw. Volgens deze statistieken verandert tot 75% van de mannen en slechts 25% van de vrouwen. En, absoluut, geen van de vertegenwoordigers van de zwakkere sekse is immuun voor de situatie waarin het verraad van de echtgenoot naar buiten komt, zal bekend worden. Op internet vind je honderden artikelen over hoe je een man tot schoon water kunt brengen, maar het is moeilijk om echt nuttige materialen te vinden met effectief advies over hoe je een verraad van een partner kunt overleven.

Degenen die zeggen dat er niets tragisch in is, "in het leven en dit gebeurt niet", zijn sluw. Voor een vrouw van elke leeftijd, sociale status, wereldbeeld en religie is het verraad van een partner of partner altijd een groot persoonlijk drama. En het is niet nodig om het te bagatelliseren. Integendeel, het is noodzakelijk om het volledig te realiseren en het volledig te accepteren, zonder voorbehoud, hoe moeilijk het ook mag lijken in de eerste dagen na de geopenbaarde waarheid.

Een van de eerste vragen die een misleide vrouw zichzelf stelt is de vraag "waarom?". Ze probeerde het, bereidde zich voor, gaf hem de beste jaren, leidde schoonheid, gaf geboorte aan kinderen, probeerde het voor hem, en hij ging "naar links". De tweede vraag is de vraag wat nu te doen. Sommigen vangen nog steeds het stadium van een andere klassieke vraag op - wie is de schuldige, maar dergelijke self-graven is niet goed genoeg, het is niet de moeite waard om te beginnen.

Dus de vraag waarom dit gebeurde, op verschillende momenten waren zulke grote geesten van de mensheid als Sigmund Freud en Karl Gustav Jung in de war. Tegenwoordig proberen sociologen die regelmatig sociologisch onderzoek doen en vragen stellen, evenals psychologen en psychotherapeuten die verschillende manieren zoeken om mensen te helpen die in de cocon van verraad en de ineenstorting van hun persoonlijke leven zijn gevallen, een antwoord proberen te geven op deze vraag.

Sociologen hebben onlangs interessante resultaten van een anonieme enquête gepubliceerd. De vragenmethode van de enquête stelde twee vragen: "Heeft u uw echtgenoot / echtgenote veranderd?" En "Wat waren de redenen daarvoor?". De resultaten van het onderzoek spreken voor zich en zijn het waard om gepubliceerd te worden.

• Seksuele onvrede in het huwelijk - 9% van de mannen. Dat wil zeggen, de versie dat "ze zijn allemaal honden" is niet bestand tegen kritiek. Slechts negen van de honderd mannen gaan "aan de kant" vanwege het gebrek aan seks in de familie, de slechte kwaliteit, enzovoort. Opgemerkt moet worden dat voor een man het verlangen naar scherpte en nieuwheid van gewaarwordingen vrij natuurlijk is, maar de "linker" wordt door de meerderheid alleen verzonden wanneer de passie in het gezinsbed volledig vervaagt. In dit geval kan het aantal seksuele handelingen normaal zijn, maar de kwaliteit ... In elk geval is dit slechts 9%.
• De wens om liefde te voelen en gelukkig te voelen, gewenst - 14% van de sterkere seks. Sterke emoties zijn niet alleen nodig voor vrouwen, maar ook voor mannen. En als vrouwen die gevoelig zijn voor empathie, gemakkelijk een gematigd tekort aan gevoelens kunnen compenseren door een sentimentele serie te kijken, dan werkt dit aantal niet bij mannen.

