Hypochondrie: oorzaken, symptomen en behandeling

Zorgen voor je gezondheid is normaal. Het is abnormaal wanneer deze bezorgdheid rationele grenzen overstijgt en een obsessief idee wordt van mogelijke bestaande ziekten. Iemand begint ziektes voor zichzelf te verzinnen en na een tijdje voelt hij alle symptomen van ernstige ziekten. Zulke mensen worden hypochondriacs of denkbeeldige patiënten genoemd.

Hypochondrie (hypochondria-syndroom) wordt genoemd de pathologische toestand van de menselijke psyche, waarin hij irrationeel is, maakt zich overdreven zorgen om zijn gezondheid. En alles zou niets zijn als deze zorg was beperkt tot het nemen van vitamines, adequate preventie en handen wassen. De hypochondrie is niet genoeg - hij is er letterlijk zeker van dat hij een of meerdere zeldzame, dodelijke ziekten heeft, die om een ​​of andere reden onopgemerkt blijven door artsen.

De hypochondrius klaagt over een verscheidenheid aan symptomen, en hij bedriegt niet, omdat hij werkelijk bijna alles voelt wat hij beschrijft. Het is een feit dat de gebruikelijke gewaarwordingen waaraan we geen aandacht schenken aan de hypochondrie, kracht, macht en betekenis krijgen. Bij elk gerommel van de buik ziet hij overtuigende tekenen van een ernstige ziekte.

De naam hypochondrie kreeg van het Griekse woord ὑπο-χόνδριον, wat zich vertaalt als 'hypochondrium'. De oude Grieken waren er vrij zeker van dat het ergens in het hypochondium lag waar de bron van het lijden van de hypochondrie zich bevond. Meestal klaagden mensen met een dergelijke psychische stoornis over pijn op dit gebied.

In de lange geschiedenis van hypochondrie werd dit het meest genoemd verschillende neurotische, mentale toestandentotdat de formulering is beperkt tot een concrete en begrijpelijke betekenis - een denkbeeldige ziekte waarin een persoon overtuigd is. De Internationale Classificatie van Ziekten, vandaag werkzaam (ICD-10), verwijst naar hypochondrie naar psychiatrische stoornissen van het somatoformaat. Voor de ziekte is de vaste code F45.

Hypochondrie is wijdverspreid: Experts zeggen dat tot 15% van al degenen die naar poliklinieken en ziekenhuizen gaan voor medische zorg deze aandoening tot op zekere hoogte hebben ondergaan. Het is moeilijk om geslachtskarakteristieken te bepalen, sommige deskundigen zijn er zeker van dat de aandoening meer kenmerkend is voor mannen, anderen beweren dat deze mentale stoornis met dezelfde frequentie optreedt, zowel bij de vertegenwoordigers van het sterkere geslacht als bij vrouwen. Maar er wordt opgemerkt dat bij mannen de ziekte meestal na 30 jaar begint, en bij vrouwen na 40 jaar.

Is hypochondrie gevaarlijk? Hoogstwaarschijnlijk, ja, omdat het sterker is dan andere psychische stoornissen de fysieke toestand aantasten, zogeheten psychosomatische mechanismen zijn betrokken (denkend aan de ziekte, een persoon creëert uiteindelijk een ziekte). De psychologie van hypochonders verandert niet veel: na het leren over de echte diagnose, zeggen veel mensen zoiets als "Ik wist het!". Omdat hypochondrie de mensheid al meer dan tweeduizend jaar kent, in de geschiedenis zijn er veel namen van geweldige mensen die leden aan deze aandoening.

