Alles over het Genuese fort in Sudak

Het Genuese fort is een uniek verdedigingscomplex, gemaakt door inventieve Genuese in de romantische stijl van de Middeleeuwen. Als bolwerk voor de kolonies van de noordelijke kust van de Zwarte Zee, dekte het fort de ingang naar Sudak Bay. "De meest pittoreske historische ruïnes" - dit is hoe de beroemde schrijver-historicus MP Pogodin dit gebied heeft gedefinieerd. Niettemin zal de definitie van "ruïnes" vandaag niet helemaal eerlijk zijn.

Tegenwoordig is Sudak Fortress een wereldberoemd museum. Van de unieke structuren van de 10e - 15e eeuw zijn de muren bewaard gebleven en gedeeltelijk gereconstrueerd: de machtige vestingmuren, de Dozorny (Maiden) en Portovaya torens, het consulaire kasteel, een aantal beroemde religieuze gebouwen, de overgebleven elementen van woongebouwen en de vestingwerken van de 6e eeuw.

De vestingstad voor een lang en druk leven op verschillende tijden had verschillende namen - Sudak, Sugdeya, Soldadiya, Surozh. De geschiedenis herinnert zich toen de Zwarte Zee Surozjsky heette en waar epische Surozh-soldaten wanhopig en moedig vochten. Sudak werd veroverd door de Khazaren en Alanen, Polovtsy en Grieken, Russen en Tataren, Italianen en Turken.

Het was van Surozh dat beroemde Surozh-wijnen in heel Europa werden afgeleverd. Hier bouwde hij zijn handelspost oom van de beroemde navigator Marco Polo. Veel historische geheimen houden de ruwe kustkliffen van de beroemde Kaap. De geografie van Sudak is zo heilzaam en uniek dat in de achttiende eeuw, toen de Krim het erfgoed van Rusland werd, het de bedoeling was om hier de hoofdstad van Tavria over te brengen.

Genuaans (Sudak) fort - verdedigingscomplex, gebouwd in de VIIe eeuw na Christus. e. op een hoogte van 157 m, wat een gestold koraalrif is met een gladde helling vanuit het noorden en scherp steil vanuit het zuiden. Onneembaar vanuit het oosten en zuiden, steil vanuit het westen en alleen kwetsbaar vanuit het noorden, was de berg een ideale plek voor de bouw van een versterkt gebied over de baai.

Door de gunstige ligging van het gebied, het bekwame ontwerp en de aanleg van vestingwerken was de vesting daarom bijna onneembaar:

• vanuit het westen - moeilijk toegankelijk;
• vanuit het zuiden en oosten beschermd door steile bergformaties, rollend naar de kust;
• vanuit het noordoosten - bedekt met een speciale gracht.

Het fort ligt in de buurt van Sudak binnen een aangename wandeling. Strikt genomen is het niet geheel logisch om het exclusief toe te wijzen aan Genuese tijden. Lang daarvoor lag de versterkte stad van Sugdei, die toebehoorde aan Byzantium, hier.

Veel versterkte regio's in de regio behoren tot de Byzantijnse periode van de regering. In de tijd van Genuese werden veel vestingwerken gebouwd in de Krim, bijvoorbeeld Kafa, Chembalo, Vosporo, Yalita (Yalta) en anderen. Dit zijn nu bekende steden en favoriete rustplaatsen. Elk van hen kan heel goed Genuese worden genoemd. Het is om deze reden het zou correcter zijn om de vesting Sudak te noemen (afhankelijk van de locatie).

Er zijn andere namen van de vesting: Sugdeya (in het Grieks), Soldaya (Europees), Sugdak (Perzisch). In overeenstemming met de belangrijkste hypothese, werd de Sugdey-nederzetting gebouwd in 212 AD. e. Volgens een van de bestaande versies waren de Alans de inheemse bewoners. Dit blijkt uit de verslagen van de monniken in de annalen van de Sinaksar Sugdei.

