Cape Martian op de Krim: beschrijving en locatie

De aard van onze planeet is uniek. En de natuur onaangetast door de beschaving is dubbel zo mooi. Op de grond zijn er niet veel plaatsen waar u kunt genieten van de schoonheid van de subtropen van de Middellandse Zee. Hoogstwaarschijnlijk kunnen ze op de vingers worden geteld, maar zelfs ze zijn meer dan genoeg om in de wereld van dieren in het wild te duiken, om het zingen van zeldzame vogels te horen, om met hun ogen bedreigde diersoorten te zien.

Een prachtige plek die iedereen zou moeten bezoeken is het natuurreservaat Cape Martyan. Het is gelegen in de Krim in de buurt van Jalta. Een grote stad heeft niet alleen invloed op het reservaat zelf, maar ook op de omgeving.

Toeristen die ecotoerisme op prijs stellen, en deze beweging de laatste jaren erg populair is geworden, duiken in een beschermd reservaat waar landschappen volledig onaangetast zijn en de lucht kristalhelder is. Zo'n reis is niet alleen interessant, maar ook nuttig en vermakelijk.

Het territorium van het reservaat zelf verscheen als gevolg van de beweging van tektonische platen - een deel van de Nikitsky Ridge, die op het moment van plaatbeweging in zee stortte, vormde na zichzelf een cape, puin aan de rand van het water (ze worden ook "stenen chaos" genoemd).

De bergen die de rand omringen, en nu de kaap, beschermden nog steeds en beschermden het gebied tegen de noordenwinden, waardoor het terrein werd verschaft een zacht klimaat, zonder extreme extreme temperaturen. Dit klimaat wordt beschouwd als kenmerkend voor de zuidelijke kust van de Krim.

Het klimaat wordt gevormd onder invloed van geografische breedtegraden en atmosferische processen, die worden gecreëerd onder invloed van de Middellandse Zee en de Zwarte Zee. Desalniettemin zijn de weersomstandigheden op het schiereiland anders omdat de zuidelijke kust door bergketens vanuit het noorden wordt omringd. Dat wil zeggen, vanwege de geografische ligging van de kaap koude lucht valt niet volledig buiten de rand, en als hij passeert, is hij niet met zo'n kracht.

Het blijkt dat de temperatuur is hier nooit te koud zelfs als we accepteren dat het reservaat dicht bij de zee ligt.

Territoriaal is Cape Martyan niet zo groot, slechts 240 hectare groot, en de Zwarte Zeekap is ook opgenomen in deze figuur.

Nu het grondgebied van het reservaat verwijst naar de Nikitsky Botanical Garden, als natuurlijk beschouwd wetenschappelijk laboratorium.

Dankzij het werk van academicus Peter Simon Pallas is op een cape een botanische tuin ontstaan. In zijn geschriften beschreef hij het authentieke landschap en de natuurlijke vegetatie bewaard in dit gebied, dat naar zijn mening wordt beschouwd als de maatstaf van de mediterrane vegetatie.

Andere vertegenwoordigers van het Rode Boek, die in het reservaat groeien, kunnen worden overwogen:

• jeneverbes hoog;
• pistache stom.

Het is opmerkelijk dat de leeftijd van sommige jeneverbesstruiken 100 jaar bedraagt, maar er zijn ook zulke zeldzame exemplaren waarvan de leeftijd meer dan 500 jaar is.

Het reservaat is erg jong, omdat het deze status pas in 1973 ontving. In 1969 werden de oude forten op haar grondgebied, waarvan de bouw dateert uit de XIII-XV eeuw, onder observatie genomen, namelijk, de status van een monument van archeologie ontving een fort genaamd Ruskofil-Kale, gebouwd in de XIII eeuw.

Maar als je je verdiept in de geschiedenis van de vorming van het reservaat, kun je begrijpen dat het werd beschouwd als een natuurlijk monument in de jaren 40 van de vorige eeuw.Het was immers in deze jaren dat wetenschappers zich realiseerden dat er op de kaap zeldzame soorten dieren en planten zijn die het gebied uniek maken.

Het idee om een ​​jeneverbesreservaat te creëren werd gesteund door vele wetenschappers en arbeiders in de botanische tuin, en daarom kreeg het bosje op de kaap in 1947 de titel van reserve, die onder bescherming werd genomen.