• Schrijver Edgar Alan Poe hij schreef herhaaldelijk brieven aan zijn familieleden met berichten dat hij niet lang meer te leven had, zijn dood was onvermijdelijk, omdat hij dodelijk ziek was. Hij was er echt zeker van dat hij nog maar twee weken te leven had, maar de artsen vonden Edgar Allan Poe behoorlijk gezond.
• Kunstenaar Edwin Henry Landseer - een van de meest geliefde schilders van koningin Victoria - was ervan overtuigd dat hij ziek en dodelijk was. Hij probeerde de ziekte te 'doden' met alcohol en opium, waardoor hij in feite werd vernietigd. Als gevolg daarvan belandde hij in een gekkenhuis, maar hij kon niet genezen worden.
• Schrijver Charlotte Bronte (De auteur van de legendarische "Jane Eyre") overleefde als een kind een reeks sterfgevallen onder geliefden, waardoor ze bang was te sterven en aan hypochondrie leed gedurende haar hele leven (deze ziekte in het Victoriaanse Engeland werd "de duistere vijand van de mensheid" genoemd). Charlotte was vooral bang om te sterven aan tuberculose. Vermoedelijk stierf ze van hem (de precieze oorzaak van de dood van de schrijver werd nooit vastgesteld).
• Beroemde hervormer, openbare figuur en Florence Nightingale's zuster van genade, waarvoor de militaire ziekenhuizen van de Krimoorlog het tweede huis werden, werd ziek van de Krimkoorts. Dit overtuigde haar ervan dat ze binnenkort dood moest gaan. Als gevolg daarvan gooide Florence op 38-jarige leeftijd alles en ging ze naar bed, waar ze het grootste deel van haar leven doorbracht (ze leefde tot 90) - ze was bang om op te staan ​​om geen terugkerende koortsaanval te veroorzaken.
• Evolutie wetenschapper Charles Darwin na de expeditie naar de Galapagos Eilanden keerde hij terug met de overtuiging dat hij leed aan een ongeneeslijke en vreselijke ziekte die buikpijn, hoofdpijn, vermoeidheid en braken veroorzaakt. Met de zekerheid dat een vreemde tropische ziekte hem zeker zou doden, leefde Darwin veertig jaar. Hij hield een dagboek bij en beschreef waarnemingen van zijn symptomen, waaronder winderigheid. Artsen vermoedden toen al dat de auteur van de evolutietheorie hypochondrie was.

Psychotherapeuten volgen al heel lang hypochondriac's en concluderen dat deze psychische stoornis in drie verschillende vormen kan bestaan.

Obsessieve hypochondrie is typisch voor overdreven kwetsbare en beïnvloedbare mensen, komt meestal voor op de achtergrond van sterke stress, ervaringen. Hypochonder - een persoon met een zeer rijke verbeeldingskracht. Een frustratie ontstaat gemakkelijk, zelfs de zorgeloze woorden van een arts die niets dergelijks bedoelde, de verhalen van vrienden of kennissen over de ziekte, de medische literatuur lezen of relevante films en programma's bekijken, kunnen hem provoceren. Het is opmerkelijk dat deze vorm ontwikkelt zich vaak bij mensen die een bepaalde relatie met de geneeskunde hebbenstudenten van medische universiteiten, en daarom worden hypochondrie vaak de 'derdejaars ziekte' genoemd.

Een passie voor het lezen van medische boeken kan ook leiden tot een milde vorm van hypochondrie. (Een persoon, als hij dat wenst, vindt in zichzelf de symptomen van bijna alle ziekten uit de directory van de therapeut - dit is een bewezen feit). Het is niet moeilijk om een ​​dergelijke hypochondrische aandoening te onderscheiden: het manifesteert zich bijna altijd door plotselinge aanvallen van sterke angst voor zijn kostbare gezondheid. De hypochonder is bang om verkouden te worden, vergiftigd, geïnfecteerd te raken. Maar hij begrijpt en realiseert zich tegelijkertijd dat hij de ziekte kan vermijden.

Hypertrofische gezondheidszorg. Nee, alles rondom is duidelijk, alles ziet er heel logisch uit - een persoon wil gezond blijven, maar de preventie zelf is opzettelijk ambitieus: de hypochondrie moet zich heel veel inspannen om de gezondheidstoestand te bereiken die hij wil. Maatregelen om een ​​ziekte te voorkomen hebben het karakter van een galactische operatie en bestrijken alle sferen van het leven. Een persoon is bijvoorbeeld buitengewoon bezorgd over de preventie van oncologie en om niet ziek te worden met kanker, bestudeert hij voortdurend de ontwikkeling van wetenschappers, het advies van de traditionele geneeskunde, drinkt urine en vliegtuigkerosine op hetzelfde moment, eet verse tomaten in kilogrammen alleen maar omdat iemand zei dat het helpt kanker.

