Beschrijving van acrofobie en strijdmethoden

Hoogtevrees is een van de meest voorkomende fobieën, die optreedt bij zowel kinderen als volwassenen. De oorzaken van angst, angst en paniek geassocieerd met lengte, zijn divers en in veel opzichten individueel. Momenteel wordt deze fobie met succes behandeld met de hulp van gekwalificeerde psychologen of psychotherapeuten.

Angst voor hoogten in de psychologie wordt acrofobie genoemd. Deze fobie verschijnt bij mensen om verschillende redenen en levert een nogal onaangename en serieuze ervaring op. Volgens de evolutietheorie heeft de mens echter angst nodig om interne middelen te ontwikkelen onder extreme levensomstandigheden. angst wordt in extreme mate schadelijk voor het lichaam en zelfs gevaarlijk voor de gezondheid.

In de vroege stadia gaat acrofobie gepaard met een depressieve psychologische toestand, angst, maar in de latere stadia zijn ook somatische symptomen verbonden: oncontroleerbaar trillen, pijn, snelle hartslag, toegenomen zweten.

Hoogtevrees is natuurlijk voor de mens, het beschermt ons tegen risicovolle acties en dwingt ons voorzichtig te zijn op verhogingen waar je kunt vallen en kreupel bent. Maar wanneer ze is uitgebreid en opdringerigen de manifestaties brengen veel ongemak met zich mee, je kunt over een fobie praten.

In geneeskunde en wetenschap is het gebruikelijk om onderscheid te maken tussen natuurlijke voorzichtigheid op hooggelegen terrein en pathologische, ongecontroleerde angst om bovenop te zijn. In het eerste geval is een persoon bang, maar kan zichzelf beheersen, voelt gemakkelijk ongemak, maar controleert zichzelf en de situatie. In het tweede geval is de ziekte een obsessieve angst die niet kan worden overwonnen, deze verstoort het dagelijks leven aanzienlijk.

Gewone angst ontstaat alleen wanneer een gevaarlijke situatie zich voordoet (bijvoorbeeld wanneer een persoon zijn eerste vlucht per vliegtuig heeft of in het water springt) en sterker wordt met een gebrek aan volledige informatie, evenals een gebrek aan tijd om de situatie te bestuderen, de juiste oplossing te kiezen, voor te bereiden. Dit is normaal voor alle gezonde mensen en absoluut normaal.

Het heeft verschillende klinische manifestaties, zowel op psychologisch als op fysiologisch vlak. Tussen normale angst en pathologie in de psychologie bestaat steevast een nogal dunne grens. Het is heel gemakkelijk om het over te steken - het is genoeg om in ongunstige omstandigheden te komen en eenieder van ons heeft meer of minder kans op het ontwikkelen van acrofobie.

Obsessieve hoogtevrees wordt zelfs in ons onderbewustzijn bepaald, en bij sommige mensen die daarvoor vatbaar zijn, kan het sterker en tastbaarder worden en steeds vaker en dwingender worden en een voor de hand liggende stoornis worden. Dit is geen rationeel gevoel, maar een oncontroleerbare angst. De patiënt begrijpt zelf niet waarom hij zo bang is voor hoogten, kan zijn gedrag niet verklaren en kan zichzelf niet beheersen. Dat is waarom Het is heel moeilijk om van een fobie af te komen - veel moeilijker dan van gewone angst.

Acrofobie is een echte paniek, die in de loop van de tijd steeds meer de patiënt raakt en zich uitstrekt tot alle gebieden van zijn leven. Dergelijk gedrag kan leiden tot sociaal isolement - zowel gedeeltelijk als bijna compleet. Een persoon onder de invloed van een dergelijke stoornis is beroofd van de vrijheid, beperkt, niet in staat om deel te nemen aan veel sociale activiteiten en aarzelt soms om te reageren op hoogten voor andere mensen.

Acrophobia levert veel overlast op. Een persoon raakt echt verslaafd aan zijn onbewuste en alomvattende angst. Hij kan niet gaan wandelen met zijn vrienden, ontspannen in de skigebieden, een vlucht nemen of zelfs rustig de trap op. Het gebeurt vaak dat het acrofobe bezoek van familieleden en vrienden die in hoge gebouwen wonen weigert.

Transparante vloeren in moderne gebouwen en bruggen over de rivieren veroorzaken ook pijnlijk ongemak. Over vergelijkbare objecten in een ziek persoon in de letterlijke zin paniek ontstaat: hij kan letterlijk niet van zijn stoel komen, hij gaat vaak zitten, probeert zijn gezicht te bedekken, iets vast te pakken of de hand van een persoon in te drukken.

Op fysiologisch niveau hebben fobieën ook duidelijke tekenen: ernstige duizeligheid of flauwte, misselijkheid, beven. Er moet rekening mee worden gehouden dat dergelijke manifestaties zijn levensbedreigendHet is tenslotte noodzakelijk om uw bewegingen op hoogte te beheersen en ongecontroleerde somatische symptomen zijn gevaarlijk met mogelijk letsel.