Maar wettig was het gebied geen reserve tot 20 februari 1973. Het was op deze dag dat de reserve werd geregistreerd, wat aangeeft dat de totale lengte van het grondgebied 240 hectare is, waarvan 120 land (bosjes, bossen en een botanische tuin) en de tweede helft van 120 hectare is het watergebied van de Zwarte Zee.

Veel toeristen van over de hele wereld maken een geweldige reis om te kijken naar de verbazingwekkende en prachtige bezienswaardigheden van de Krim. Het is niet moeilijk te raden dat planten en dieren ook veel gevraagd zijn. Vooral als er een mogelijkheid is om met eigen ogen zo zeldzame vertegenwoordigers van flora en fauna te zien.

Zoals eerder vermeld, zijn er ongeveer 500 soorten bomen. Dit is een echt unieke plek waar jeneverbes en andere zeldzame planten te vinden zijn.

Op het grondgebied van het reservaat zijn planten verdeeld in bomen die het hele jaar door bloeien, en planten die seizoensgebonden bloeien. Meestal bloeit ongeveer 68% van de planten het hele jaar door en de rest groeit in de zomer of de winter. De vegetatie van de bloei als gevolg van het klimaat in sommige soorten kan duren van 10-15 dagen en zelfs oplopen tot twee maanden.

Het grootste deel van het land is bedekt met wouden van donzige eik (de hoogte van deze boom is in 60 jaar oplopend tot 4-8 meter), vertegenwoordigers van jeneverbes hoog bezetten iets minder. Zelfs in het reservaat kun je de Krim-dennen vinden - hun hoogte bereikt 10 meter, de diameter van de stam varieert van 20 tot 40 cm, en de gemiddelde leeftijd is 90 jaar, wat 2 keer meer is dan die van eik.

Door de grote hoeveelheid neerslag strekt de vegetatie zich steeds verder uit. Natuurlijk, het doet niet zonder de hulp van een persoon die zorgt voor zeldzame planten.

Kleine aardbei, die wordt gevonden op het grondgebied van de Kaap, wordt beschouwd als een groenblijvende bladverliezende boom. De hoogte is ongeveer 20 meter. Het groeit in een gemeenschap, cyclisch, in kleine groepen.

Deze boom staat onder speciale observatie, omdat het thermofiel is en sterft bij temperaturen onder minus 15 graden. En voor hem worden lentevorstjes als een gevaarlijke tijd beschouwd, wanneer de boom na enkele dagen warm weer de winterslaapstand verlaat. Plotselinge vorst kan het vernietigen.

Het begin van de bloei wordt beschouwd als de periode vanaf begin april, de plant bloeit half mei en in juni vallen de bladeren. De vruchten aan de boom beginnen eind oktober te rijpen en hun rijping duurt tot januari.

En ook vermeldenswaard een grote verscheidenheid aan orchideeën. Het zijn 22 soorten en ze zijn allemaal beschermd.

Ongeveer 130 soorten zijn ontdekt in de kustwateren van Cape Martyan algen. Van de kant van de dierenwereld, moet je niet te veel vertrouwen op het feit dat je hier grote zoogdieren kunt zien, omdat ze niet op Cape Martian voorkomen.

Maar je kunt veel insecten zien:

• korrelige grondkever;
• grote duizendpoot skolopendr;
• bidsprinkhaan;
• grote krekels;
• vlinders "Polyxena".

Op het grondgebied van de Kaap zijn gevonden verschillende soorten hagedissen (in het bijzonder, een zeldzame soort van de Krim-rotsachtige hagedis en de Krim-bare-voet gekko).

Onder de vogels kan worden gevonden avifauna (alle negen soorten die er zijn in de wereld), Krim Vlaamse gaai, ganzenstruik, kruising, pika.

Het is bijna onmogelijk om vooral grote zoogdieren in het reservaat te ontmoeten, maar er leven nog steeds zeldzame diersoorten. Een van deze vertegenwoordigers kan worden overwogen Krim-steenmarter, die ook een bergvos of een bosmuis wordt genoemd.

De snelste manier om bij het reservaat te komen is van Yalta.Pendelbussen moeten naar het dorp Nikita gaan. Voor meer handige reizen kunt u de coördinaten van de cape gebruiken. N 44.506379 E 34.245028. Als u de zee wilt zien, dan is er een scheepsroute van Yalta naar Gurzuf (de route gaat door het reservaat).

Over de functies van de reserve, zie de volgende video.