Yatrophobia: wat is het en hoe kom je er vanaf?

Er zijn mensen die zich hun leven niet kunnen voorstellen zonder een dokter te bezoeken. Ze staan ​​klaar om in de rij te gaan staan ​​en om hulp van experts te vragen, zonder enige reden. Het kalmeert hen en geeft hoop voor de gezondheid. Anderen zijn juist bang om zelfs medische voorzieningen te benaderen. Van een van hun soort hebben dergelijke personen een onaangenaam gevoel. En als het gaat om een ​​bezoek aan het ziekenhuis, raken ze in paniek. Dit is hoe jatrophobia of nosocomophobia zich manifesteert.

Allereerst moet worden opgemerkt dat de naam van de ziekte, welke de angst definieert die geassocieerd is met artsen, als volgt vertaald uit het Grieks: ατρός - "doctor", φόβος - "fear". De ziekte, genaamd nosocomophobia, verschilt praktisch niet van iatrofobie en wordt als volgt geïnterpreteerd: angst voor ziekenhuizen.

Gewone mensen ervaren altijd angst voordat ze naar de dokter gaan. En dit is een veel voorkomende gebeurtenis. Deze lichte angst wordt geassocieerd met eenvoudige menselijke ervaringen voor de gezondheidstoestand. Hij begrijpt dat hij in het ziekenhuis slecht nieuws over de ziekte kan krijgen.

Een normaal persoon aanvaardt de onvermijdelijkheid van wat er gebeurt en probeert zijn bewustzijn niet te "liquideren", maar eenvoudig om onaangename momenten te ervaren. In een ander geval wanneer een persoon tekenen van iatrofobie vertoont, begint hij op voorhand te vrezen wat er nog niet is gebeurd.

Degenen die al een negatieve ervaring hebben gehad bij een bezoek aan het ziekenhuis zijn het meest vatbaar voor een aandoening als het "witte vacht" -syndroom. Zelfs de meest onschadelijke manipulaties veroorzaken paniek. Het meten van de druk tijdens een medisch onderzoek kan hysterie en flauwvallen veroorzaken.

Mensen die pijn hebben ervaren bij het bezoeken van een arts zijn bang om weer naar de receptie te gaan. Specialisten zoals tandartsen zeggen dat hun werk de grootste angst bij patiënten veroorzaakt. Dit komt door kiespijn, die het meest gevoelig is vanwege de nabijheid van de zenuwuiteinden. Daarom worden jatrophoben vaak dentofobs. En deze ziekten zijn sterk met elkaar verweven.

Dat is waarom iatrophobia en nosocomphobia worden beschouwd als collectieve ziekten. Ze combineren verschillende soorten fobieën. Neem bijvoorbeeld een specialist als gynaecoloog. Voor de meeste vrouwen is het naar deze dokter gaan verre van de beste gevoelens te hebben. Andere patiënten zijn bang niet zozeer van pijn als te worden besmet door een vuile naald met een gevaarlijke ziekte, zoals AIDS. En dit is een heel ander soort fobie.

Dientengevolge kunnen mensen met obsessieve staten bang zijn voor alle specialisten die in het ziekenhuis tegelijk werken. Zelfs een verpleegster met een emmer en een doek zal in Jatropha een gevoel van angst veroorzaken. Er is zo'n categorie van persoonlijkheden die bang zijn voor manipulaties uitgevoerd in behandelkamers. En al deze angsten samen kunnen zich ontwikkelen tot bekende soorten fobieën: dentophobia (angst voor tandartsen), tomofobie (staat van paniek vóór de operatie), trypanophobia (angst voor prikken), farmacofobie (angst voor het nemen van medicijnen).

Allerlei fobieën komen niet voor op een vlakke ondergrond. Dit geldt met name voor de angst voor ziekenhuizen en artsen. Iemand die zichzelf alleen in paniek brengt bij de gedachte aan een medische instelling, kan in het recente verleden een negatieve ervaring hebben gehad met het bezoeken van een arts.