In de 6e eeuw bezat Byzantium de regio. In de VIII eeuw - de Khazaren en in X - ging Sugdeya weer over naar de Byzantijnen. Sinds het einde van de XI-eeuw bevond het gebied zich onder het protectoraat van de Polovtsy. XIII eeuw - Sugdey veroverd door de Gouden Horde.In de periode van verontruste tijden in de Horde in 1365 werd het veroverd door de Genuezen.

In die dagen bezat Genua, in overleg met de Mongoolse khanate, al handelsposten in het café. Zo begon de Genuese pagina in de geschiedenis van het fort, maar niet lang. In 1475 veroverden de oorlogszuchtige Turken tegelijk verschillende forten aan de kust, en vervolgens het vorstendom van Theodoro zelf. In 1771 veroverden de Russische troepen het fort, waar de cavaleristen van het Kirillov-regiment gestationeerd zijn.

Tegenwoordig is het Genuese fort, vanwege de enorme hoeveelheid restauratiewerkzaamheden die worden uitgevoerd een compleet monument van architectuur, in plaats van alleen historische ruïnes. Niettemin was het niet mogelijk om alle oude vestingwerken te herstellen.

De belangrijkste vestingwerken zijn het consulair kasteel en 14 torenconstructies tot 15 meter hoog. De totale oppervlakte van het versterkte gebied is ongeveer 30 hectare. Kalkstenen muren zijn gemaakt in 2 lagen (2 verdedigingsriemen). De hoogte van de muren van de eerste lijn bereikt 8 meter, dikte - tot 2 meter. Woningen en religieuze gebouwen bevonden zich op de terrassen tussen de muren. De terrassen deelden sectoraal de straten die omhoog klommen naar het kasteel van de consuls. De ambachtslieden waren voorzichtig achter de hoofdmuur geplaatst vanwege hun waarschijnlijke ontsteking.

De eerste verdedigingsgordel van het fort bestaat uit een kasteel voor de consuls en de St. George, Bezymyannaya, patrouilletorens. De fortriemen in het noordoosten en noordwesten omvatten twee versterkte zones, waaronder de poorten en extra versterkingen. Aan de randen van de ingangsopening werden twee torens gebouwd: J. Torsello en Bernabo di Pagano. In een harmonieus en onneembare verdedigingscomplex werden alle vestingwerken verenigd door een krachtige muur die hen verbond.

Boven de hoofdingang bevindt zich een plaat met de bouwdatum van de gehele verdedigingsstructuur (1389). Vanuit het noordoosten wordt het fort vertegenwoordigd door drie andere torenconstructies: Lucini de Flicco Lavane, Corrado Chicalo, Pasquale Judiche. Vanuit het noordwesten van het versterkte gebied, niet ver van de toegangspoorten, worden de torenconstructies bekeken: Cornerstone, Guvarco Rumbaldo, J. Marione.

Het fort werd in 1783 eigendom van Rusland. Gedurende deze periode vervallen de gebouwen van het fort. Desalniettemin konden de restauratiewerken die in de twintigste eeuw werden uitgevoerd individuele gebouwen redden en, hoewel gedeeltelijk, muren vernietigd.

Consulair kasteel als geheel gered. Zijn gesloten binnenplaats wordt vertegenwoordigd door: een vierhoekige toren-donjon (de hoofdwoning van de consuls) en een hoekige toren met scheidingswanden. In zijn economische gebouw (op het eerste niveau) was er ooit een enorme container met drinkwater (die trouwens via leembanen kwam). De hele constructie van het kasteel is bekroond met een tandwielkastgordel. De zijbeuk van het gebouw verbindt het met de St. George's Tower, die in feite de originele kenmerken behoudt.

Het hoogste punt van het fort is de Watchtower (160 m), die werd gebouwd in de periode van de 10e tot de 13e eeuw. De tweede naam is het kasteel van St. Elias. In vorm is het gemaakt in de vorm van een vierhoek en functioneert het nu als een kijkplatform.

In de lagere defensiesector is er een relatief goed gerestaureerd Main Gate-complex, waaronder:

• Barbican;
• de brug;
• gracht;
• de torens van Bernabo di Pagano en J. Thorcelli;
• Battisto di Zoaljo - portaal (scheidsmuur).

