Atiphiphobia: beschrijving en behandeling

Tot op zekere hoogte heeft ieder van ons erkenning en succes nodig. En de gedachten over de mogelijke nederlaag, de mislukte uitkomst van een onderneming kunnen niet als aangenaam worden beschouwd. Maar er zijn mensen die faalangst maakt dat je in het algemeen afstand doet van zaken en verplichtingen. Zulke mensen worden atiphiobs genoemd.

Atyphobic vertegenwoordigt pathologische irrationele faalangst. De naam van deze psychische stoornis kreeg van het Latijnse atyches - "ongelukkig" en Grieks φόβος - "angst". Deze aandoening wordt beschouwd als een van de meest voorkomende in de moderne wereld, maar desondanks komt slechts een klein deel van atihyfobov naar psychotherapeuten en psychiaters om een ​​adequate behandeling te krijgen. De rest schrijft gewoonlijk af wat er gebeurt met zijn eigen karakter.

In alle situaties waar zelfs de geringste hint van concurrentie als zodanig bestaat, mensen met antihyfobie zien een nauwe band met gevaar, ze geloven dat ze zullen falen en zullen hun eigen fiasco ervaren.

Een persoon heeft geen vertrouwen in zijn sterke punten, kennis, vaardigheden, capaciteiten en daarom vatbaar voor depressie en de opkomst van meer ernstige mentale pathologieën. Atiphiphobia wordt beschouwd als een destructieve fobische aandoening. Het kan niet alleen het leven van een persoon in verschillende aspecten vernietigen, maar ook onherstelbare schade toebrengen aan zijn gezondheid. Tegen de achtergrond van de constante verwachting van mislukking, beginnen velen alcohol, drugs te gebruiken, om op zijn minst tijdelijk te ontspannen, te stoppen met nadenken over de vooruitzichten voor hun eigen nederlagen en te rouwen om de gemiste kansen die een persoon niet durfde te gebruiken terwijl er een kans was.

Deze fobie door specialisten behoort tot de categorie sociaal. In de kindertijd verwachten we allemaal lof van de ouders voor een mooie tekening, met succes gemaakte ambachten, schattingen op school. Als we opgroeien, neemt de behoefte aan lof niet af en op sommige momenten in ons leven kan het escaleren.

Zij is het die ten grondslag ligt aan zijn angst om niet de beste te worden, of om te falen. Een gezond persoon verschilt van atyphifob in het vermogen om nederlaag filosofisch te behandelen. Mensen met een dergelijke mentale stoornis kunnen de situatie niet verstandig beoordelen, pijnlijk ervaren zelfs hun kleine fouten. Alleen de gedachte dat mislukking opnieuw kan gebeuren veroorzaakt paniekgruwel, een vreselijke opwinding, voor atihihipa, het is moeilijk voor hem om met deze emoties om te gaan.

Opwinding voordat het mogelijk (nog steeds niet gebeurt) falen dwingt een persoon om zorgvuldig elke situatie met betrekking tot concurrentie te vermijden. - toelating tot de universiteit, interviews voor een baan, deelname aan creatieve wedstrijden en sportwedstrijden, en zelfs vanuit het vooruitzicht van het creëren van een hechte relatie met je geliefde, zal atihyfob onmiddellijk weigeren als een rivaal verschijnt aan de horizon.

Van alle soorten fobische psychische stoornissen heeft athyfobie het grootste aantal vormen waarin het kan worden waargenomen, dit is waarom echte atiphi-fi zo moeilijk te herkennen is.

• Zelfklaringen en zelfisolatie - in deze vorm weigert atiphifob deel te nemen aan evenementen die concurrentie impliceren (gaat niet voor een interview, weigert deel te nemen aan verschillende evenementen en projecten, alle, zelfs minimaal mogelijke obstakels om het doel te bereiken worden onoverkomelijk).

• Zelf sabotage - faalangst heeft de vorm van aanhoudende overtuiging, het vertrouwen dat alles slecht afloopt. De patiënt weigert niet deel te nemen aan de gebeurtenissen, maar probeert alles op een onbewust niveau te doen om geen positief resultaat te bereiken. Dan zegt hij dat hij 'dat wist'. De bevelen die dergelijke atihifobs ontvangen worden meestal heel lang uitgevoerd, ze worden ijverig vertraagd, de persoon bereikt het punt van absurditeit en begint tekenen van incompetentie te vertonen.

