Paleis Vorontsov op de Krim: kenmerken, geschiedenis en locatie

Als we het hebben over de monumenten van de architectuur van de Krim, komt de eerste in het teken van het beroemde Vorontsov-paleis in Alupka. Zelfs degenen die er nooit zijn geweest, alleen bij het bekijken van foto's kunnen worden opgemerkt - de schoonheid van dit gebouw in de context van een niet minder indrukwekkend park, hoog boven de Zwarte Zee, hoeft geen beoordelingen te krijgen. Ik wil het gewoon met eigen ogen zien!

Paleis Vorontsov verwijst zonder twijfel naar de uitstekende voorbeelden van de architectuur van de Romantiek. De Krim-residentie van graaf Vorontsov (wiens naam we vandaag kennen, het gebouw) is ongeveer twee decennia gebouwd. In 1848 zag het paleis eindelijk het licht.

Wie is deze grafiek Vorontsov? Informatie over hem is welsprekend: gouverneur-generaal, aristocraat, Anglomaniac, graaf. Hij heeft persoonlijk de plaats bepaald waar zijn paleis zal zijn. De persoon, zeker, met smaak en analytische geest, besloot dat het beter is om geen betere stenen cape te vinden op de berg Ai-Petri. Op hetzelfde moment is de stad Alupka algemeen bekend en in die tijd was het een gewoon Tataars dorp.

Om het werk uit te voeren, besloot de graaf om een ​​niet-lokale architect uit te nodigen, de Brit Edward Blor (bekend van de bouw van het kasteel van Walter Scott in Schotland) was vereerd om een ​​residentie te bouwen. Hij was de hofarchitect van de Engelse monarchen. Daarom construeerde Blor de toekomstige parel van de Krim in een stilistische plexus, waar de Engelse stijl voor de hand lag.

De gouverneur-generaal kwam niet onmiddellijk tot de beslissing om Blora uit te nodigen. Francesco Boffo, een vooraanstaande Italiaanse meester, zou de auteur van de residentie zijn. En deze keuze was heel logisch - hij was degene die het paleis in de grafiek van Odessa liet bouwen. En Boffo's assistenten kozen de Brit Thomas Harrison, een bewonderaar van het neoclassicisme, een zeer getalenteerde ingenieur. Maar in 1828 begon de bouw en een jaar later stierf Harrison. Ten tijde van het werk verdwenen ze en het idee van neoclassicisme leek Vorontsov blijkbaar niet zo interessant.

En de graaf besluit zich tot Bloor te wenden, een zeer modieuze graficus in zijn kringen, een architectuurhistoricus. De vooraanstaande Brit had geen haast om de tekeningen te presenteren, Vorontsov moest ongeveer een jaar wachten. En hier is het resultaat: het idee van Bloor zoals de grafiek, in 1832, gaat de bouw verder. De gouverneur-generaal had er geen spijt van dat hij de Engelsman vertrouwde: de architect heeft een meesterwerk weten te maken waarin niets toevallig is.

Het beeld van het paleis laat zien hoe de middeleeuwse Europese en Moorse architectuur zich ontwikkelde. Het gebouw wordt zo ingezet dat de kenmerken van de bergen die daardoor zichtbaar zijn, worden geraden.

Een van de kenmerken van het paleis (en hij heeft er veel van) - de majestueuze leeuwen. Drie paar leeuwen zitten, alsof ze de monumentale trap van kostbaar wit marmer bewaken. Ook opmerkelijk is het ontwerp van het paleis, waarin Tudor Engeland wordt geraden, friezen met een inscriptie in het Arabisch, een gekoolde gewelfde boog, geraden in het rooster bij het dak en in de ijzeren borstwering. Het paleis was echt gefascineerd door elke stap die het over het gebied maakte.

Ten slotte is het interessant dat het extreem modern is gemaakt in die zin Het was het eerste Russische paleis met stromend water, warm water en riolering. En dit is het midden van de XIX eeuw! Natuurlijk zal de lezer een vraag hebben - wat is het budget van deze luxe? 9 miljoen roebel in zilver, het bedrag is enorm in die tijd. Maar de graaf, die met Elizabeth Branitskaya trouwde, had zulke kansen. Trouwens, de echtgenote Vorontsova zelf hield het werk in de gaten en bekeek zorgvuldig de inrichting van het park.

Als je al kan wachten om daarheen te gaan, je moet naar Alupka, dit is de Krim. Het is een paleis, zoals reeds vermeld, aan de voet van de berg Ai-Petri.

Alupka - een stad gelegen aan de zuidkust van de Krim, is een kustklimaatresort. Zodra Alupka tot de Ottomaanse sultans behoorde, was zijn eigenaar enige tijd Prins Grigory Potemkin. Graaf Vorontsov werd de eigenaar van het dorp in 1823. Naast het paleis bouwde de gouverneur-generaal een moskee en een kerk in zijn bezit.