Bij een volwassen persoon kan de angst worden uitgesteld in het geval dat hij hulp van slechte kwaliteit krijgt: had een pijnlijke manipulatie, waarna hij bijna invalide werd. En deze angst is aan de ene kant volledig gerechtvaardigd. Aan de andere kant windt een sterke persoonlijkheid zich niet op en maakt hij zijn staat van absurditeit.

Uiteindelijk zijn er in het leven onplezierige situaties, maar deze kunnen niet worden herhaald elke keer dat u een arts raadpleegt. De conclusie hier is één: verdachte mensen zijn gevoeliger voor verschillende obsessieve staten dan diegenen die gewend zijn niet te worden afgeleid door negatieve momenten en blijven volledig en gelukkig leven.

Artsen dienen hun patiënten dienovereenkomstig te behandelen. De echte dokter die de eed van Hippocrates heeft afgelegd, zal zich niet ongepast gedragen. Integendeel, om een ​​persoon voor behandeling op te zetten, moet hij ook een psycholoog zijn die angst kan verlichten. En dan begint het individu de arts te vertrouwen.

Hieraan moet worden toegevoegd dat er een aantal voorwaarden zijn die iemand naar de ontwikkeling van een fobie leiden.

• Sociale omstandigheden. Als een persoon energetisch afhankelijk is van de mensen om hem heen, dan loopt hij een groot risico 'besmet te raken' met de angst voor iets. Het is genoeg om een ​​onaangenaam verhaal in de bus te horen en achterdocht zal het begonnen proces voltooien.
• Erfelijke genetische omstandigheden. Ouders met een obsessief-compulsieve stoornis brengen deze aandoeningen in 25% van de gevallen over op hun kinderen. Naar deze mening zijn wetenschappers na vele studies gekomen.
• Biochemische aanleg - dit is een andere omstandigheid. Wat is de reden ervoor? Ongepaste productie van de hormonen serotonine, melatonine en adrenaline. Hier kunt u ook de individuele afhankelijkheid van alcohol of verdovende middelen rangschikken. Deze stoffen leiden ertoe dat een persoon ophoudt adequaat op deze wereld te reageren. En artsen die proberen te helpen, worden vijanden, omdat ze zich mengen in het verkrijgen van dubieuze genoegens.
• Aan deze reeks omstandigheden kunnen psychologische redenen worden toegeschreven die direct afhankelijk zijn van het gedrag van het individu en haar karakter. Dus laten we ze opsommen: een laag zelfbeeld, een negatieve houding ten opzichte van jezelf, een ongunstige omgeving, je toekomst alleen in zwarte tonen zien, zelfisolatie van de maatschappij, overdreven eisen aan jezelf, chronisch vermoeidheidssyndroom.

Een persoon die lijdt aan de angst voor artsen, lang voordat hij een medische instelling bezoekt, begint zichzelf op te warmen. In plaats van dagelijkse activiteiten te doen, scrolt deze persoon in zijn hoofd naar de niet-bestaande toekomstige momenten van een bezoek aan de spreekkamer. En elke keer als de projectie foto's oplevert die er slechter uitzien dan de andere. Uiteindelijk groeit de fobie zodanig dat wanneer het individu daadwerkelijk het kantoor van de therapeut passeert, hij een paniekaanval begint.

Op het moment van de paniek wordt een bepaald proces in het lichaam van jatrophobe geactiveerd, wat bijdraagt ​​tot het vrijkomen van een enorme hoeveelheid adrenaline. Hiermee kan het lichaam het niet aan. En als gevolg daarvan mislukkingen in termen van fysieke gezondheid. Ernstige symptomen zijn als volgt:

• ademhalingsfalen optreedt;
• begint te draaien en hoofdpijn;
• druk kan sterk stijgen of dalen;
• droge mond verschijnt;
• de persoon begint zich ziek te voelen en overgeven kan voorkomen;
• overmatig zweten wordt waargenomen;
• visie verslechtert, spraak wordt incoherent;
• een ontoereikende houding ten opzichte van wat er gebeurt.

Als iatrofobie zich in een lichte vorm manifesteert, dan kun je het zelf aan. Om dit te doen, moet je jezelf één keer overwinnen en de obsessieve staat kwijtraken. Het belangrijkste is om de eerste stap te zetten, en dan zal het niet zo eng zijn. Inspireer jezelf dat naar een afspraak met een arts gaan en een ziek orgaan behandelen een vitale noodzaak is.