• Nieuwe liefde - 7% van de mannen. Dit is het geval waarvan niemand echt verzekerd is. Interessant is dat op dit punt 20% van de vrouwen is aangekruist. Dat wil zeggen, mannen worden echt verliefd en verlaten het gezin (of blijven, maar keren hun leven en het leven van hun vrouw in de hel) veel minder vaak dan vrouwen. De reden is geldig, maar zij wordt ervaren als de moeilijkste van de andere kant, die haar echtgenoot, zo blijkt, verraden.
• Zelfbevestiging, zelfvertrouwen krijgen, wat om een ​​of andere reden niet genoeg was in de huwelijksrelatie - 10% van de mannen. Dergelijke motieven voor overspel komen meestal voor in de "zatyukhannyh" uit jeugdige mannen, die in de "handschoen" moeder werden gehouden, en toen kreeg hij geen minder dominante en sterke vrouw. En ik wil tenminste een man zijn. Zulke mannen verlaten hun vrouwen meestal niet. Ze zijn bang.
• Lange scheiding - 12% van het sterkere geslacht. Hier zijn de opties duisternis, en zakenreizen, waarvan de duur wordt gemeten in maanden of zelfs jaren, en het modieuze democratische verlangen om een ​​beetje apart te leven, na te denken. Er kan een reden zijn, maar het resultaat is onveranderd - op een gegeven moment wordt een man die hier en nu is, dichter en dierbaarder dan een man die lang en ver weg is. Voorspellingen voor familiebehoud zijn helaas niet erg gunstig.
• Verveling en routine - 4% van de mannen. Een dergelijke motivatie wordt meestal gevonden in de vertegenwoordigers van de sterkere seks, wiens gezinsleven zeer werd gemeten - alles is in de schappen gelegd, alles is van tevoren bekend, alles is voor een paar jaar zeker gepland. Op een gegeven moment wordt de man een avonturier wakker. Niet in iedereen. In 4%.

• Zonder reden, zomaar, zonder enige intentie - 13% van de mannen. Een heel interessant punt in de vragenlijst, dat eerder niet getuigt van de spontaniteit van de acties van de man, maar van het feit dat hij zelf moeilijk begrijpt waarom hij dat deed. Waarschijnlijk zijn er een aantal redenen, en daarom is het moeilijk om de belangrijkste te isoleren. Net de zaak opgedoken (zakelijk, een feest met vrienden zonder vrouw, enzovoort), wat een zonde was om niet te gebruiken. Veel nuchtere mannen schamen zich en proberen dergelijke situaties in de toekomst te vermijden.
• Revenge for treason partner - 1% van de mannen. Als vergelding van de geliefde vanwege haar ontrouw veranderen de eenheden van de vertegenwoordigers van de sterkere geslachtsverandering. Niet hun stijl.

Heb ik een misleidde vrouw nodig om de redenen voor de daad van haar man te analyseren? Nee, nee, maar je kunt er niet van wegkomen - dit is de eerste en moeilijkste fase van het overwinnen van diep persoonlijk drama. Zelfs als de man zelf vertelt waarom hij het deed, zal de vrouw nog steeds de gebeurtenissen van de laatste dagen, maanden, jaren analyseren, herinneren, vergelijken in haar hoofd om te begrijpen wanneer en waar de voorwaarden voor de oorzaken van verraad van de partner ontstonden. Daarom, om de ervaring van het leven te verrijken om met zichzelf te communiceren over dit onderwerp zal hebben.

Veel voor een vrouw na de onplezierige onthulde waarheid hangt af van hoe een man zich gedraagt ​​na alles wat er is gebeurd. Het is veel gemakkelijker om de situatie opnieuw te beleven voor degenen wier berouwvolle echtgenoten knielen onder het balkon en vergeef voor de derde dag. Maar soms bespaart het niet, hoewel de vrouw een vinkje zet voor eigenliefde, dit is onvoorwaardelijk.

Vaker houden mannen niet van in de films. Sommigen verzamelen zwijgend bezittingen en gaan naar een vriend, moeder, naar het land om de storm af te wachten. Anderen blijven, maar zijn vreselijk onhandig en proberen bijna niet te communiceren met de beledigde vrouw, die op het werk of in de garage verdwijnt. Dit is hun manier om de storm uit te rijden. Weer anderen gaan naar de tactiek van de aanval - ze beginnen de vrouw de schuld te geven van het mogelijk maken van het incident ("kijk naar jezelf", "wat heb je gedaan om naar huis te verhuizen?", "Beschuldig mezelf" enzovoort).

Het laatste type verdient een afzonderlijke verklaring. Als in een dergelijke situatie de schuldige echtgenoot hem psychisch onder druk zet, is de schuld van zijn partner een nogal zwak type man, niet in staat om verantwoord gedrag te doen en zijn eigen acties te ondernemen. Om gelukkig te zijn met zo'n man is heel, heel moeilijk, bijna onmogelijk, en daarom kan verraad worden beschouwd als een zegen gebaseerd op het goede oude principe - dat God alles doet, alles is voor het beste. In andere gevallen zijn verschillende opties mogelijk.