Amerikaanse psychiaters hebben jarenlang acrofobie bestudeerd en hun enquêteresultaten tonen aan dat, naar de mening van de absolute meerderheid van mensen met fobieën, deze mensen zichzelf niet kunnen beheersen, gevoelens, beslissingen en hun acties kunnen controleren wanneer ze in angst in een kritieke situatie voor zichzelf zijn.

Volgens de fobische patiënten denken ze dat ze zullen vallen, en ze hebben ook af en toe een tegenstrijdig verlangen om te springen. Het is vermeldenswaard dat bijna alle geïnterviewde mensen hadden geen zichtbare symptomen van depressie en er was absoluut geen neiging om zelfmoord te plegen.

Acrofobie is onafhankelijk van geslacht en leeftijd - het kan voorkomen bij mannen, vrouwen, volwassenen, adolescenten, jonge kinderen of ouderen. Tegenwoordig hebben specialisten geen gemeenschappelijke en uniforme interpretatie van de oorzaken van acrofobie. Er wordt verondersteld dat een dergelijke aandoening ontstaat op basis van nadelige externe en interne factoren die op complexe wijze inwerken op de psyche.

De leidende rol in de vorming en ontwikkeling van elke vorm van fobie wordt gespeeld door de voorwaarden voor de vorming van een persoonlijkheid: Het is vanaf de kindertijd dat een aanleg voor bepaalde soorten psychische stoornissen kan worden vastgesteld. Heel vaak wordt de hoogtevrees bepaald door de dragers van 'belaste' erfelijkheid, dat wil zeggen mensen met een familiegeschiedenis van psychische stoornissen. Soms kan fobie worden geassocieerd met organische schade aan hersenstructuren.

Vaak wordt het verschijnen van acrofobie voorafgegaan door de volgende situaties.

• Regelmatig ervaren stress: Dit kan een moeilijke en verantwoordelijke klus of persoonlijk falen zijn. Het is niet eens de factor die stress oproept die ertoe doet, maar onze reactie: als een persoon rusteloos is en geneigd is in paniek te raken en dergelijke situaties in het leven meer en meer worden, neemt het risico op het ontwikkelen van een fobische aandoening vele malen toe.
• Alcoholmisbruik en ongecontroleerde inname van psychostimulantia kan ook fobieën veroorzaken.Vergeet niet dat alcohol niet mag worden misbruikt en dat geneesmiddelen moeten worden ingenomen onder toezicht en onder voortdurend toezicht van een arts.
• Negatieve ervaring van de groeiperiode in combinatie met overdreven striktheid, onthechting en kriticiteit van ouders kunnen ook een fobie voorspellen. Inconsistent onderwijs en gebrek aan aandacht voor de angsten van kinderen of negatieve ervaringen met het communiceren in slechte bedrijven in het kind, hebben de neiging om een ​​fobie te ontwikkelen die zich op elke leeftijd kan manifesteren.

Onder acrofoben zijn er vaak individuen met een psychasthenische constitutie, de dominantie van dergelijke eigenschappen als achterdocht, angstigheid, sentimentaliteit, verlegenheid, verlegenheid en ook overmatige ontvankelijkheid. Zulke mensen vanaf de geboorte zijn gevoelig voor aandoeningen - het zijn zeer verontrustende en gemakkelijk prikkelbare persoonlijkheden.

In sommige zeldzame gevallen kan een sterke en irrationele angst voor hoge plaatsen direct verband houden met persoonlijke negatieve ervaringen, maar zo'n directe relatie is niet vaak vastgesteld. Meestal voor de vorming van een fobie heb je veel factoren in het complex nodig. Om iemand te identificeren die zelden mogelijk is, maar een ervaren arts zal de meest dominante factoren kunnen detecteren. Om een ​​fobie te verslaan, zal het nodig zijn om precies te vechten met de belangrijkste oorzaken.

Acrofobe stoornis kan aangeboren zijn of door allerlei negatieve omstandigheden uit een lang of recent verleden. Deze fobie staat volledig los van de hoogte. Heel vaak kan acrofobie verschijnen in indrukbare onderwerpen met een rijke verbeeldingskracht, waardoor kinderen er vaak aan onderhevig zijn.

Sommige van deze patiënten kunnen zelfs in de slaap een hoogtevrees ervaren. Een ander interessant feit is dat Acrofobie kan grote angst en een aanval van obsessieve angst veroorzaken, zelfs als u niet op hoogte bent.

Veel professionele psychologen zijn het erover eens dat elke echte fobie wordt bepaald door de aanwezigheid van een negatieve ervaring bij een persoon die in het verleden is ervaren. Recent onderzoek op het gebied van psychologie weerlegt deze theorie echter. Veel van de mensen in hun verleden hadden niet de minste vereiste voor acrofobie. Acrofobie is een ziekte die al vanaf de geboorte bij een persoon aanwezig kan zijn. Soms wordt het gecombineerd met intolerantie voor luide, harde geluiden - psychologen zijn nog niet in staat geweest om de redenen voor dit patroon te identificeren.

