Massandra Palace op de Krim: geschiedenis, beschrijving, waar is het en hoe kom je er?

Massandra Palace is een van de beroemdste bezienswaardigheden van het schiereiland de Krim. Het bevindt zich op het grondgebied van het paleis Alupka en het museummuseum-park. Naast het paleis van Massandra, omvat het ook het Vorontsov-paleis. Het paleis kreeg zijn naam van het dorp Massandra, dat in de buurt ligt.

Het grondgebied waarop het paleis en het dorp Massandra zich bevinden is al sinds de 14e eeuw bewoond. Archeologen hebben de overblijfselen ontdekt van de Taurische nederzettingen, gedateerd door deze periode, en de tempel, gebouwd door de Grieken iets later dan de nederzetting. Tot 1783 was het Krim-schiereiland onder de heerschappij van de Khan Girey-dynastie en was het een afzonderlijke staat. Interessant is dat in de werken van de laatste Khan van de Krim-Giray verwijzingen zijn naar de verlaten nederzetting Marsanda. Tegen de tijd van de annexatie van het grondgebied van het schiereiland de Krim tot aan het Russische rijk was het gebied dat nu het Alupka Museum-Reservaat bezet in een verwaarloosde staat.

Na verschillende onsuccesvolle pogingen om het gebied in economische handen te krijgen, besloten ze om de Imperial Nikitsky Botanical Garden te maken. Tegelijkertijd is het grondgebied van het dorp Marsanda te koop. De eigenaar was Sophia Konstantinovna Pototskaya. Ze werd in brand gestoken met het idee om de stad Sophiopolis te bouwen op de plek van het vissersdorpje Yalta, dat het centrum zou worden aan de hele zuidkust. Dit idee is echter niet uitgekomen. Na haar dood gingen de gebieden naar haar dochter Olga Naryshkina, die in 1822 de Engelse tuinman Karl Kebah uitnodigde. Hij brak de tuin, verharde paden en steegjes. O.S. Naryshkina verkocht het land aan Alexandra Vasilievna Branitskaya, die de schoonmoeder was van prins Semyon Mikhailovich Vorontsov.

De geschiedenis van het paleis begint in 1881, toen Prins Vorontsov besloot om een ​​huis naast de kerk te bouwen. Het ontwerp en de uitvoering van het project werd toevertrouwd aan de architect Etienne Bouchard. Het uiterlijk van het gebouw leek op strenge ridderkastelen. En de stijl van architectuur behoort tot de late Renaissance. Maar Prins Vorontsov was niet voorbestemd om de voltooiing van het werk te zien. Na zijn dood stopte de bouw.

Een nieuwe ronde van de geschiedenis van het paleis begon in 1889, toen het werd verworven door de specifieke afdeling voor de behoeften van Alexander III. Om de staat van het gebouw te beoordelen, was de beroemde beeldhouwer A. I. Terebenev erbij betrokken. Hij liet een kort briefje achter waarin hij opmerkte dat dit gebouw twee verdiepingen was met een gedeeltelijk gemaakte kelder en een gegalvaniseerd dak met dakramen. Lokale kalkrotsen werden als materiaal gebruikt. Alle kamers waren gemaakt van houten en ijzeren balken. Alexander Ivanovich merkte ook op dat het hele gebouw een zeer goed metselwerk heeft.

Verdere constructie werd voortgezet volgens de tekeningen van de Russische architect Maximilian Egorovich Mesmakher. Behoud van de indeling en stijl van het gebouw, voegde hij meer decor toe, waardoor het ridderkasteel een toren werd. De bouw ging door tot 1902.

In 1903 raakte Nicholas II geïnteresseerd in het maken van een wijnbouwcentrum in Massandra. Dus Massandrovsky Palace werd een reizend paleis. Leden van de koninklijke familie bleven daar om te rusten of te jagen. In dit opzicht was de inrichting relatief bescheiden, er waren geen extra gebouwen nodig voor een lang verblijf.

Na 1917 ging het gebied over naar de nieuwe regering. De bouw van het paleis duurde voort en werd voltooid in 1921. De tempel werd afgebroken, de eiken werden vernietigd, de indeling van het park werd veranderd en de bron met het reservoir droogde op. Het paleiscomplex werd opnieuw gemaakt onder het sanatorium "Proletarische gezondheid" voor patiënten met tuberculose. Het sanatorium hield op te bestaan ​​met het begin van de oorlog.

In 1948 werden het hele grondgebied en de gebouwen omgebouwd tot een zomerhuis voor de eerste personen van het land.