De Barbican is een complementaire verdedigingsstructuur, die iets naar voren uitsteekt en anticipeert op de toegangspoort. In de oudheid was het omringd door een verdedigingsgracht met een brug, die de pogingen van de aanvallende vijand om binnen het fort te dringen sterk belemmerde. 'S Nachts stond de brug op en droegen de bewakers hun wacht op de torens. Het garnizoen in het fort was niet groot (enkele tientallen krijgers), maar in geval van gevaar werd het grotendeels aangevuld door plaatselijke bewoners.

Vóór de vijand die de Barbican overwon, was een enorme opvoerpoort, waar hij onder zware beschietingen kwam van de hoogten van de muren en torens. De ingang bestaat uit twee portiektorens: vanuit het westen - J. Thorcelli, vanuit het oosten - Barnabo di Pagano. Informatie over de platen die op de torens zijn gelegd, geeft aan dat de eerste werd gebouwd in 1385 en de tweede in 1414. De inscripties weerspiegelen de namen van managers-consuls, onder wier regel deze constructies werden gebouwd.

Unieke bewaard gebleven gebouwen gelegen aan de noordwestelijke verdedigingslinie. Onder hen zijn de torens: J. Marione en Guvarco Rumbaldo. De eerste werd gebouwd in 1388, en de vierhoekige vorm was enigszins later uitgerust met een bovenbouw - een andere laag, waar een speciale doorgang met een borstwering werd geplaatst. De tweede toren in 3 lagen werd gebouwd in 1394. De torens zijn gescheiden door een gordijn.

Verhuizen naar de noordoostelijke zone, die behoort tot de onderste versterkte lijn, vinden we de statige toren van Pasquale Judiche. Deze meerlagige open creatie is gemaakt in 1392. De halfronde constructie, die scherp contrasteert met de achtergrond van het hele verdedigingssysteem met zijn ongewone vormen, en een aanvulling vormt op het systeem - het torentje van Corrado Chicalo, gebouwd in 1404, is niet minderwaardig in schoonheid.

Vanuit de havenversterkingen is alleen het plein van de toren van F. Astagwera (Portovaya) bereikt, dat het complex in 1386 versierde.

Niet alleen de torenconstructies vermeldenswaardig Sudak-fort, maar ook een tempel met een arcade, gebouwd door de Turken. Aan het einde van de achttiende eeuw veranderde het gebouw herhaaldelijk zijn doel. De moskee, de kathedraal, de Armeense kerk, de kerk - dat is zijn rijkste geschiedenis. Nu is er een archeologisch museum, met veel rijke en interessante tentoonstellingen.

Je kunt vanuit Simferopol of Feodosia met de reguliere bus naar de stad. Handig, je kunt vanaf Alushta of Feodosia per boot lopen.

Met je auto naar de plek gaan, in Sudak Street kijken. Lenin en volg haar naar het dorp New World. In de loop van de beweging vervolgt de straat Tourist Highway. Verder volgen we de "Sugar Loaf" (links aan de linkerkant), vanwaar de Sudak-vesting zichtbaar zal zijn. In de buurt van de bushalte "Village Cosy" is er betaald parkeren (hier komen sightseeingbussen), waar altijd de mogelijkheid is om te parkeren.

Voor promotie met het openbaar vervoer als leidraad zal dienen als een stop "Village gezellig". Vanaf het busstation naar dit monument, volg route nummer 6 en nummer 5 (volg de nieuwe wereld).

Als je naar het fort gaat, zul je een behoorlijk geciviliseerde boom van verlangens vinden. Opknoping hier symbolische linten, de boom ziet er erg elegant uit. Een wens doen op deze bijzondere historische plek is een onvergetelijke gebeurtenis.

De bouw van het fort duurde van 1371 tot 1469 - bijna een eeuw. Het resultaat van de geïnspireerde arbeid van de oude meesters was een krachtig, langdurig complex van vestingwerken, in overeenstemming met alle regels van de Europese vesting. Elk van de 14 torens gebouwd door de bouwers werd genoemd ter ere van de consuls die Sugdeya regeerde tijdens de constructie van het overeenkomstige object. Het bewijs hiervan zijn de ingebedde platen van de torens, waarop inscripties en heraldiek zijn gestempeld.