Al na de burgeroorlog opereerden 22 kuuroorden in dit gebied. Trouwens, Gorky, Chaliapin, Bunin, Bryusov, Rachmaninov en anderen werden in hen behandeld. De stad Alupka was in 1938.

Op de kaart kun je zien dat de stad in de buurt van Jalta ligt. Inderdaad, tussen de twee nederzettingen slechts 17 km. De belangrijkste attractie van Alupka is het paleis zelf, evenals het park dat ernaast ligt. En ook, als je naar dit adres gaat, wees dan niet lui om het museum-appartement van Arkhip Kuinji te bezoeken.

Geografisch gezien is Alupka een stedelijk stadsdeel van Yalta. De stad ligt tussen Yalta en Sevastopol. Dit betekent dat het excursieprogramma voor de toerist uitgebreid en interessant zal zijn. Bussen rijden elke 20-40 minuten van Simferopol naar Yalta. Als je op het vliegveld van de Krim bent aangekomen, heb je het centrale busstation niet nodig, waar de bussen vandaan komen, maar het station Simferopol-Airport.

Er is nog een andere optie, zoals de trolleybus Simferopol - Yalta. Overigens is deze optie opmerkelijk omdat het een retro-excursie op zichzelf is.

De luchthaven ligt in Simferopol, want als je vliegt, is het punt van aankomst deze prachtige stad. U kunt rechtstreeks vanaf de luchthaven een transfer bestellen. Dat is waar, doe het van tevoren.

Vanaf Yalta met de shuttlebus om ongeveer een half uur in Alupka te komen. De weg vanuit Sevastopol duurt iets meer dan een uur.

Het paleis werd gebouwd van diabaas - een natuurlijke, in feite lokale steen (tussen twee haakjes, graniet twee keer zo sterk). Het lijkt erop dat een dergelijk massief materiaal het paleis zwaar, zelfs ongemakkelijk had gemaakt. Maar zoiets toch niet!

Wat te zien in het kasteel.

• Chinees kabinet. Dit is het eigendom van de vrouw van de graaf, E. Vorontsova. Het was geen puur kantoor, maar ook een boudoir, omdat het karakter van de dames in de kamer heel goed te raden is. De ramen kijken uit op de zuidelijke terrassen, de deuren worden naar de veranda gestuurd. De naam van de kamer is niet in elke centimeter vastgelegd: tenzij panelen met rijstmatten een verwijzing naar het woord "Chinees" bevatten. Een Chinees motief is zorgvuldig met kralen en zijdedraad erop geborduurd: na verloop van tijd is het natuurlijk vervaagd, maar het werk van Russische borduursters is vandaag zichtbaar en bewondert. Heel veel op kantoor versierd met houtsnijwerk. Het plafond is versierd met stucwerk.

Hier komen de ogen van de bezoeker aan - dit is geen bescheiden studie van een schrijver of een ambtenaar, dit is de plaats waar elke gesneden dierenfiguur of bloem een ​​klein kunstwerk is.

• Front office. Hij, ondanks zijn naam, lijkt bescheidener dan de Chinezen.Alleen Spartaanse voorwaarden met betrekking tot de verwachtingen die al zijn ontstaan ​​in de geest van een bezoeker. Maar ook hier is een open haard gemaakt van berucht Ural-marmer, een grote erker en houten panelen. De graaf was een echte Engelsman en dit kantoor is een duidelijke bevestiging hiervan. Terughoudendheid die niet in tegenspraak is met de stijl - zo kan de ceremoniële studie worden beschreven. Als je in deze kamer bent, moet je opkijken: het plafond is prachtig, dit is houtschildering op albast.

• Chintz woonkamer. De kamer dient als een connector van twee kasten - Chinees en main. De muren van de kamer onderscheiden zich door een calico-afwerking, de stijl is Franse Rococo. De chintz werd niet vervangen door een analoge, dit zijn dezelfde muren die zich onder de eigenaars van het paleis bevonden. Natuurlijk maakte de tijd dat ze een beetje bleek werden, maar niet zozeer dat het onmogelijk was om de oorspronkelijke schoonheid te waarderen.

• Voorhal. En hier is een verwijzing naar de favoriete Engelse stijl van de grafiek. Je gaat door de hoofdingang, je komt in een grote ceremoniële kamer, die zich onmiddellijk gerespecteerd voelt. Zoals bezoekers van het paleis toegeven, kan men in dergelijke muren niet helpen, maar willen worden gesedeerd. In het onderste deel van de kamer zijn relatief weinig meubels, evenals twee open haarden met gemarmerde marmer. In het bovenste deel - de eigenaren, alle Vorontsov, evenals de koninklijke familie. Portretten, zoals het hoort, enorm ceremonieel. De inrichting is een schans, kandelaars.