De status van het culturele object van het Massandra Palace werd teruggegeven in de jaren 90 van de vorige eeuw. Om de expositie van de tijd van Alexander III te herstellen, werd het paleiscomplex overgedragen aan de museumvereniging "Paleizen en parken van de zuidkust van de Krim".

Sinds 2014 valt het paleiscomplex onder de jurisdictie van het bureau van de president van de Russische Federatie.

In 2017 is op het grondgebied van het complex een monument voor Alexander III neergezet.

De meeste huishoudelijke voorwerpen van de Romanovs werden tijdens de revolutie vernietigd. Ingebouwde inbouwmeubels, spiegels, handgemaakte kroonluchters en een openhaard in de woonkamer, gemaakt van een enkel stuk marmer. De rest van het interieur is opnieuw gemaakt met huishoudelijke artikelen, meubels, schilderijen en afbeeldingen van de Alupka Foundation. Een deel van de items ging naar het fonds van de zuidelijke landgoederen van de Romanovs en het State Museum Fund. Binnen in het paleis is nu een museum.

Kenmerken van het interieur van het Massandra Palace:

• in overeenstemming met de mode van de tweede helft van de 19e eeuw, werd een combinatie van verschillende stijlen gebruikt bij het maken van interieurs;
• elke kamer heeft een individuele functie;
• het interieur volgt de individuele voorkeuren van Alexander III (hij zei dat het veel gemakkelijker voor hem was om in kleine, knusse kamers te zijn).

Kennismaking met het interieur van het paleis begint met de lobby. Het hele ontwerp van de kamer is gemaakt in Romaanse stijl, wat gebruikelijk was in Frankrijk in de 10e - 13e eeuw. De wanden van de kamer zijn visueel verdeeld in twee delen: de bovenste (afgewerkt met artistieke schilderkunst) en de lagere. In tegenstelling tot het traditionele ontwerp van de boom, werd het onderste deel van de muren gerotet met keramische tegels met een koudblauw patroon. Dit gebeurde niet alleen om esthetische redenen, maar ook op basis van de praktische bruikbaarheid van deze voeringoptie: keramische platen worden niet warm en houden een koele temperatuur in de kamer. Om te voorkomen dat direct zonlicht de kamer binnenkomt, is gekleurd glas in de ramen en deuren geplaatst. De vloer is gelegd met metalen tegels en het plafond is versierd met ornamenten. Deuren, kozijnen, trapleuningen en sierlijsten aan de randen van de panelen zijn van hout. De kamer wordt gedeeld door een brede boog.

De volgende kamer was gereserveerd voor de biljartkamer. Het is gemaakt in de Engelse stijl. De "toon" voor het interieur wordt bepaald door een grote hoekhaard, die is afgezet met mahoniehouten beplating en rood-brons reliëf. Het onderste deel van de muren is versierd met eiken panelen en het plafond - met stucwerk in de Engelse stijl uit de zestiende eeuw. Onder het plafond zit een soort stucwerkpatroon. Aan de muren hangen schilderijen. De biljartkamer is verdeeld in twee delen. In een van hen bevond zich een kunstgalerie en ramen naar de tuin, terwijl in de andere biljarttafels en een uitgang naar de grote eetzaal waren.

De grote eetzaal is gemaakt in de stijl van Louis XIII. Het interieur van de kamer weerspiegelt het algemene beeld van het gebouw. Bij het maken van het gebruikte veel houtkleur van veeneik. Net als in de rest van het pand, worden de muren in twee delen "verdeeld".Het onderste deel is versierd met houten panelen met snijwerk van plantmotieven, het bovenste deel is bedekt met artistieke schilderkunst. Het interieur bevat tonen van riddermotieven. Versterkt dit "beam" -plafond. Deze interessante artistieke oplossing ligt in het feit dat balken van edel hout werden vastgemaakt aan het "hoofd" plafond, en de intervallen ertussen werden gevuld met schilderijen. De kamer is verdeeld in twee delen: het eerste deel - de doorgang tussen de biljartkamer en de eetkamer - werd de dienst genoemd. Zijn functie in een grote open haard gemaakt van gesneden hout en majolica platen. De maaltijd vond plaats in een grote ruimte met vijf ramen en ingebouwde kasten van hout met barokgravures. Het interieur van de eetkamer werd aangevuld met kunstvoorwerpen: landschappen en stillevens van het Krim-schiereiland, Japanse faiencevazen ​​en -diensten.

