Alles over intimofobie

Onlangs is het woord 'intimophobe' meer en meer gehoord. Zo genoemd, en vrouwen en mannen. We hebben het over mensen die bang zijn om langdurige emotionele relaties met leden van het andere geslacht aan te gaan. Ze hebben hun eigen sympathieën en voorkeuren, ze worden verliefd en hebben een grote interesse, maar hun langdurige en langdurige intieme relaties maken hen bang, omdat ze een bedreiging kunnen vormen voor hun onafhankelijkheid.

Intimofobie is een soort van fobische psychische stoornis. Het is extreem wijdverspreid - tot 30% van de volwassen bevolking wordt verondersteld te lijden aan dit soort angst. Deze fobie is een irrationele, gekunstelde, niet bestaande in de realiteit en niet met een zware vereiste angst voor intieme relaties.

Vaker dan andere mensen die lijden aan neurose worden intimofoob, hebben bepaalde problemen met emotionele en psychologische sferen. En in dit geval vult intimofobie alleen de bestaande problemen aan. De aandoening wordt niet geërfd, het kan niet genetisch bepaald worden, maar een meisje dat door een moeder is opgevoed zonder de participatie van haar vader, en ook een jongen die alleen door haar vader is grootgebracht, kan heel goed intimofobie worden met uitgesproken kenmerken.

Intimofobie is even vatbaar voor zowel vrouwen als mannen. Intimophobe is niet "gepikt" en "onderdrukt" is niet de helderste vertegenwoordiger van zijn geslacht, zoals het uit de naam kan lijken. Extern maken mensen met zo'n fobie een zeer aangename indruk. - ze lijken op zeer ontspannen kenners van seksuele sensaties, ze zijn vrij sociaal en weten hoe ze vertegenwoordigers van het andere geslacht kunnen interesseren.

Zulke mensen passen zich perfect aan, betreden gemakkelijk nieuwe groepen, vinden een gemeenschappelijke taal met mensen. Dus wat is de vangst, vraag je. En de vangst is dat intimofobie omdat lucht sterke emoties nodig heeft, het moet passies ervarendaarom kan hij vrij vrij seksleven hebben en vaak van partner wisselen vanwege de onverstandige behoefte aan frisse sensaties. Mensen rondom zien zo'n intimofoob, maar van binnen is er iets gecreëerd dat niemand in de buurt kan begrijpen - precies wat zijn fobie vormt.

Intimophob gebruikt zijn seksuele en liefdesaffaires als een scherm voor ware ervaringen. Binnenin vestigde hij de angst voor echte intimiteit met een lid van het andere geslacht. Deze angst is paniek van aard. Het is paniek die in iemands ziel wordt geboren bij de gedachte dat relaties serieus kunnen worden.omdat het hem in een of andere mate berooft van het aandeel van vrijheid en de toevloed van nieuwe ervaringen die nodig zijn voor een comfortabel bestaan ​​in deze wereld.

Nee, huwelijken zijn niet bang voor intimofoben en gaan er vaak voor wanneer de omstandigheden dat vereisen. maar zelfs getrouwde mensen houden een zekere afstand met hun partner. Hij heeft zijn eigen ervaringen, zijn gevoelens en plannen, en hij heeft seks nodig aan de zijkant en nieuwe seksuele kennissen. Het is niet verwonderlijk dat intimfobe families in 99% van de gevallen uiteenvallen.

Sommige intimofobie heeft een ander probleem - seksuele afkeer. Dit is een aversie tegen een intieme partner.Afwijzing van iemand die onlangs aantrekkelijk en wenselijk leek, kan na de eerste intimiteit komen en na enige tijd van regelmatige intieme relaties met deze partner.

Intimofobie wordt beschouwd als een pathologie van karakter, en daarom zijn, vanuit het oogpunt van psychologie en psychiatrie, de voornaamste reden voor het optreden ervan de kosten van onderwijs. Meestal wordt deze overtreding gelegd in de kindertijd of tijdens de puberteit, en neemt het kind het voorbeeld van zijn ouders als basis.