• immobilisatie - in deze vorm wordt antihyfobie door de patiënt als een karaktereigenschap beschouwd. Hij vecht niet, probeert zijn onzekerheid niet te overwinnen, hij blijft inactief en beantwoordt alle vragen van de zijkant: "Ja, dat ben ik." Deze patiënten hebben de neiging zichzelf terug te trekken, ze ontwikkelen zich niet, groeien niet in professionele en persoonlijke termen.

Ze zeggen tegen zichzelf dat ze niet over het vermogen beschikken en waren de laatste in de rij toen God talenten verspreidde, en ze hadden niet genoeg.

• perfectionisme - de persoon wil echt de beste zijn, maar is bang om te falen, en moet daarom veel moeite doen om zelfs theoretisch geen foute of onbezonnen acties te voorkomen. De wens om de beste te zijn, wordt een obsessie. Elk werk waarvoor zo'n athyphobe wordt genomen verandert in stress voor hem, omdat hij al zijn energie in het doen van alles "to the point" werpt. Zeker, met deze vorm van fobische stoornissen neemt de patiënt het bedrijf nooit op uit een sfeer die hem onbekend is, en beperkt hij zich tot één enkel basisveld van activiteit.

Bijvoorbeeld, een succesvolle programmeur met perfectionisme neemt de moeilijkste professionele taken op zich, maar kan zichzelf er niet toe brengen om angst te overwinnen en deel te nemen aan de "Merry Starts" op school met zijn eigen kind. Of, voor een vrouw - een literatuurleraar, lijkt het idee van een reis met de studenten in het weekend volstrekt onaanvaardbaar, omdat ze gewoon bang is om belachelijk gemaakt te worden.

Alle soorten antihyphobia zijn eigenaardig laag zelfbeeld en hoge zelfkritiek.

Psychologie en psychiatrie hechten bijzonder belang aan de studie van de oorzaken van de ontwikkeling van angst voor een nederlaag. Gezien hoe wijdverspreid deze fobie is, is het noodzakelijk om de meest effectieve hulpmethoden te ontwikkelen. Deskundigen hebben de neiging om dat te geloven Verschillende redenen kunnen atiphi-fobie veroorzaken, waaronder de leidende positie in persoonlijke negatieve ervaringen.

De ervaring van ervaren mislukkingen kan bijzonder pijnlijk en traumatisch zijn voor een persoon, als hij de neiging heeft te generaliseren. In dit geval begint een persoon voor een enkel verhaal of situatie een fenomeen of gebeurtenis als geheel te beoordelen. Dus, nadat hij eenmaal een fout heeft gemaakt en gefaald heeft, concludeert een persoon dat hij in het algemeen niets waard kan doen, dat zijn capaciteiten niet groot genoeg zijn, dat hij kennis en vaardigheden mist en, in het algemeen, hij een verliezer is. Dit geloof begint een reeks negatieve reacties, de wens om iets te doen of iets bijna bij de wortel te bereiken, is geblokkeerd.

Allereerst kunnen ouders invloed uitoefenen op hun lage zelfrespect, meer bepaald op hun houding tegenover missers en fouten van het kind. Als het in het gezin gebruikelijk is om te eisen dat het kind de beste is op school, sport, muziekschool en tekenstudio, terwijl het kind de beste cijfers in de klas heeft, is het kind constant in de stress - het is moeilijk om overal bij te blijven.

Als in het gezin zelfs succes wordt gezien als iets dat als vanzelfsprekend wordt beschouwd, en daarom is er geen aanmoediging, vormt het kind een vertekend beeld van zijn eigen prestaties. Voor mislukkingen kunnen perfectionistische ouders streng schelden en zelfs straffen, en dit heeft meteen invloed op de perceptie van zichzelf als niet in staat om succes te behalen.

Bovendien is het helemaal niet nodig dat acties en acties een motief voor spot zijn, soms houden ze de spot met persoonlijke kwaliteiten, karaktereigenschappen. Dit gebeurt vaak in kleuterteams, in scholen, secties en zelfs in de eerste jaren van het hoger onderwijs. Op elk moment, tegen de achtergrond van een sterke ontevredenheid over het slachtoffer, kan spot een faalangst ontwikkelen.