Het is ook gemakkelijk om zo'n hypochonder te onderscheiden - deze persoon is de droom van elke genezer, genezer, evenals fabrikanten van homeopathische geneesmiddelen en nano-apparaten die "van alles zouden moeten helpen".

Een overgewaardeerde hypochondrie heeft altijd verschillende pseudowetenschappelijke theorieën in voorraad die de voordelen van kikkerbilletjes, kerosine en tomaten verklaren. Als er geen dergelijke theorieën zijn, zullen de hypochondrie ze uitvinden. Voor zulke hypochonders is het belangrijkste voor hun gezondheid, en ze staan ​​klaar om het de hele tijd te oefenen om het te behouden en te versterken. Familie, werk, vriendschap, communicatie, hobby's - alles gaat op de achtergrond.

Al het geld gaat naar kikkerbillen en kerosine, om genezers te raadplegen. Vaak storten gezinnen in dit stadium ineen - het is heel moeilijk om onder zo'n dak te leven met zulke overgewaardeerde hypochonders.

Deze vorm van wanorde gebaseerd op de pathologische bevindingen en overtuigingen van de patiënt. De conclusies van de hypochondrie zijn onlogisch, in een gesprek kan hij verbinden wat onmogelijk samen te stellen is ("Gods geschenk en roerei"). Hypochondriacs praten ook op dezelfde onlogische manier over hun vreselijke ziekte, omdat ze artsen vermoeden een nauwkeurige diagnose te verbergen. Zulke hypochonders zijn op zoek naar alles en altijd voor indirecte bevestiging van mijn ziekte ("mijn huis is gebouwd van gevaarlijke materialen, ik heb kanker, buren worden links achtergelaten, buren rechts hebben ook iemand die ziek is, wat betekent dat we opzettelijk besmet zijn, ik ben ook ziek" ").

Pogingen om zo'n hypochondrie af te raden zijn aanvankelijk gedoemd te mislukken - hij zal achterdochtig luisteren en u onmiddellijk beschuldigen van misleiding, samenspanning met de overheid, de maffia van artsen. Wanneer een ontkenning van een behandeling of een operatie wordt ontvangen, voor een waanzinnige hypochondrie, is dit het bewijs van de naderende ondergang ("ze gaan niet naar het ziekenhuis omdat het te laat is om te genezen").

In verband met de ontwikkeling van het internet en de toegankelijkheid voor de bevolking zijn psychiaters in het ziekteverzamelingsregister een begeleidende aandoening binnengekomen waarin een persoon probeert diagnoses te stellen voor zichzelf en te worden behandeld door publicaties op internet. Dat is het cyber chondria (synoniem - informatieve hypochondrie). Dit symptoom kan voorkomen in een van de drie belangrijkste typen klinische stoornissen.

Waarom een ​​dergelijke psychische stoornis zich ontwikkelt is moeilijk ondubbelzinnig te beantwoorden - er zijn verschillende meningen en hypothesen hierover. Eerst bekeken genetische theorie - Een persoon kan van zijn ouders wantrouwen, beïnvloedbaarheid, rijke verbeeldingskracht, een hoog niveau van angstgevoelens, gevoeligheid erven. Dit zijn niet alleen karaktereigenschappen, maar ook kenmerken van de organisatie van het zenuwstelsel.

Het is duidelijk dat mensen met hypochondrie ten onrechte de signalen van hun lichaam waarnemen, ze worden niet op de verkeerde manier geïnterpreteerd en geïnterpreteerd. Zelfs een lichte tinteling in de ledematen kan als pijn worden beschouwd. Het is duidelijk dat er een fout is in het werk van de hersenen, die het signaal verkeerd herkent, of in de perifere zenuwen is dit signaal niet correct. Deze vraag staat nog steeds open.Dat is de reden waarom zelfs de meest onschuldige sensaties in het lichaam zo belangrijk voor hen zijn en worden gezien als bepaalde tekenen van pathologie.