Heel vaak worden verschillende historische reconstructies, festivaluitvoeringen en tentoonstellingen uitgevoerd in het fort, maar het belangrijkste is een grootschalige reconstructie van de ridderlijke veldslagen "Genuese helm". Er is gedurende het hele seizoen een souvenirmarkt gehouden en een pittoreske piraat, een soort Jack Sparrow met de borst van een overledene, is "woedend" bij de Barbican. Aankondigingen van evenementen zijn te zien op de site "Sudak Fortress".

Augustus is de beste tijd om het fort te verkennen. Het was in augustus dat de "Genuese helm" ridderlijke uitvoering werd gehouden. Hebben deelgenomen aan de reconstructie van scènes uit het leven van middeleeuwse ridders, stedelingen en ambachtslui, u zult nog lang onder de indruk blijven. Riddertoernooien worden gehouden volgens alle regels van schermgevechten en tonen het publiek bijna de kracht, behendigheid en durf van ridders. De gevechten worden gehouden in de volgende nominaties: "zwaardschild", "zwaard met twee handen", "schildbijl", "zwaardzwaard", "schildspeer" en anderen.

Het hoogtepunt van de vakantie is een massale strijd, bugurt. Ten eerste vechten riddergroepen volgens het productieplan. In de gevechten neem deel lay-outs belegeringsmachines, pyrotechnische apparaten, rammen. Dit wordt gevolgd door een gevechtseenheid waarin elke ridder gevechtsoperaties uitvoert volgens zijn eigen plan om te winnen.

Het fort is vaak betrokken bij het filmen. De uniciteit en fotogeniteit van het fort trekt hier vele beroemde regisseurs aan. Hier waren de films "Othello", "Pirates of the XX century", "Hamlet", "Amphibian Man", "Primordial Russia", "Viking" te zien.

In 2004 werd de televisieserie Master en Margarita gemaakt door regisseur V. Bortko (afleveringen op Calvary). Vandaar de naam "Sudak Golgotha". Hier, in 1994, schoot hij zijn foto "De meester en Margarita" van Y. Kara. Vanwege enkele meningsverschillen werd de foto in gesloten weergave getoond op het XXVIII Film Festival. In de open box office verscheen het pas in 2011.

De Sugarloaf (Golgotha) rots is een klein deel van het rif waar klimmers trainen (en zelfs slachtoffers zijn geweest). De uitzichten ervan zijn indrukwekkend.

Wandelend door het fort, vindt u op zijn grondgebied twee grote tanks (185 m3 en 350 m3) voor watervoorzieningen, die vanuit de omringende hoogtes door speciale kleiluiken naar binnen stroomden. In grotere capaciteit is het beroemde numismatiekmuseum nu in gebruik.

In de XIIIe eeuw opende een Venetiaanse handelaar, M. Polo, zijn bedrijf in Sugdey, zijn neef, later beroemde navigator Marco Polo, bezocht vaak zijn oom zonder blijk te geven van veel ijver voor zijn zaken.

Als je zorgvuldig de muren van de citadel bekijkt, zijn ze gemakkelijk te zien aan de roodachtige lijnen, wat de visuele grens aangeeft tussen het oude metselwerk en de moderne bovenbouw, gemaakt tijdens het herstelproces.

Geconcentreerd op de vele positieve recensies van toeristen die het Sudak-fort hebben bezocht, kun je dat terecht zeggen Dit is een van de weinige plaatsen in Rusland en niet alleen waar goede rust zo grondig en romantisch samengaat met de cognitieve aspecten van de wereldgeschiedenis.

Grijze en ernstige oudheid, die tot onze dagen is gekomen, laat ons direct de mysterieuze verbinding van tijden en opnieuw voelen, op een nieuwe manier om onszelf en de wereld om ons heen waar te nemen. Je kunt er zeker van zijn dat deze nieuwe houding van de wereld, die je tijdens een soort tijdreis hebt ontvangen, je nooit zal verlaten.

Videobeoordeling van het Genuese fort in Sudak zie hieronder.