• Eetkamer aan de voorzijde. Dit is waar de rijkdom van de situatie letterlijk opvallend is. Het lijkt erop dat je je in een middeleeuws ridderkasteel bevindt. De kamer is donker, hoewel de erkers er geen hebben. Het hoofddecor is hetzelfde perfecte houtsnijwerk: het plafond, panelen, evenals kasten, dressoir. Indrukwekkende en logge, lange mahoniehouten tafel, in de buurt waar stoelen op een rij staan. De felrood koperkroonluchter trekt ook de aandacht, evenals de gordijnen, die verrassend in harmonie zijn met de bekleding van de stoelen. Voor muzikanten uitgerust met een speciaal balkon, opnieuw, gesneden hout. In deze kamer zijn ook twee diabasische open haarden met zeer fijne afwerkingen.

• Blauwe woonkamer. Zelfs als alle andere kamers je niet vaker ademen en minder vaak laten knipperen, wordt de beroemde blauwe kamer op het eerste gezicht verliefd. Een andere naam voor de kamer is Siraskir. De muren en het plafond van de kamer zijn versierd met een ornament. Wit stucwerk met plantmotieven ziet er geweldig uit op een zachte achtergrond van blauwe tint. Ze bedekten niet alleen de muren, maar ook het plafondgedeelte. De ramen bevinden zich aan het einde van de kamer, die zoveel ruimte en licht bestudeert dat er een volledig gevoel van frisse lucht is. Deze kamer werd vergezeld door een artistieke ruimte, waar roem alleen werd gebracht door een wandspiegel in een barok massief kader, een stoel en een kandelaar.

• Wintertuin. Aanvankelijk was het een galerij, en toen begon er een fontein te morren, kopieën van oude beeldhouwwerken en familieportretten namen hun plaats in. De warmteminnende planten die hier zijn, zijn uniek. Ficus-repens is een echte overlever van de wintertuin en heeft zijn oorspronkelijke vorm gevonden.

• Turkse kamer. Dit is een zuidelijke vestibule, een kleine kamer met twee echte Perzische tapijten. Op een van hen is de Perzische Sjah vakkundig geborduurd. Het werk in de glas-in-loodtechniek van een ongewone billenzoom werd voltooid: vandaag is informatie verloren over hoe precies de geweven gekleurde fragmenten van de meester waren verbonden.

Het is moeilijk om te zeggen wie anders in staat is om deze schoonheid te herhalen zonder toevlucht te nemen tot de mogelijkheden van de moderniteit. Dit is een uniek Russisch landhuis, eclectisch, gecontroleerd door zijn stilistische overtuigingskracht tot in het kleinste detail.

Helaas konden de erfgenamen van graaf Vorontsov het paleis niet in alle glorie redden zonder de sluwe interventie van de tijd. Aan het einde van de 19e eeuw raakte het luxe gebouw in verval. Maar de nieuwe eigenaars, die in 1904 in het paleis verschenen, ook behorend tot de familie van Vorontsov, namen het bedrijf met een benijdenswaardige greep op. Het land van gravin Vorontsova-Dashkova gaf zich over aan internaten en sanatoria.

Toen de Sovjets aan de macht kwamen, werden de landen van de landgoederen genationaliseerd. Lenin beval de bescherming van artistieke waarden, spoedig werd een museum geopend in het paleis. Maar zijn verzameling tijdens de oorlogsjaren was zeer beschadigd, de bezetters konden veel uithalen.

Een moderne bezoeker kan de expositie van de "Parishallen van het hoofdgebouw" bezoeken, evenals de expositie van het "Huis van graaf A.P. Shuvalov". Ook vandaag kun je het appartement van Dvoretsky zien, een beeldhouwwerk van de zuidelijke terrassen, de keuken van Vorontsov.

Op deze plaatsen, aan zee, romantisch, altijd aantrekkelijk met zijn historisch mysterie, enige tijdloosheid, komen van verre gewone toeristen, mensen van kunst en beginnende kunstenaars, studenten en gepensioneerden. Natuurlijk, als je voorbereid bent op het bezoek, als de informatiebasis er al is, zal de excursie zelf je interessanter lijken, vol met de kleinste details en onderdompeling in de geschiedenis. Dit zal waarschijnlijk een verlangen met zich meebrengen om andere glorieuze plaatsen, gebouwen en gebouwen uit dezelfde tijd te bezoeken.

Herziening van het Vorontsov-paleis, zie de video hieronder.