Beïnvloed de kans op het ontwikkelen van hypochondrie kinderziekten - Als een persoon op jonge leeftijd een ernstige en ernstige ziekte heeft gehad, kan de installatie erop eeuwig duren. Te zorgzame ouders, die zich erg zorgen maken over de gezondheid van het kind, kunnen het kind hypochonder maken en bij elke banale kras maken ze zich zo druk om de dokter te bellen en een heleboel medicijnen te kopen, dat de gezondheidsproblemen voor een kind eenvoudigweg niet anders kunnen zijn - alleen superbelangrijk.

Dankbare bodem voor de ontwikkeling van hypochondrie wordt beschouwd als een langdurige depressieve toestand, ervaren ernstige stress, neurotische toestand. Wanneer een persoon zich in dergelijke staten bevindt, is zijn psyche uitgeput en begint hij zich letterlijk op het fysieke niveau zwak en kwetsbaar te voelen. Een groot deel van de psychiaters beschouwt het hypochondria-syndroom als een buitensporig, hypertrofisch instandhoudingsinstinct, en ook als een extreme mate van manifestatie. thanatophobia (pathologische angst voor de dood).

Het is opmerkelijk dat hypochonders vaak hun eigen brein bedriegen: ze weten niet hoe te kwetsen, hoewel ze het proberen te doen.

Hypochondriacs klagen. Alles doet pijn, niets helpt - het gaat over hen. En klachten kunnen pijn doen in verschillende organen: vandaag doet het hart pijn, morgen - het hoofd, in een week - de nieren. Sommige (slimme) mensen komen naar de receptie voor een therapeut met een kant-en-klare diagnose en behandelingsregime, en van de arts wordt verwacht dat hij vermoedens goedkeurt en bevestigt. Als de arts een andere diagnose stelt of zegt dat de patiënt gezond is, veroorzaakt dit ongenoegen, een gevoel van ontevredenheid.

Vaak spreekt deze patiënt twijfel uit bij de voorbereiding van de dokter en gaat hij naar een andere specialist. En zo verder totdat de naam van de patiënt bekend wordt bij alle artsen in het ziekenhuis of in de stad. Het belangrijkste symptoom dat de ervaren therapeut moet waarschuwen - onsamenhangendheid. Bij één receptie zegt de patiënt vol vertrouwen dat hij "precies darmkanker" heeft, en bij de volgende zegt hij met dezelfde overtuigingskracht dat hij darmobstructie heeft.

Meestal klagen hypochonders over het werk van het hart en de bloedvaten, nieren, blaas, maag, darmen en hersenen. Op de tweede plaats in termen van frequentie - infectieziekten (hepatitis, HIV), evenals oncologische ziekten.

Hypochondrische pijnen zijn erg interessant: ze passen meestal niet in het klinische beeld van een enkele ziekte. Dit is meestal paresthesie - tintelingen, gevoelloosheid. Op de tweede plaats in populariteit is psychalgie (pijn die niet gerelateerd is aan het werk van organen en hun toestand, het is vaak moeilijk voor een persoon om te laten zien waar het pijn doet). Vaak zijn er ook senestalgie (pijn is erg fantasievol - het brandt, kronkelt, schiet, blijkt). Sommige patiënten vinden het over het algemeen moeilijk om te beschrijven hoe het pijn doet, en geven alleen aan dat ze ernstige ongemakken ervaren.

Weerspiegelt de aanwezigheid van hypochondrie en het gedrag van een persoon, op zijn interactie met anderen. Bij mannen en vrouwen neemt de achterdocht toe, ze worden egoïsten. Eigen 'zweren' worden belangrijker dan de belangen van het gezin, geliefden, kinderen. Ze vereisen de deelname van familieleden, hen lastig te vallen met eisen voor zorg, voogdij en empathie. Als familieleden proberen de illusie van vrede met hun laatste kracht te behouden, wordt dit door de hypochonders gezien als tekenen van afkeer, onverschilligheid, waardoor ze nog meer in een staat van depressie en ondergang worden ondergedompeld.

