Anthropofobie: soorten en methoden van behandeling

Anthropofobie is een van de grootste angsten uit angst voor mensen. Degene die bang is voor insecten, kan niet naar de dichte bossen gaan en degene die bang is voor vliegreizen kan treinen en bussen gebruiken. Leven in volledige afzondering van mensen zal echter niet werken.

Anthropofobie kan op verschillende manieren voorkomen: van mild ongemak bij mensen tot tastbare lichamelijke symptomen, zoals misselijkheid of duizeligheid. Angst voor mensen kan zich verspreiden naar alle leden van de mensheid, maar vaker is de patiënt met antropofobie bang voor specifieke sociale groepen of voor alle vreemdelingen.

Angst voor beperkte categorieën mensen wordt op zijn eigen manier genoemd, afhankelijk van het specifieke beroep, geslacht, leeftijd. Antropofobs combineren angst meestal met ten minste verschillende sociale groepen.

De oorzaken van anthropofobie zijn, in tegenstelling tot veel andere fobieën, zeer variabel. Vaak is dit een gevolg van een blessure.

De concepten antropofobie en sociale fobie zijn vaak verward, hoewel ze vrij dicht bij elkaar liggen en elkaar soms aanvullen. Deze concepten moeten echter worden onderscheiden, omdat het een beetje gemakkelijker is voor een sociale fobie in onze wereld dan voor een echte antropofoba.

De angst voor een samenleving van mensen (dit is hoe het concept van sociale fobie staat voor) bestaat ervaren van intense angst, paniek en obsessieve angst in een bepaalde groep of grote groep. Antropofobische problemen zijn echter ingewikkelder: voor zo'n patiënt kan zelfs het bedrijf van één persoon zich ongemakkelijk voelen.

Als een sociale fobie wordt verstoord door verschillende sociale situaties en mensenmassa's op één plek, zijn antropofobonden niet alleen bang om te communiceren met een andere persoon, maar eenvoudig in de buurt te zijn. Angsten worden geassocieerd met moeilijkheden om de intenties van een ander te begrijpen: het lijkt de patiënt dat alle mensen een gevaar voor hem vormen.

Soms komt een fobie van mensen voor bij onzekere personen die bang zijn om verkeerd begrepen, belachelijk gemaakt of vernederd te worden. In dit geval vermijden ze ook contact met mensen, maar zelfs een voorbijgaand persoon kan een potentiële bedreiging vormen. Meestal is het niet effectief om specifiek anthropofobie te behandelen - professionals begrijpen de diepste oorzaken ervan en ontdekken welke persoonlijkheidskenmerken een persoon ervan weerhouden zich prettig te voelen in de menselijke samenleving.

Meestal begint anthropofobie in de adolescentie. Omdat tijdens deze periode de psyche het meest kwetsbaar is en een persoon veel nieuwe ervaringen en nieuwe informatie krijgt, beginnen op de leeftijd van 12-17 jaar velen zowel de maatschappij in het algemeen als mensen in het bijzonder bang te maken. In gelijke mate kunnen zowel jonge mensen als meisjes ziek worden door antropofobie. Soms verdwijnt een fobie vanzelf als deze ouder wordt, maar vaak blijft het op de een of andere manier voor de rest van zijn leven, totdat iemand zich tot een psycholoog wendt.

Deskundigen noemen om te beginnen de oorzaken van antropofobie die op elke leeftijd in de kindertijd verschenen. Ongunstige en moeilijke omstandigheden van opgroeien, een onvriendelijke conflictsituatie voor een kind in een gezin - veel factoren kunnen de basis worden voor de vorming van neurosen. Heel vaak wordt de oorzaak ervaren lichamelijk misbruik, ander psychologisch trauma, ernstige stress geassocieerd met mensen op de een of andere manier: dit alles kan een serieuze stimulans zijn voor de ontwikkeling van een dergelijke fobische aandoening.

Na een ongunstige situatie te hebben overleefd of zich in een vijandige omgeving te bevinden, zoals een gezin of een school, komt het kind na verloop van tijd tot de conclusie dat alleen zijn met hem veiliger, comfortabeler en rustiger is dan met iemand anders. Niets is een bedreiging, je hoeft geen vuile truc te verwachten, je kunt ontspannen, jezelf zijn en niet proberen je aan te passen aan de opgelegde gedragsnormen.