Meer onderhevig aan angst beïnvloedbare mensen, achterdochtig, vatbaar voor angstgevoelens.

Atychifoba komt het net te weten bij andere mensen. Hij is altijd angstig, erg bezorgd over belangrijke gebeurtenissen. Als je iets moet doen, het ergens mee eens moet zijn, verantwoordelijk werk moet doen, naast angst, ervaart atihyfob een hele reeks vegetatieve symptomen. Zijn hartslag versnelt, er verschijnt een onaangenaam gevoel in de maag, de huid wordt bleker en het zweten kan toenemen.

In een staat van angst schudden athyphi-bobs vaak de handen, de pupillen verwijden zich, de pols wordt frequent en de ademhaling wordt oppervlakkig. Velen zeggen dat er dringende pijnen zijn in het hartgebied. Sommigen worden scherp nerveus, kieskeurig, prikkelbaar, terwijl anderen juist in een toestand van verdoving raken.

Bijvoorbeeld, voordat een belangrijk onderzoek of een patiëntgesprek zijn slaap kan verliezen, kan hij zich niet ontdoen van obsessieve gedachten, in zijn hoofd scrollen mogelijke scenario's voor de aanstaande casus in een negatief daglicht, diarree en misselijkheid. Van de gebruikelijke opwinding voor een belangrijke gebeurtenis, die kenmerkend is voor alle mensen, verschilt de aanval van atiphiobia vooral doordat alle manifestaties op de rand van een paniekaanval staan ​​en paniekaanvallen zelf mogelijk zijn.

Tegelijkertijd begrijpt de persoon dat er is geen reden tot bezorgdheid, er is tenslotte niets vreselijks gebeurd, misschien komt alles wel goed, maar het kan niet tegen verschrikking, manifestaties van atiphiobia zijn niet vatbaar voor wilsonbekwame invloed en controle.

Met deze fobie is het erg belangrijk om een ​​arts te raadplegen, omdat het bijna onmogelijk is om deze vorm van sociaal pathologische angst alleen te overwinnen. Hulp vragen is al een grote stap in de richting van het overwinnen van angst. Psychotherapeut of psychiater begint de behandeling met de oprichting van "kindergeschiedenis" - interview de patiënt over zijn jeugd, ouderschap, over wat en in welke situaties hij werd gestraft, hoe de relaties van de persoon met klasgenoten, klasgenoten, mensen van het andere geslacht werden gebouwd. Het helpt om de onderliggende oorzaken van een laag zelfbeeld te vinden.

De arts zal bepalen hoe zijn patiënt zich verhoudt tot zijn mislukkingen en mislukkingen, hoe het gaat met de aanwezigheid van motivatie om succes te behalen.

Onder de methoden van psychotherapeutische behandeling van bijzondere effectiviteit heeft methode voor het modelleren van situaties. De arts maakt een beschrijving van situaties die voor de patiënt zijn beëindigd, een volledige mislukking. De taak van de patiënt is om zo gedetailleerd mogelijk alle nuances te beschrijven van de gevoelens en gevoelens die hij tijdens het verliesproces en daarna ervoer. De behandeling is gebaseerd op oprechtheid - als het er niet is, dan zal het erg moeilijk zijn om de fobie te overwinnen, om de manifestaties ervan te verwijderen.

Groepslessen zijn nuttig, omdat ze communiceren met mensen die bang zijn om te falen - helpt een persoon in een ontspannen sfeer om zijn eigen probleem vanaf de zijkant te bekijken.

Er is geen geneesmiddel om antihyfobie te bestrijden. Maar de arts kan, naar eigen goeddunken, aanbevelen antidepressiva, als u merkt dat de patiënt depressieve stemmingen heeft, hypnotica in geval van slaapstoornissen.

Tijdens de loop van de therapie voor de patiënt Het wordt aanbevolen om stress, alcohol en drugs te vermijden. Ze worden uitgenodigd om meer te weten te komen over de biografieën van succesvolle mensen. Meestal waren hun overwinningen het resultaat van vele mislukkingen, die de basis van zo'n waardevolle en belangrijke overwinningservaring werden.

Hoe de faalangst te overwinnen, zie hieronder.