1. Het meest voorkomende is het gedrag van de moeder, haar houding ten opzichte van het andere geslacht, haar fouten en missers in haar persoonlijke en intieme leven. Als een meisje ziet hoe moeders een moeilijke relatie met mannen krijgen, hoe ongelukkig de ervaring van de moeder is, dan is het niet de moeite waard ervan uit te gaan dat zij de juiste perceptie van mannen heeft. In de meeste gevallen versterken falende moeders ook de angst van kinderen met uitspraken als 'Alle mannen zijn verraders' en 'Ze hebben er maar één nodig'. Dus aan de wortel van het geloof wordt gedood in een serieuze relatie met het andere geslacht.
2. Evenzo ontwikkelt de stoornis zich bij mannen. De jongen, die wordt onderwezen door het ongelukkige voorbeeld van zijn vader, gelooft in principe niet in vrouwen, en naarmate hij ouder wordt, begint hij dit ongeloof en wantrouwen bij alle vrouwen te projecteren. Een ander algoritme voor zowel mannen als vrouwen is eenvoudig: om te voorkomen dat u slachtoffer wordt, moet u rennen en verbergen. Dit mechanisme start de natuur zelf in de menselijke psyche en probeert deze te beschermen tegen schokken. Dus er is angst voor hechte en langdurige intieme relaties.
3. Minder vaak ontwikkelt de aandoening zich bij volwassenen. De reden in dit geval is een sterke negatieve persoonlijke ervaring, persoonlijk drama over de familie of intieme front. En zelfs een te sterke wens van een partner om een ​​relatie zo snel mogelijk te legitimeren kan een paniekaanval uitlokken en afkeer van het vooruitzicht van verdere relaties met deze persoon.

Hoop om intimofobie te rehabiliteren is het niet waard. Een hechte emotionele relatie met hem is heel, heel moeilijk om te bouwen, bijna onmogelijk. En wat je ook voor hem doet, hoe hard je ook probeert hem te omringen met troost en plezier, de charme van de relatie zal alleen worden gehandhaafd zolang de intimophobe zich niet aan je begint te hechten. Zodra hij voelt dat hij emotioneel gehecht is geraakt, zal hij er de voorkeur aan geven een reden te vinden en weg te gaan, of hij zal je leven ondraaglijk maken, zodat je hem eruit kunt schoppen of vertrekken.

Zolang de relatie op geen enkele manier afbreuk doet aan zijn persoonlijke vrijheid, kunnen ze heel goed doorgaan. Maar zal het de partner passen? In het geval van twee intimofoben onder één dak, is het mogelijk dat een wederzijds voordelige "deal" wordt gesloten - vrij huwelijk, gasthuwelijk of weekendhuwelijk met volledige vrijheid van handelen voor elk van de partners. Een antimofoon kan de geboorte van kinderen of de aanwezigheid van een gemeenschappelijke oorzaak (bijvoorbeeld een gemeenschappelijke hobby of bedrijf) niet veranderen. Hij is niet zoals hij is en wil geen anderen worden.

Elke psycholoog zal bevestigen dat intimofobes zelden naar gekwalificeerde medische hulp zoeken. Ze beschouwen hun probleem niet als een mentale stoornis, ze zullen niets veranderen aan hun houding ten opzichte van hun seksuele partners. en De meeste mensen komen alleen naar de psychotherapeut met extreem ernstige gevallen van deze fobische stoornis - coïtofobie (angst voor seks in het algemeen). Dat wil zeggen, de angst voor geslachtsgemeenschap is de enige reden waarom een ​​intimofoob kan vragen om hulp van specialisten.

Maar als een persoon met intimofobie nog steeds besloten is om een ​​specialist te bezoeken, geloof me, psychologen en psychotherapeuten hebben hen iets te bieden om het probleem te helpen oplossen.

1. Er zijn cognitieve gedragstherapeutische methoden die een intimofoob helpen om te stoppen bang te zijn voor serieuze relaties. Het is mogelijk dat de behandeling het meest actieve deel en de partner van de persoon zal moeten nemen als hij (zij) nog steeds gelooft in de mogelijkheid om het karakter van de geliefde (geliefde) te corrigeren.
2. Naast psychotherapie kunnen antidepressiva worden aanbevolen, die het niveau van serotonine in het lichaam verhogen, wat op fysiek niveau enigszins de manifestatie van angst vermindert - hartslag, snelle ademhaling, slaapstoornissen, bloeddrukdalingen.

Het is onmogelijk om niet de consequenties te noteren die intimofoob kunnen bedreigen. Op een dag zal de leeftijd waarop seksuele genoegens met nieuwe partners moeilijk worden, ophouden vreugde te brengen. Tegen die tijd worden kinderen meestal volwassen, kleinkinderen verschijnen. Intimofoben blijven in een prachtig isolement op de drempel van de ouderdom, ze lijden aan het ontbreken van de gebruikelijke uitbarstingen van adrenaline, ze kunnen zich laten meeslepen door alcohol en drugs. Ze voelen zich verschoppelingen, onbegrepen, onbemind, maar merken op dat zelfs in deze eenzame, ongelukkige toestand ze hun overtuigingen niet heroverwegen en blijven beweren dat "er geen liefde is", "alle vrouwen dwazen zijn" en "alle mannen schurken zijn". Daarom is het erg belangrijk om op tijd aan jezelf toe te geven dat er een probleem is en dat dit moet worden opgelost. Het is goed als er een naaste persoon is die klaar staat om te helpen en alle moeilijkheden van deze behandeling te delen.