Hoe verder de fobie zich ontwikkelt, hoe moeilijker het is voor een klein persoon om zich te ontdoen van wantrouwen ten aanzien van vrede en waakzaamheid. In de loop van de tijd verdwijnt alle nieuwsgierigheid naar de menselijke samenleving. Bovendien kan iemand in eenzaamheid gemakkelijk sociale normen verwaarlozen: als dergelijk gedrag werd vastgesteld in de kindertijd, in een volwassen toestand, zelfs na een succesvolle behandeling van fobieën, kost het herstellen van communicatie en sociale vaardigheden ook veel tijd en moeite.

Frequent agressieve kritiek en volledige afwijzing door gerespecteerde of naaste mensen veroorzaakt een negatief gevoel van sterke twijfel aan jezelf. Als gevolg hiervan, in de buurt van mensen, verwacht de patiënt constant een of andere truc, agressie, negatief. Het lijkt een persoon die de rest hem veroordeelt, waarvan hij zich uitdagend en vreemd gedraagt ​​voor de samenleving, en de mensen beginnen hem echt te veroordelen.

De patiënt wordt bevestigd door zijn gedachten en de fobie wordt alleen maar erger. Het doorbreken van de vicieuze cirkel zonder de hulp van psychologen in verwaarloosde zaken is echter bijna onmogelijk. Naast het werk van een specialist zijn ondersteuning en begrip van familieleden een zeer belangrijke factor.

In extreme gevallen gaat deze fobie gepaard met een fobie om op de een of andere manier te onderscheiden van de meerderheid, een persoon probeert onopvallend te zijn en verliest zijn individualiteit volledig. Degenen die lijden aan een dergelijke fobie ervaren vaak de kenmerken van hun uiterlijk of gedrag negatief, ze zijn bang om een ​​object van spot te worden. Het is de angst om niet te worden geaccepteerd die vaak ten grondslag ligt aan antropofobie.

Het is vermeldenswaard dat ernstige ervaringen uit de kindertijd leiden niet altijd tot de ontwikkeling van sterke neurosen - Soms neemt iemand deze in de beginfase zelf over en behoudt hij de geestelijke gezondheid. En soms ontwikkelen zich fobieën bij degenen in wiens lot zij geen voorwaarden hadden: zelfs als het kind opgroeide in een goed gezin, werd hij niet geconfronteerd met moreel en fysiek geweld.

In dit geval zijn het de persoonlijke kwaliteiten die naar voren komen - die eigenschappen die iemand vatbaar maken voor mensenangst, bijvoorbeeld verlegenheid of achterdocht. In dergelijke situaties kan een lichte shock voldoende zijn voor de ontwikkeling van een fobie.

Psychologen hebben het antwoord op de vraag wat antropofobie zelf is en wat de onderscheidende kenmerken ervan kunnen zijn. Symptomen van anthropofobie kunnen alleen variëren in combinatie met andere psychische stoornissen (bijvoorbeeld schizofrenie en andere psychosen, autisme, bipolaire stoornis of dementie).

In de meeste gevallen hebben alle mensen ongeveer dezelfde fobie en gaan ze gepaard met de volgende obsessieve angsten.

• Angst voor alle mensen. Dit soort paniek of ongemak kan een patiënt zelfs een vreemdeling zien naderen op straat, en de communicatie met mensen of fysieke interactie wordt nog scherper waargenomen.
• Angst voor vreemden, vreemden. Een persoon die aan een aandoening van een dergelijk plan lijdt, kan het moeilijk vinden om nieuwe sociale connecties voor zichzelf te bouwen. Elk contact met nieuwe mensen gaat gepaard met obsessieve angst en soms trillen, duizeligheid, misselijkheid.
• Angst om anderen te raken gaat vaak ook gepaard met antropofobie. Vaak is deze angst het gevolg van letsel. Het is heel moeilijk voor zulke mensen om in een menigte te zijn waar onbekenden ze per ongeluk aanraken: in felle gevallen kan een fobie gepaard gaan met fysieke pijn.
• Angst voor mensen met bepaalde uiterlijke kenmerken - bijvoorbeeld met gekruld haar, gestuikt of mollig. Dergelijke uiterlijke kenmerken voor elke persoon met een fobie zullen zeer individueel zijn.
• Angst voor mensen van een bepaald geslacht, leeftijd, nationaliteit. Het is ook een aandoening die vaak wordt geassocieerd met blessures in de kindertijd of op volwassen leeftijd. Vrouwen die het geweld hebben overleefd, zijn achteraf vaak bang voor mannen.

Antroporen zijn vaak bang om in de ogen van andere mensen te kijken, ze zijn ook bezorgd over de mogelijkheid dat anderen hem nauwgezet zullen aankijken of in zijn ogen kijken.