Het klassieke gedrag van de hypochondrie is onredelijke beschuldigingen tegen geliefden in afwezigheid van aandacht. De hypochonder is niet gelukkig, het is onmogelijk om hem te boeien, om hem uit zijn gedachten en inspanningen te halen ten behoeve van zijn eigen gezondheid. Geleidelijk aan komen hypochonders tot de conclusie dat de wereld wordt bewoond door ongevoelige, onverschillige mensen (familieleden, artsen) die hun probleem niet serieus willen nemen.

Hierdoor wordt de frequentie van sociale contacten verminderd, raakt een persoon geïsoleerd, weigert te werken, van het huwelijk, omdat deze aspecten van het leven de "overblijfselen van hun kostbare gezondheid" van hen kunnen wegnemen. Rechtvaardiging klinkt meestal als volgt: "Ik kan leven, misschien nog twee maandagen."

Zelfs als de huisarts er vrij zeker van is dat een hypochonder voor hem zit, is hij verplicht om de nodige onderzoeken en tests voor te schrijven om de somatische (lichamelijke) oorzaken van pijn uit te sluiten. Een vrij breed scala aan onderzoek wordt uitgevoerd - laboratorium, instrumentaal.

Als de ziekte niet wordt ontdekt, wordt de persoon aangeraden om te bezoeken psychiater. Deze specialist voert testen uit om hypochondrie te onderscheiden van depressie, schizofrenie en andere ziekten of om gerelateerde psychische aandoeningen te detecteren.

Waar de behandeling zal plaatsvinden - thuis of in een psychiatrisch ziekenhuis - beslist de arts. Bij ernstige hypochondrie geassocieerd met suïcidale gedachten, wordt een intramurale behandeling aanbevolen. In andere gevallen wordt deze vraag geheel aan het oordeel van de arts overgelaten. Hypochondrische geneesmiddelen worden als ongewenst beschouwd. Feit is dat juist het voorschrijven van pillen of injecties een extra overtuiging bij de patiënt veroorzaakt over zijn ernstige ziekte.

Hypochondriac moet medicijnen nemen onder toezicht van medisch personeel, anders kunnen overschrijdingen van de dosering, weigering om te kiezen voor kikkerbillen en andere methoden voor zelfbehandeling niet worden uitgesloten. De belangrijkste manier om hypochondrie te genezen is psychotherapie. Een rationele techniek wordt toegepast, die de patiënt helpt te overtuigen van de denkfout van zijn opvattingen.

Goed bewezen gestalttherapie, gezinstherapie en cognitieve gedragstherapie. De taak van de arts is om voor de patiënt nieuwe, positieve attitudes te creëren die hem meer kritisch zullen helpen zichzelf te behandelen, zijn attitudes en overtuigingen.

Is het mogelijk om een ​​persoon volledig te genezen? Het is mogelijk, maar op voorwaarde dat hij hier zelf in geïnteresseerd is. Zonder een goede mate van motivatie zullen alle inspanningen van de psychotherapeut nutteloos en ineffectief zijn.

Het is met de motivatie dat de grootste moeilijkheid meestal ontstaat - een hypochondrie is niet tegen behandeling, maar niet tegen waarvoor ze behandeld willen worden, maar tegen denkbeeldige kanker of AIDS. De behandelingsprognoses zijn daarom dubbelzinnig: volgens de statistieken tot 25% van de patiënten met hypochondrie is een jaar lang teruggevallen - Gedachten over de vermeende ziekte komen terug.

Weinig hypochonders zijn verbaasd over deze vraag. Maar de kans om iemand thuis te genezen, is van groot belang voor zijn familie en familieleden. Allereerst moet duidelijk worden begrepen dat Hypochondrie is een psychische aandoening, en deze groep van menselijke kwalen reageert meestal niet op thuisbehandeling.. Ontdoen van obsessie en waanideeën van folk remedies, om te gaan met een obsessie om deel te nemen in de preventie van kanker met de hulp van de ziel en massage is onmogelijk. Daarom moet een psychiater bij de behandeling worden betrokken.