De grote misvatting van een lijdende vrouw is dat ze oprecht gelooft dat alleen zij lijdt. Eigenhandig Op de schaal van de Melkweg, niet minder. In feite voelt een man zich voor het grootste deel ook ongelukkig - zijn familie is aan het instorten, zijn gewone leven, waarin zijn vrouw, geloof mij, een belangrijke rol speelt. Het spectrum van gevoelens van de schuldige man hangt af van hoe hij is opgevoed, in welke omgeving hij leeft, welke beginselen in deze omgeving worden gehanteerd.

Schuldgevoel is typerend voor mannen, daar bestaat geen twijfel over. Maar hier zijn ze gewend om het op verschillende manieren uit te drukken. Daarom zal er een kalm en volwassen gesprek zijn, en de ander zal onevenwichtig en prikkelbaar zijn. In het algemeen kan de variabiliteit van gedragsreacties tussen de vertegenwoordigers van het sterkere geslacht, die verraad blijken te zijn, breed zijn. Wat een vrouw in geen enkele situatie zou moeten doen, ongeacht het gedrag van de partner, is druk op hem uitoefenen, excuses eisen, uitleg, hem niet over moraliteit uitspreken en zichzelf niet beledigen. Ongeacht hoe een man zich gedraagt, het is belangrijk om de interne waardigheid en externe (tenminste zichtbare) gemoedsrust te behouden.

Zelfs de meest eminente psycholoog, geen enkele vriend, niemand in de hele wereld kan een exact antwoord geven op deze vraag. Alleen de vrouw zelf moet het beantwoorden, rekening houdend met de voor- en nadelen. Het is beter om dit op zijn minst in een paar dagen te doen, wanneer de meest turbulente emoties enigszins zullen afnemen. In dit geval is het niet nodig om te praten over een rustige, afgemeten beslissing, omdat het pijnlijk zal zijn in een week of een maand. Deze pijn komt altijd uit de kindertijd. We herinneren ons allemaal hoe ongerust en beledigd de ouders ons naar de grootmoeder brachten en zelf naar de bioscoop gingen. En de wereld stortte in toen het leek alsof ze ons niet uit de kleuterklas wilden nemen. Op dat moment legde de persoon de basis voor beledigingen en de eerste ideeën over verraad.

Een echtgenoot is een persoon die je vertrouwde, vertrouwd met wie je besloot je leven te leven. En hij waardeerde het niet! Vergeet niet dat het koesteren van je eigen gevoelens van verraad veel op kinder grieven lijkt. Ze maakt je een slachtoffer, geen minnares van haar eigen leven.

Om te beslissen of je wilt vergeven of niet, moet je strikt vanuit de positie van de gastvrouw. Als je vergeeft, doe je het niet omdat "niemand het meer nodig heeft", "ik zal het toch niet aan haar geven" enzovoort, maar omdat je duidelijk begrijpt waarom en waarom je je familie moet redden. Als een vrouw gekweld wordt door haat, heeft ze geen kracht om zich op iets te concentreren, ze wil niets, dan is het beter om het besluit om te vergeven uit te stellen.

Neem een ​​stuk papier, noteer aan de ene kant de voordelen van je echtgenoot en de voordelen van het leven met hem, en aan de andere kant - zijn nadelen en je negatieve gevoelens na zijn verraad. Dit zal de beslissing op zijn minst een beetje wegen.

Vergeven, onthoud dat je het risico loopt om je eigen belediging zo diep in je onderbewustzijn te hameren en te stempelen dat gezondheidsproblemen niet worden uitgesloten. Onthoud dat vroeger vertrouwen misschien niet meer bestaat, dat verdere relaties neurotisch en vermoeiend kunnen zijn, wat op een dag nog steeds tot echtscheiding zal leiden.

Vergeet in alle eerlijkheid dat er een vrij groot aantal gezinnen is dat met succes een dergelijke crisis heeft aangepakt, het heeft overwonnen en niet alleen in staat was om het gezin te behouden als een eenheid van de samenleving, maar ook als relaties in dit gezin. En in zeer zeldzame gevallen slagen paren erin harmonie te bereiken in relaties die niet eerder bestonden, dat wil zeggen, hun leven verbetert.

Als je besluit niet te vergeven en het leven vanuit het niets te beginnen, moet je zo'n geweldig idee niet uitstellen tot maandag of nieuwjaar. Overleef de scheiding, vergeet het verraad zal natuurlijk niet meteen. Maar als u besluit dat uw leven alleen van u is, dan bent u al op de goede weg. De uitweg uit deze situatie is een breed en diep onderwerp. Niet alles zal meteen blijken, soms zal het slecht zijn voor de ziel, en het zal bijna onmogelijk zijn om alleen met hartpijn om te gaan. Om van de harde ervaring af te komen, moet het tot het einde worden ervaren. Dit zijn de regels van dit spel.