Naast de eetkamer, de biljartkamer en de lobby bevond zich op de eerste verdieping een keuken en een kelder. Omdat de haltes in het paleis geen lang verblijf suggereerden, was de keuken uitgerust met alleen de meest noodzakelijke dingen, voor een snelle bereiding van voedsel.

Kennis van het interieur van de tweede verdieping begint in de lobby. Dit is een kleine kamer met een minimum aan benodigde meubels: stoelen, een hanger en een spiegel. Het onderste deel van de muren is versierd met houten panelen en de bovenste is geverfd met een baksteenrood patroon. De spiegel is versierd met een eiken frame en de hanger is versierd met een ornament gemaakt met behulp van de verbrandingstechniek. Vanuit de lobby kun je naar de receptie van de keizer en keizerin gaan. Ze bevinden zich in verschillende delen van het gebouw. Je kunt er komen door wenteltrappen in de torens.

Het interieur van de woonkamer van de keizer is gemaakt in de stijl van "Jacob" en onderscheidt zich door strengheid. Meubilair in de kamer een beetje: een consolespiegel, een boekenkast. Alle meubels en houten lijsten zijn gemaakt van gepolijst mahonie. Verguld brons werd gebruikt als een ander basisafwerkingsmateriaal. Volgens het oorspronkelijke plan moest het ontvangstkantoor van de keizer worden afgezet met stof in lichtgroene tinten met plantmotieven, en het plafond moest worden versierd met stucwerk met meerdere lagen. Deze plannen zijn niet uitgekomen en vandaag wordt de woonkamer in goudroze tinten gepresenteerd. De eigenaardigheid van deze kamer is in medaillons met monogrammen van Alexander III en kronen. Medaillons bevinden zich op de hoeken van het plafond.

Het interieur van de ontvangende keizerin is zachter en comfortabeler. Dit is een kleine kamer. Voor de decoratie is veel hout gebruikt: meer dan de helft van alle wanden is bedekt met houten panelen. De rest van de muren zijn geschilderd in tinten koffie en koffie met melk. Het plafond is gemaakt in dezelfde kleuren en gedecoreerd met stucwerk. De eigenaardigheid van deze kamer is de glazen wand. Vermeldenswaardig is het rooster van het ventilatiesysteem: het herhaalt het patroon van stucwerk, dat bijna onmerkbaar is, volledig. Interessant is dat de kroonluchter uit deze kamer is bewaard gebleven. Het dateert uit het einde van de 19e eeuw en is vandaag teruggekeerd naar zijn historische plaats.

Naast recepties waren er in de lay-out van het paleis twee kasten voor hunne Majesteiten.

Het kantoor van de keizer onderscheidde zich door luxe. Walnoot werd gebruikt als materiaal voor het afwerken van de kamer en het maken van meubels. In een van de muren is een groot raam gemaakt, dat is bekleed met houten panelen. Er is een open haard in de kamer, een barokke spiegel in een vergulde lijst weegt erover, een kroonluchter en een klok uit de 8e eeuw complementeren de spiegel. Volgens het oorspronkelijke plan hadden de muren moeten zijn versierd met een zijden stof van lichtgroene kleur, maar bij het restaureren van het interieur waren de muren versierd met artistieke schilderingen van perzik en poederroze kleur. Feature van de kamer - in het plafond.Daarop is een brede strook stucwerk gemaakt, waarbij de vorm van het plafond, ingelegd met goud, wordt herhaald.

Het kantoor van de keizerin oogt minder luxe. De kamer is altijd overstroomd met licht. Dit gevoel wordt gecreëerd door de afwerking in de kleur van het licht rezedy en vier grote ramen. De enige decoratie van het plafond is een kroonluchter. Plantmotieven werden het belangrijkste idee voor de creatie ervan, en verguld brons werd gebruikt als materiaal. De vloer is gemaakt van hout en wordt beperkt door een brede plint. De kleur wordt gecombineerd met de kleur van een marmeren open haard (chocolade). Aan de muren hangen portretten van leden van de koninklijke familie. Het interieur van de kamer weerspiegelt de tradities van de classicistische stijl.

De slaapkamer van Hunne Majesteiten. Het belangrijkste idee was om een ​​zachte, ontspannen sfeer te creëren. Hiertoe was het de bedoeling om de muren af ​​te werken met een lichtbeige stof, maar als gevolg daarvan waren de muren versierd met schilderijen in roze en gouden kleuren. Gekleurde vensters werden gebruikt om diffuus licht te creëren. Vanuit de koninklijke slaapkamer is er toegang tot een breed balkon. Het hele plafond is bedekt met schilderkunst. De eigenaardigheid van de kamer bevindt zich in het gouden gordijn van de alkoof met de lambrequin. Het kleurenschema van het patroon weerspiegelt de kleur van meubels, muren en balkondecoraties.