Op hun beurt beweren sommige moderne geleerden dat acrofobie is een prehistorisch fenomeen. Onze voorouders zouden hoogstwaarschijnlijk van een hoogte vallen en breken als ze in het wild leefden en vochten om te overleven met andere individuen. Daarom is acrofobie geworteld in evolutionaire mechanismen, voor oude mensen was het noodzakelijk voor hun eigen veiligheid.

Studies van deze ziekte uitgevoerd door wetenschappers bewijzen dat acrofobie niet alleen kenmerkend is voor mensen. Het is te vinden in alle soorten dieren met een goed gezichtsvermogen. Soms, onder de redenen voor de opkomst van acrofobie, wordt een slecht ontwikkeld menselijk vestibulair apparaat onderscheiden, omdat hij degene is die de balans van de lichaamspositie in de ruimte regelt, en ook een constante verbinding verschaft tussen onze visie en het brein via het cerebellum. dus, tegenwoordig is er onder psychologen geen enkele theorie over het verschijnen van acrofobie.

Symptomen van acrofobie zijn zeer variabel: voor deze aandoening worden zowel psychologische manifestaties van angst voor vallen vanuit een hoogte als psychosomatiek gekenmerkt.Obsessieve angst voor de lengte van elke patiënt kan zich op verschillende manieren manifesteren. Vaak zeggen mensen die worden blootgesteld aan acrofobie dat ze niet in staat zijn om hun acties, gedachten, beslissingen en zo goed mogelijke acties te beheersen terwijl ze op grote hoogte zijn. Een extreme situatie voor een acrofoob geeft aanleiding tot echte paniek. Samen met dit kan een zieke een verlangen hebben om te springen.

Een duizelig acrofobe stof die kan worden gecombineerd met misselijkheid, soms wordt het braken. Vaak verschijnen op fysiologisch niveau problemen met het maag-darmkanaal, zoals diarree. Ademen op het moment van paniek wordt erg ongelijk en snel, en de pols kan zowel vertragen als versnellen. Met angst in veel zweten neemt toe, pijn in het hart wordt gevoeld, krampen en de pupillen breiden zich onbewust uit.

Soms is bij patiënten met deze fobie ook een voor de hand liggende hypertonie van de spieren merkbaar, motoractiviteit neemt toe, wat van de zijkant zichtbaar is - dit zijn verstrooide bewegingen waarmee de acrofoob probeert te ontsnappen aan gevaar. Dergelijk gedrag op hoogte is echt gevaarlijk voor een persoon.

In sommige situaties, wanneer angst en obsessieve angst zich systematisch manifesteren, zou het het meest logisch zijn om zich tot specialisten te wenden. Een fobie zonder dokterscontrole kan zich verder ontwikkelen en kan een serieus probleem worden dat de kwaliteit van leven van de patiënt elke dag zal bederven. In een patiënt die in geavanceerde stadia aan acrofobie lijdt, is de bewegingsvrijheid aanzienlijk beperkt, zijn levensstijl verandert.

Het is mogelijk om een ​​fobie in de vroege stadia onafhankelijk te overwinnen. Om angst te overwinnen, moet de patiënt voldoende wilskracht hebben en de steun van goede vrienden en familieleden inroepen. Het overwinnen van een fobie kan relatief snel of lang zijn, afhankelijk van de individuele situatie. In moeilijke gevallen is het beter om acrofobie te behandelen onder toezicht van een arts - een psycholoog of psychotherapeut.

Aanbevelingen zullen afhangen van de oorzaken van acrofobie en de mate van verwaarlozing van de ziekte. Soms wordt voorgesteld om je angsten uit te spreken of ze te tekenen om emoties weg te gooien en een fobie te verslaan, en ze houden zich ook bezig met patiënten in groepstherapie. Hypnose wordt vaak gebruikt. - met dergelijke technieken kun je op elke leeftijd snel van fobieën afkomen. In moeilijke gevallen kun je een fobie genezen medicijnen voorgeschreven door een psychiater.

U kunt zelf bijdragen aan de behandeling. Bijvoorbeeld Het zal nuttig zijn om het vestibulaire apparaat te trainen, voor deze perfecte gymnastiek. Experts vinden yoga, meditatie en ademhalingsoefeningen ook heel nuttig. - zo kalmeer je, verlicht je stress en leer je jezelf onder controle te houden. Probeer een paar minuten per dag te mediteren en denk aan de juiste ademhaling als er paniek heerst.

Andere ontspanningsmethoden zullen ook effectief zijn, bijvoorbeeld massage. Je kunt ook kruidenthee laten drinken om te kalmeren, om goede voeding te garanderen, om alcoholinname te beperken. Ontsnappen aan de fobie zal helpen creativiteit, interessant werk, sport en aangenaam tijdverdrijf met geliefden.