De eerste fase is niet-acceptatie. Een vrouw gelooft niet dat dit mogelijk is, kan de situatie niet accepteren. In dit stadium gaat het er vooral om "niet het hout te breken". Het is beter om alleen te zijn, de situatie te accepteren zoals die is, zonder hulpverleners. De tweede fase is een protest. De vrouw accepteerde het feit en protesteert actief tegen de situatie - stil of luid. In deze fase is het beter om uw beste vriend of vriend te ontmoeten en met hem te praten, met elke persoon die u vertrouwt. Dus het zal gemakkelijker zijn om naar de derde fase te gaan - onderdanige acceptatie.

In deze toestand voelen vrouwen zich vaak leeg. Vreemd genoeg, kinderen, ouders, vrienden die hulp nodig hebben, zullen werk helpen om uit de depressie te komen. In dit stadium is het belangrijk om je dag met de minuut te schilderen, niet om tijd te sparen voor familie, vrienden, om hen te helpen. Dus de laatste fase zal geleidelijk komen - inzicht. Tegelijkertijd wordt een vrouw op een dag wakker en beseft dat ze nog steeds "niets" is, dat je alleen maar "je kapsel en garderobe moet veranderen", kalmeer.

Sparen relaties in de familie na het verraad van haar echtgenoot is alleen mogelijk met de wederzijdse oprechte wens van beide echtgenoten. Op een bepaald moment zal het meest cruciale gesprek plaatsvinden, wanneer beiden kalmeren en nadenken. Gedurende zijn tijd is het belangrijk om de partner niet de schuld te geven of de schuld te geven, maar om hem alles te vertellen wat je voelt van de eerste persoon, door "ik" te gebruiken in plaats van "jij". Het is niet zo moeilijk om te vergeven als het lijkt, maar dan is het veel moeilijker om te beginnen te vertrouwen. Een man die oprecht de relatie met zijn vrouw wil verbeteren, zal hoogstwaarschijnlijk zelf geen dubieuze en dubbelzinnige situaties creëren waarin zijn vrouw psychologisch ongemakkelijk zal zijn.

Als het gezin al voor het verraad op het punt stond te scheiden, zal het erg moeilijk zijn om relaties te herstellen Echtgenoten kunnen zoveel communiceren als ze willen, maar elkaar geloven en niet meer nadenken over wat er is gebeurd, is een missie die bijna onmogelijk is.Als de familie besloot om te sparen vanwege de kinderen, dan is het beter om het niet te doen. Kinderen voor een normale en harmonieuze ontwikkeling hebben liefhebbende ouders nodig, als laatste redmiddel - gelukkige en tevreden ouders afzonderlijk, maar geen parodie op een gezin waarin het ongemakkelijk is, koud, niemand met iemand communiceert en iedereen ongelukkig is.

Om te gaan met een persoonlijke crisis na het verraad van een man door een vrouw, zal het een paar eenvoudige adviezen zijn, welke kan worden gebruikt in een van de bovenstaande stadia van het ervaren van je verdriet:

• weiger uitnodigingen niet om op bezoek te gaan, om met vrienden of kinderen naar de bioscoop te gaan, om op de natuur te gaan, op een picknick met aardige mensen voor jou;
• vererger de situatie niet door alcohol te drinken, een glas wijn zal geen verlichting brengen, leed in combinatie met een kater is een zeer moeilijk geval;
• sluit niet voor alles wat nieuw is - ontmoet nieuwe mensen, verander je werk en imago, als je denkt dat de tijd rijp is, zal dit helpen het zelfrespect te vergroten;
• Geef je man niet de schuld, "ga niet weg" in gesprekken met ouders en vriendinnen, fok geen geruchten, gooi geen modder naar iemand - wat er ook gebeurt, wat er ook gebeurt, je zult niet worden geëerd;
• als het je niet lukt om met je gevoelens en emoties om te gaan, neem dan gerust contact op met een psycholoog, psychotherapeut om hulp, deze specialisten helpen angst en wrok te verbaliseren, het zal gemakkelijker worden.

Over het al dan niet vergeven van verraad, zie de volgende video.