Om te beginnen, meldt u zich aan bij een therapeut en doorloopt u alle aanbevolen manipulaties. Na de tests zult u zeker gemakkelijker uw angst overwinnen en een arts bezoeken. Als je zeer goede resultaten hebt, zal de angst vanzelf verdwijnen. Als de testen afwijkingen vertonen, begint u met de behandeling en dit feit zal ook geruststellend zijn dat alles na de behandeling zal verlopen. En waarom bang zijn?

Een ander ding is wanneer een fobie al oncontroleerbaar is geworden. Om angst te overwinnen, moet u contact opnemen met een specialist. Hij zal de oorzaak van de obsessieve toestand identificeren en de behandeling voorschrijven. U krijgt mogelijk de volgende methoden aangeboden: cognitieve gedragstherapie, autotraining, hypnose, neuro-linguïstisch programmeren.

Als de ziekte verwaarloosd is, wordt u, samen met de hierboven genoemde methoden, een behandeling voorgeschreven met behulp van medicamenteuze behandeling: antidepressiva, kalmerende middelen enz. Drugs zouden onder de controle van een specialist van uitstekende klasse moeten zijn.

Werken met een psycholoog levert geen snel resultaat op, maar ze zijn effectiever en leiden praktisch niet tot terugvallen. De specialist zal u aanbieden om kalmerende infusies van medicinale kruiden te drinken en de volgende aanbevelingen te geven.

• Samurai-techniek: trek de kin uit en neem een ​​stap in de richting van gevaar. Voor meer effect, twee ademhalingen en twee ademhalingen.
• Visualiseer angst. Om dit te doen, volgen we waar het lichaam verzwakt, zodra de paniek begint (armen, benen, hoofd, rug). Op het moment van crisis moet je het deel van het lichaam dat het meest kwetsbaar is belasten.
• Wij zijn een superheld wie is nergens bang voor. Zodra er reden is voor paniek, "zetten" we moed aan en vertrouwen we erop.
• Teken je angst op papier. Teken het zoals je wilt en teken wat je wilt. Misschien lijkt je angst in de vorm van een slang. Zodra de tekening klaar is - scheur het uit elkaar, plaats al je emoties erin.
• Voordat u naar het kantoor van de dokter gaat, moet u 'bang zijn'. Trek je terug naar een afgelegen plek en begin gewelddadig te beven. Je spieren zullen snel moe worden en angst zal ook verdwijnen. Toegegeven, deze methode is moeilijk uit te voeren in een openbare ruimte, maar degene die besliste om van een fobie af te komen, moet vastberaden zijn in alles.
• Wanneer angst goed is, helpt sport. Het kost veel energie. Wanneer een persoon uitgeput is, wil hij meer nadenken over slaap dan over angst.
• Fysiotherapie ontspant de hersenen en spieren. Behandeling met de huidige, golfstraling helpt goed om harmonie te bereiken.

Het gedrag van kinderen in het ziekenhuis en de houding van de kinderen tegenover het ziekenhuis is grotendeels afhankelijk van de stemming van volwassenen. Zij moeten ervoor zorgen dat het kind niet langer bang is voor artsen. Om dit te doen, moet u de volgende preventieve maatregelen nemen.

• Leg het kind van tevoren uit dat je morgen naar de dokter gaat. Beantwoord zijn vragen in detail en heel kalm.
• Als het om uw kind gaat, geef hem dan zijn redenen. Laat hem praten over zijn zorgen. Zodra hij dit doet, ontwikkel ze met logische uitleg.
• Wanneer u het kantoor binnenkomt, moet u zich rustig gedragen. Dan zal je baby begrijpen dat er niets vreselijks is in het kantoor van de dokter.
• Introduceer uw baby met medische activiteiten. Speel in het ziekenhuis, koop hiervoor een speciale spelset. Vertaal al je acties in moppen en leg uit waarom je een injectie moet maken of de toestand van de keel moet zien.

Zie meer over iatrophobia in de volgende video.