Maar in de kracht van familieleden en de hypochondrie zelf om deze specialist te helpen de ziekte te verslaan. En de eerste graad van zelfhulp is de juiste organisatie van je leven. Het is noodzakelijk om zo weinig mogelijk tijd te laten om zo veel mogelijk dingen te denken en zoveel mogelijk te bezetten (thuis, publiek, hobby). Heel vaak merken psychotherapeuten dat de toestand van de hypochondrie beter wordt als familieleden of vrienden hem een ​​huisdier geven - een kat of een hond.

Deskundigen vragen ook aan familieleden of kameraden van de patiënt om hem een ​​groot plezier te doen - alle medische boeken te verzamelen en weg te bergen - naslagwerken, encyclopedieën, evenals alle talloze exemplaren van het tijdschrift Our Health of soortgelijke publicaties, waarvoor mensen die lijden aan hypochondrie al lang zijn ondertekend.

De therapie zal veel sneller gaan als de patiënt het ziet positieve voorbeelden bijvoorbeeld, leren over de verhalen van mensen die genezen zijn van kanker, leeft gelukkig en volledig met diagnoses zoals HIV, AIDS, auto-immuunziekten. Er zijn genoeg van dergelijke voorbeelden, vandaag zijn er cycli van tv-programma's, boeken, films over hen - maak een selectie. Het is belangrijk om voldoende tijd te besteden om 's nachts te slapen, goed te eten, om al zijn kerosine en kikkerbillen die hij probeerde te nemen uit het leven van de patiënt te verwijderen (dit moet worden gedaan nadat de psychotherapeut zijn toestemming heeft gegeven voor een dergelijke actie).

Een persoon moet leren ontspannen - om meditatie te beoefenen, yoga. De hulp van familieleden is ook nodig om vaker een hypochondrie in het licht te brengen - naar de bioscoop, naar tentoonstellingen, naar concerten. Voor hem zijn tijdens het proces nieuwe indrukken erg belangrijk, die niets te maken hebben met medicijnen en ziekten.

Het is onmogelijk om druk uit te oefenen op een hypochondrie, te eisen dat het zijn moed verzamelt en uiteindelijk zijn eigen probleem overwint. Hij kan dat niet doen. Voor hem betekent deze houding vechten met zichzelf, en daarom moet zelfhulp bij het hypochondrische syndroom redelijk zijn en gecoördineerd worden met de aanwezige psychiater.

Geestesziekten zijn vrij moeilijk te voorkomen, omdat alle factoren die van invloed kunnen zijn op hun optreden niet zijn onderzocht, veel is niet duidelijk voor artsen en wetenschappers. In het geval van het hypochondria-syndroom moeten preventieve maatregelen worden genomen in de kindertijd.

• Maak het kind niet bang voor vreselijke ziektes ("Doe de sjaal af - vang verkouden en sterf", "kies een vinger met een naald - je bloedt uit of wordt besmet met een gevaarlijke ziekte"). De houding van het kind ten opzichte van de ziekte moet adequaat zijn.
• Wees niet bang als het kind gekneusd of gekneusd is. - ze sterven er niet aan, maar ze worden gemakkelijk hypochonders op de achtergrond van voortdurende ouderlijke neurotische bezorgdheid voor de gezondheid van het kind.

Volwassenen mogen niet betrokken raken bij de zelfdiagnose van boeken, het internet of medische films. Zelfdiagnostiek bracht nog steeds niemand ten goede. Als een persoon zeer beïnvloedbaar is, kunnen zelfs de foto's in de medische encyclopedie de eerste stadia van hypochondrie in hem activeren.

Als iemand eerder is behandeld voor hypochondrie, is het belangrijk om zo nodig naar een psycholoog of psychotherapeut te gaan - na elke episode van het verschijnen van een obsessieve gedachte over een mogelijke ziekte. Heel vaak is er behoefte aan preventieve behandeling (profylactisch) en het is, net als de hoofdbehandeling, niet gebaseerd op medicatie, maar op psychologisch werk.

De volgende video zal u vertellen over de symptomen en oorzaken van hypochondrie.