Surb Khach-klooster op de Krim: kenmerken en locatie

Van bijzonder belang voor reizigers is de oude Krim, die de voet van de monastieke bergen omvatte. Helemaal bovenaan deze pittoreske bosrijke omgeving kunt u de contouren van de Apostolische Kerk zien. Hier bevindt zich Surb Khach - Het oudste actieve Armeense klooster.

In de XIIIe eeuw verhuisden een groot aantal Armeniërs, met instemming van de Horde Khans, naar Tavrida vanuit de stad Ani, verwoest door een sterke aardbeving. Ze vonden hun toevlucht in de stad Krim. De legende gaat dat de geestelijk leider van de Armeniërs, Hovhannes Sebastatsi, in de lucht een enorm vurig kruis zag, dat hij als een goed voorteken beschouwde en besloot op deze plek een groot klooster te bouwen. Vandaar de naam - Surb Khach, wat "heilig kruis" betekent.

Samen met zijn broer Hovhannes Sebastatsi kocht hij een perceel van 50 hectare van de Genuese en in 1358 begon hij een klooster te bouwen, en op zijn dak werd besloten om de belangrijkste relikwie van het Armeense volk te planten - een kruis uit de tempel van Ani.

Onder historici is daar een mening over Dit klooster werd een soort symbool van verzet tegen de bekering van Armeniërs tot het katholicisme.. Dus de geschiedenis van de Armeense kerk van het Heilige Kruis begon, gedurende tientallen en zelfs honderden jaren werd het geassocieerd met vernietiging - als een resultaat van aanvallen van de Genuese, Tataren en Turken, het gebouw werd constant vernietigd en herbouwd, het broederlijke korps werd vele malen herbouwd en nieuwe cellen verschenen.

Gedurende zijn geschiedenis was het klooster van Surb Khach slechts twee keer inactief. De eerste keer gebeurde toen Armeniërs vanuit de Krim naar Zadon-steppen werden gestuurd. Het tweede geval vond plaats tijdens het Sovjet-tijdperk, toen in 1925 een tuberculose-apotheek werd opgericht op de plaats van het klooster en een jaar later een pionierskamp voor schoolkinderen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het klooster volledig verlaten en begon het geleidelijk te verslechteren en in te storten. Dit ging zo door tot de jaren 70 van de vorige eeuw. Op dat moment begonnen archeologische opgravingen op het grondgebied van het complex en het gebouw werd gedeeltelijk gerestaureerd, en een sanatorium werd opgericht in de voormalige celkamer.

Het spirituele leven keerde pas in de vroege jaren 90 van de vorige eeuw terug naar Surb Khach.toen er een kruis over de tempel werd opgericht en de diensten begonnen. In 2002 werd het klooster officieel overgedragen aan de Armeens Orthodoxe Kerk, maar het werd pas geopend in 2008, toen ze elektriciteit leidden, toegangswegen aanlegden en het hoofd benoemden. Kort daarvoor, kruisen met de gecodeerde inscriptie "Surb Khach" werden gebracht uit Armenië, ze werden geïnstalleerd bij de deuren van de tempel. Vandaag is het klooster actief.

Surb Khach voor orthodoxe Armeniërs is de woning van een man, vrouwen zijn ten strengste verboden hier binnen te gaan. Alleen de ruïnes van het oude gebouw zijn open voor bezoek - het broederlijke gebouw, de refterruimte en de binnenplaats. In de oudheid was dit klooster vrij beroemd, het huisvestte zijn eigen school, de meest beroemde heilige boeken en spirituele monumenten werden gekopieerd op het grondgebied van het klooster. Zelfs de aanval van de Turkse troepen in 1475 heeft de verlichting en het morele leven in het klooster van Surb Khach niet opgeschort.

Tot de achttiende eeuw bleef het klooster het belangrijkste pelgrimscentrum voor Armeense gelovigen in de hele Krim, evenals de noordelijke Zwarte-Zeeregio.Het is bekend dat de ministers aanvankelijk in een gemeenschappelijke privécel woonden, maar naarmate het aantal novicen toenam, nam ook het aantal binnenwoningen toe. De kamers zelf waren klein - 2x2 meter, met een open haard in elke kamer.

Nu is het moeilijk voor te stellen hoe je in zo'n beperkte ruimte kunt leven, maar vergeet dat niet in de cellen sliepen de monniken alleen en reciteerden gebeden, en dit heeft helemaal geen ruimte nodig.

In een aparte toren was de kamer van de abt geregeld, die elke zondag liturgie hield. Hij bleef van maandag tot en met zaterdag in zijn cel en bereidde zich voor op de dienst van God, waarna hij een kleine trap afdaalde en rechtstreeks naar het altaar ging.

De poorten naar de tempel zijn versierd met majestueuze kruisen, in de buurt waar grafstenen te zien zijn - dit zijn de oude graven van de eerste novicen en de stichter van Surb Khach. Volgens de gebruiken van de Armeense kerk te worden begraven nabij de ingang van het klooster of de tempel wordt altijd als een grote eer beschouwd.

