Overzicht van de huilende rots op de Krim

In de buurt van Simferopol is er een verbazingwekkend natuurlijk monument - de Weeping Rock.

Een blok zandsteen en kalksteen lijkt echt te huilen: er verschijnen waterdruppels, soms zelfs stralen, door de muren.

Extern is het vergelijkbaar met de groene reus, omdat het bedekt is met mos en korstmos.

In homogene rotsformatie - bestaat uit zandsteenformaties en conglomeraten, die elkaar afwisselen.

De lagen zelf verschillen qua structuur van elkaar, daarom lijkt de rots in de sectie aan de buitenkant op een soort gelaagde cake.

De hoogte van de rots is 6-7 meter, en de lengte - 120-150.

Zulke afmetingen suggereren dat de Weeping Rock helemaal niet groot is.

De vorm is getrapt, de rots bestaat uit terrassen die geleidelijk smaller worden.

Het water baant zich een weg door het lagere deel, steekt recht uit de steen en stroomt naar beneden met nette transparante stralen.

Alle vloeistof wordt verzameld in een klein meer dat zich aan de voet vormt.

Het lijkt allemaal op een soort kleine waterval.

Geologen verklaren het natuurwonder vanuit een wetenschappelijk oogpunt en zeggen dat dergelijke huilende stenen vaak in de natuur worden gevonden.

In feite zijn de oorzaken van het fenomeen niet minder fascinerend dan het is. Holle kalksteen kan vloeistof uit de atmosfeer opnemen. Na verloop van tijd is de steen verzadigd genoeg om water uit te stralen.

De tijd verstrijkt, het water begint uit de onderste lagen te sijpelen, die bestaan ​​uit kiezelsteenzandsteentjes.

Kleine uitsparingen in de structuur verzamelen water en beginnen het met een soort van "tranen" te gieten op het principe van een volle kruik.

Het lijkt erop dat alles duidelijk is en het fenomeen is volledig natuurlijk, maar het brengt een speciale charme aan de Simferopol-regio en de glorie van de Weeping Rock.

Geologen probeerden alles zo wetenschappelijk mogelijk uit te leggen, maar er is nog een andere versie van de oorsprong van de Weeping Rock. De legende vertelt over de zoon van een van de eerste Khans. Toen de baby werd geboren, werd hij meteen de favoriete zoon van de heerser. Het kind groeide op en beviel zijn vader in alles - knap, slim, hij kon overleven onder alle omstandigheden. De heerser was vooral getroffen door het feit dat de jongen zijn leeftijd verstandig en inzichtelijk was.

Mensen zijn niet zonder zwakheden, dus Khan's zoon was, zoals ze zeggen, niet zonder zonde. Hij was erg verliefd en toen de hartstocht hem greep, raakte hij volkomen roekeloos. Echter, extreem wreed met het onderwerp van zijn verlangen. De meisjes vonden de man die opgesloten zat in de toren, gezien ze hun eigendom waren. Zodra de kerker overstroomde met jonge meisjes en de zoon van Khan besloot om een ​​nieuwe plaats voor detentie te bouwen. Een Italiaanse bouwvakker die ook in gevangenschap was, werd naar deze zaak gebracht.

De meester was al lange tijd op zoek naar een geschikte plaats, maar eens vond hij in een bosstruik een kleine rots die perfect was voor het doel.

Toen de bouw begon, werd een smal mangat tussen de stenen gevonden.

Het bleek dat dit gat leidt naar een grote grot met een grote verscheidenheid aan gangen en geheime doorgangen.

Maar elk van hen leidde naar het meer, verborgen voor nieuwsgierige blikken. De plaats leek letterlijk fantastisch, dus besloot de architect de vondst voor iedereen te verbergen, zelfs voor de vorst.

De tijd verstreek, de bouwer eindigde het project en het resultaat was zeer geliefd bij de zoon van Khan, maar hijzelf was zwak en erg ziek. De jonge man beloonde de meester, maakte hem een ​​vertrouweling en toevertrouwde om voor de meisjes te zorgen.Toen de Italiaanse bouwer naar de harem kwam, zag hij tussen de vele maagden zijn dochter, die hij vele jaren dood had geacht. Er waren drie van haar prachtige kinderen.

De meester verzamelde zijn moed en ging naar zijn meester. Valkend aan zijn voeten sprak hij over zijn dochter, over een magische grot met een prachtig meer.

De architect wachtte op een straf, maar plotseling hielp de prins de man, omhelsde en begon te huilen en noemde hem vader. Volgens de legende zijn de bouwer, de heerser en het meisje met drie kinderen op dezelfde avond verdwenen.

Er wordt aangenomen dat ze zich allemaal in de buurt van dat meer vestigden en door de muren hun tranen van geluk verschenen als gevolg van familiereünie.

Huilende rock is erg populair. Dit is wat toeristen aantrekt:

• de pittoreske klif is bezaaid met korstmossen en mossen;
• het meer aan de voet met koud water is zo mooi dat het de geest vangt;
• de rots heeft een zeer ongewone compositie - de combinatie van kalksteen en zandrotsen is het bekijken waard;
• in de Krimvallei is de huilende rots een soort oase;
• De vegetatie rond de rots is heel divers: hier kun je genieten van alle schoonheid en schoonheid van de Krim-bomen, berberis, jeneverbesstruiken en niet alleen;
• de atmosfeer van volledige rust in combinatie met schone lucht is een uitstekende reden om kinderen naar de huilende rots te brengen;
• Alle bezoekers zijn aangenaam verrast door het klimatologische contrast, omdat er een scherpe overgang is tussen de steppedroogte en de koelte van de bomen.

Huilende rots in de Krim ligt in de regio Simferopol, het dorp Pozharskoe.

Het ligt 15 kilometer ten zuidwesten van Simferopol zelf.

Dichtbij is er nog een nederzetting - Water.

Je kunt de volgende manieren krijgen.

• Methode 1. Vanuit Simferopol gaat u met de bus. Hij volgt Nikolayevka, maar hij moet uitstappen op de 23e kilometer. Dus de toerist komt bij de afslag naar het dorp Medicinal. Nadat je een beetje naar beneden moet, naar de rivier West Bulganak.
• Methode 2 Tussen de nederzettingen Pozharsky en Vodnoe is een fabriek voor de productie van wijn. Een beetje naar het zuiden van de onderneming is er een weg rechtdoor naar Dubrovka. Je moet het pad volgen en naar de andere kant gaan - naar rechts. Hiervoor moet je de rivier over de brug oversteken Al snel zal de toerist de bestemming bereiken.

Zie hieronder voor een video over een wandeling in de omgeving van de Weeping Rock.