Alleen een professionele psycholoog of psychotherapeut kan een nauwkeurige diagnose stellen van antropofobie. Deze aandoening is heel gemakkelijk te verwarren met anderen, dus de ervaring van een specialist is van belang. Het is uiterst belangrijk om alle mogelijke criteria voor deze ziekte te overwegen, omdat deze in gevorderde gevallen vaak wordt aangezien voor autisme.

Het is ook belangrijk om te onthouden dat niet altijd de onwil om met iemand te communiceren duidt op een ernstige pathologie. Het is erg afhankelijk van de aard en het temperament: introversie wordt bijvoorbeeld niet als een pathologie beschouwd. Alleen obsessieve angst kan worden toegeschreven aan een fobie, die een persoon ernstig verhindert om te leven en te socializen.

Om anthropofobie nauwkeurig te diagnosticeren, is het soms niet voldoende om de symptomen te kennen. Het is ook belangrijk om anamnese te verzamelen, niet alleen met de patiënt, maar ook met zijn familieleden, geliefden, goede vrienden of collega's te communiceren. De leefomstandigheden van een persoon en zijn beroep kunnen ook veel vertellen aan een ervaren specialist.

Onder andere gebruiken psychologen de volgende diagnostische methoden om antropofobie te bepalen.

• ECG-diagnose, computertomografie of MRI bekijken. Dergelijke maatregelen kunnen de mate van stress of paniek in een onaangename sociale situatie voor de patiënt tamelijk nauwkeurig beoordelen. Gegevens worden verzameld over de conditie van de hersenvaten en over de impulsen die zich voordoen in bepaalde zones in de hersenen.
• De empirische methode is eenvoudiger en wordt vaak gebruikt. Het is relevant in de aanwezigheid van andere aandoeningen met vergelijkbare symptomen.
• Patiënt ondervraagt ​​of test - Dit is de belangrijkste diagnostische methode, die het meest betaalbaar en veelzijdig is. De juiste interpretatie van de antwoorden en tests is echter erg belangrijk, en alleen een goede specialist kan deze op competente wijze produceren.

De vormen van antropofobie kunnen variëren afhankelijk van de specifieke angsten van een persoon. Heel vaak veroorzaken de volgende categorieën paniek.

• Onbekende vreemden worden vaak het onderwerp van angst voor antropofoba. Dit is erg ongemakkelijk, omdat we onvermijdelijk dagelijks vreemden tegenkomen zodra we het huis verlaten. Een apart probleem is de vorming van nieuwe kennissen - de patiënt zal op elke mogelijke manier contact met nieuwe mensen vermijden en zou de voorkeur geven aan oude vrienden.
• Ook een menigte mensen veroorzaakt vaak angst. Dit komt door het feit dat antropofobe zich tegen anderen verzet: een grote groep mensen leidt in dit geval tot grote angst. In de loop van de tijd zal de anthropofobie er de voorkeur aan geven helemaal niet op overvolle plaatsen te verschijnen en ze op alle mogelijke manieren te vermijden.
• De angst voor communicatie is ook vaak onderdeel van antropofobie. Dit gaat niet over introverte mensen die gewoon minder sociale interactie nodig hebben dan extroverten. De antropofobe angst voor communicatie zal worden uitgesproken en de wens om sociale contacten te verminderen zal duidelijk zijn, zelfs om eenzaamheid te voltooien.
• Angst voor bepaalde categorieën mensen is ook heel gewoon. Dit kan de angst zijn voor dronkaards, kinderen, vrouwen, chirurgen - iedereen. Dergelijke angst is niet altijd een vorm van antropofobie, maar in sommige gevallen verwijzen experts naar de angst voor mensen. Bij het diagnosticeren van het is het belangrijk om de oorzaken te begrijpen. Heel vaak begint antropofobe angst bij één categorie mensen en ontwikkelt zich vervolgens en verspreidt zich naar anderen.

Obsessieve angst voor mensen is een fobie die zich snel of langzaam kan ontwikkelen en verschillende stadia kent. De gebruikelijke loop van de ziekte begint met een mild stadium, wanneer de anthropofobe een bepaald gevoel van angst ervaart tijdens een winkeluitje, een reis in het openbaar vervoer of voordat hij naar een feest gaat waar er veel vreemden zullen zijn.

Gewoonlijk zijn veel mensen in dit stadium alleen met een fobie om te gaan: de kracht van de wil van een persoon, zijn vermogen om zichzelf te analyseren en de steun van zijn familieleden zijn hierbij cruciaal.