Boven de ingang is een van de oude fresco's afgebeeld die de Maagd Maria afschilderen, maar ze bleef erg slecht. Volgens de documenten die ons hebben bereikt, waren er in vroeger tijden veel muurschilderingen in het klooster, maar deze bevinden zich nu in de meest betreurenswaardige toestand en de contouren van de gezichten van de heiligen zijn bijna onmerkbaar.

Er is geen iconostase in Armeense kerken - alleen de ikoon van de Moeder Gods is versierd met een altaar. De plaats zelf is door een klein gordijn van de rest van de ruimte gescheiden, in dit opzicht liggen de Armeense religieuze tradities dicht bij de vroege christelijke tradities. Binnen is er een lettertype voor de doop, evenals een gebied waar je, als je dat wilt, een brandende kaars kunt plaatsen - Armeniërs zetten kaarsen voor rust en gezondheid op één plek.

In de tempel van Surb Khach is een beroemd icoon opgeslagen, genaamd "Jezus knipperend." Over de hele wereld zijn er slechts 3 schetsen uit het origineel en het origineel zelf is niets anders dan de lijkwade waarmee Jezus onmiddellijk na zijn dood werd bedekt en waarop de afdruk van zijn gezicht werd bewaard. Eén zo'n doek wordt opgeslagen in Surb Khach, de tweede in Georgië en de derde in het Vaticaan.

Het pictogram is zo gemaakt dat wanneer je ernaar kijkt vanuit elke positie, Jezus ofwel naar de persoon kijkt, dan zijn zijn oogleden gesloten en dan gevuld met bloed en tranen. Deze afbeelding maakt een echt onuitwisbare indruk bij iedereen die het ziet.

De kloostertuin is zonder enige twijfel een van de belangrijkste attracties van het klooster. Natuurlijk is de schoonheid ervan eeuwenlang vervaagd - in de vorige eeuwen was het beroemd om zijn bomen, er waren verschillende prachtige fonteinen hier, maar er zijn er maar twee overleefd tot in onze tijd. De fonteinen zien eruit als rechthoekige structuren, bekleed met steen, op het oppervlak waarvan de gesneden patronen duidelijk zichtbaar zijn. De tuin ligt op verschillende terrassen, een trap leidt naar hen, die nu in een vervallen staat verkeren.

In de buurt van het klooster in het midden van de zomer vieren Vardavar is het Armeense equivalent van de dag van Ivan Kupalaen op feestdagen zijn er tentoonstellingen van werken van Armeense volksambachten en concerten van folkloregroepen. Hier komen toeristen van overal in het buitenland samen, terwijl iedereen evenementen kan bijwonen, ongeacht geslacht, nationaliteit of religieuze overtuiging.

Op het grondgebied van het landhuis van het klooster zijn er strikte gedragsregels:

• het is toegestaan ​​om de auto alleen op aparte daarvoor bestemde locaties te parkeren; reizen naar het beschermde gebied is verboden voor alle soorten voertuigen, naast officiële voertuigen;
• tenten kunnen alleen worden opgezet met voorafgaande toestemming van de abt en in strikt gevestigde zones;
• het opnemen van niet-religieuze muziek is ten strengste verboden;
• het kappen van bomen, het grazen van landbouwhuisdieren en vogels, grasmaaien, het verzamelen van fruit en planten in de tuin is niet toegestaan;
• wandelingen met honden zijn uitsluitend mogelijk in snuiten en aan de leiband;
• het grondgebied van de tempel zelf kan alleen worden betreden vergezeld door de dienaren van het klooster;
• bezoekers moeten passende kleding hebben.

Op dit moment worden bouwwerkzaamheden aan de wederopbouw van het kloosterpand voortgezet, daarom is de toegang tot de volgende bouwplaatsen verboden:

• trappen die van de eerste naar de tweede verdieping leiden;
• torens en kelders;
• eerste verdieping van het broederlijke gebouw.

Surb Khach ligt op een nogal pittoreske plek - het is alsof je verdwaald bent in het uitlopers van loofbossen. Er zijn geen woongebouwen en snelwegen in de buurt, de plaats is extreem afgelegen en kalm. Geen stadsgeluiden bereiken hier, alleen trillers van vogels en kerkmelodieën zijn te horen vanuit de tempel.

Het klooster ligt in het Kirov-district van de oude Krim, maar dit is slechts een algemeen adres. Om de juiste weg te vinden, hebt u veel details nodig. Het beste oriëntatiepunt kan de voet van de Kloosterbergen worden genoemd. Het ligt tussen de beroemde Krim-resorts - Sudak en Theodosia.

Wandelreizigers dalen meestal af op het station Old Crimea, waarna ze langs de route in westelijke richting bewegen. Op de plaats waar het de Leninstraat kruist, moet je de berg in draaien en het dorp verlaten langs de allereerste rijstrook (ongeveer 700 meter). Na het oversteken van de kleine rivier Churuk-Su, moet je de weg volgen, die reizigers naar toe brengt historische en spirituele schat van het hele Armeense volk.

Hoe je naar het klooster van Surb Khach in de Krim gaat, zie de volgende video.