In de progressieve fase van antropofobie, wordt het veel moeilijker voor een patiënt om zijn acties en emoties te beheersen in de aanwezigheid van andere mensen. Als zo'n persoon onverwacht contact heeft met nieuwe mensen, is er in deze situatie een grote kans op een aanval van agressie of, in tegendeel, paniek en angst. Soms leiden bij sommige patiënten met antropofobie in dit stadium ongewenste bijeenkomsten tot tranen, zweten en voelbare rillingen.

Alleen professionals kunnen helpen met de hardloopfase.. Anthropofobie wordt extreem gekenmerkt door een significante verandering in de levensstijl van een persoon. Iemand met antropofobie leeft extreem geïsoleerd, geeft de voorkeur aan eenzaamheid, komt zelfs zelden in contact met degenen die hij zijn hele leven kent, inclusief familieleden, goede vrienden of geliefden.

Als het relatief eenvoudig is om het probleem in een vroeg stadium op te lossen, is in dit geval alleen de verplichte behandeling effectief. Nauwe mensen moeten aandringen op een bezoek aan een psycholoog, omdat de patiënt zelf niets meer wil veranderen.

Om de ziekte in de vroege stadia te overwinnen, kan een persoon zichzelf met de steun van dierbaren. In verwaarloosde gevallen is overleg met een psycholoog of zelfs een psychiater nodig om antropofobie te bestrijden.

De volgende maatregelen worden door deskundigen aanbevolen om de angst voor mensen te overwinnen.

• Emotionele hulp helpt in de vroege stadia. Een persoon moet leren zichzelf te beheersen en denken dat anderen geen reële bedreiging vormen voor hem, zo vaak als mogelijk. Het is belangrijk om obsessieve angst te beschouwen vanuit een rationeel oogpunt.Het is goed als er hechte mensen zijn die de anthropofobe ondersteunen en hem helpen. Positieve emotionele versterking is erg belangrijk - bijvoorbeeld levendige indrukken en aangename activiteiten, op de een of andere manier verbonden met mensen.
• Ademhalingsoefeningen kunnen helpen bij angst- en paniekaanvallen.. De uitademing moet twee keer zo lang zijn als de inademing, wanneer de anthropofob de nadering van intense angst voelt. Een nabij persoon die in de buurt is, kan op dit moment dezelfde ademhaling dupliceren, zodat de patiënt gemakkelijker is. Dit is een effectieve methode voor die gevallen waarin de fobie zich op fysiek niveau begint te manifesteren.
• Fysiotherapie kan ook helpen. Op zijn minst adviseren psychologen om regelmatig een contrastdouche te nemen, een massage te doen. Tijdens angst zal dit helpen om onaangename symptomen snel te elimineren. Welnu, als je na een stressvolle situatie een warm bad neemt, en onmiddellijk op het moment van paniek, masseert een geliefde je rug.
• Afleidingsmethoden kunnen ook werken. Probeer te ontsnappen aan de fobie: tel de passerende auto's, passanten of voorwerpen naar de kamer. Je kunt jezelf knijpen of aaien om aan paniek te ontsnappen.
• Fytotherapeutische effecten - Dit is een andere hulpmethode, die vaak wordt toegepast door psychologen met verschillende soorten fobische aandoeningen. Om de angst voor mensen te verminderen, neem valeriaan druppels of kruidenthee. Dit zijn veilige hulpmiddelen om angst te verlichten. Volgens het recept van de behandelend arts kunt u ernstiger sedativa proberen als andere middelen niet helpen. In vergevorderde gevallen kan de arts verschillende kalmerende middelen, noötralopen en antidepressiva aanbevelen als een complexe therapie.

Voor een sneller herstel is het aanbevolen om over te schakelen naar goede voeding, minder alcohol drinken, gefrituurd, gekruid en zoet. ook erg handig is yoga en ademhalingsoefeningen.

Het is het meest effectief om antropofobie voor altijd te overwinnen in de vroege stadia van zijn manifestatie. Een zeer belangrijke stap is het bewustzijn van de fobie en de noodzaak om met mensen om te gaan. Het is daarom in het begin moeilijk de patiënt heeft wilskracht, ondersteuning van familieleden en specialisten nodig. Om het verschijnen van een fobie te voorkomen, wordt het aanbevolen om een ​​gezond sociaal leven te leiden en stress te vermijden en het kind op te voeden in een vriendelijke sfeer.

Over wat antropofobie is, zie hieronder.