Er zijn ook twee badkamers: voor de keizer en de keizerin. De keizerlijke badkamer is afgezet met walnoot en Nederlandse keramiek met landschappen. De kamer van de keizerin was versierd met mahonie.

Het park op het aangrenzende grondgebied kan in twee delen worden verdeeld: de boventuin en het park zelf.

De tuin ligt dicht bij het paleis. Op zijn grondgebied zijn de sporen gebroken en aan de noordzijde is een muur gebouwd die deze betrouwbaar beschermt tegen mogelijke afdalingen van rotsen. Langs de paden geplant laurier en thuja struiken. De bijzonderheid van het park ligt in het feit dat, naast de alom bekende druiven in Rusland, krenten en kruisbessen, sinaasappel-, citroen- en olijfbomen werden geplant. Nadat Enke's hoftuinman in Massandra aankwam, werden hele steegjes met coniferen en rozen geplant. Exotische bomen zoals satijnceder en cipressen van Arizona, oleanders, palmbomen, sparren en magnolia's groeien in de tuin. Terwijl op het hoofdterrein van het park oude eiken en beuken groeiden.

Het grondgebied van het lager gelegen park is groter dan 30 hectare. Het landschap is een mengeling van natuurlijke en kunstmatig gecreëerde landschappen en plantenobjecten.

Massandrovsky Park was beroemd om zijn rozen, die werden afgeleverd op de binnenplaats. Daarom kreeg hij tot 1917 veel aandacht en werden de planten (en vooral rozen) voor het park van over de hele wereld meegenomen.

Het park werd zwaar beschadigd tijdens de Eerste Wereldoorlog. Alle vrije gebieden waren beplant met tabak. Na de aankomst van de Sovjetmacht werd het park volledig verlaten. Veel zeldzame bomen zonder onderhoud en regelmatige watergift zijn opgedroogd. Bovendien werd het onbeheerd achtergelaten gebied door boeren naar moestuinen afgevoerd. De meeste parkbomen zijn gekapt.

Op het grondgebied van het paleiscomplex worden lopende excursies georganiseerd, die op weekdagen van 9:00 tot 18:00 uur kunnen worden bezocht en in het weekend tot 20:00 uur. De exposities zijn gewijd aan het leven van Alexander III en de koninklijke familie, I. V. Stalin, het leven van de Sovjet-bevolking.

• Excursie rond het paleis. Het is opgedragen aan Alexander III en loopt constant. Prijs voor een volwassene ongeveer 300 p., Voor een kind - ongeveer 150 p.
• Een rondleiding door het park. Het wordt alleen gehouden voor groepen van 15 personen en op afspraak. De totale prijs is 1500 r.
• Groepsrondleiding door de exposities van het Massandra-paleis. Een voorlopige aanvraag is vereist en het aantal bezoekers is minimaal 15.Totale prijs - 4500 p.
• Groepsrondleiding op het grondgebied van het hof gewijd aan zijn flora en fauna. Het wordt op afspraak voor groepen van 15 personen gehouden. Totale kosten - 900 p.
• Excursie gewijd aan de flora en fauna van het park. Ticketprijs - 100 p.
• Excursie "Hoe we leefden ...". Het is opgedragen aan het leven van de Sovjetmensen en wordt gehouden op de derde verdieping van het gebouw. Er is een tentoonstelling met schilderijen van Sovjet-kunstenaars.
• Ook op de derde verdieping is een aparte tentoonstelling gewijd aan de kroning van Alexander III.
• Een rondleiding door het paleisterrein. Ze is gehecht aan het leven en werk van Stalin.
• Het is mogelijk om een ​​rondrit te maken met de elektrische auto. De prijs van één ticket is 800 p.

De ticketprijs voor kortingscategorieën is verlaagd. Bezoekers hebben de mogelijkheid om een ​​audiogids te nemen. Deze service kost 70 p.

Het complex heeft souvenirwinkels en zomerterrassen.

Het exacte adres van het paleis: st. Naberezhnaya, † 2, pgt Massandra, Republiek van de Krim.

Afhankelijk van het vertrekpunt zijn er drie opties om naar de plaats te komen.

• Van Yalta Er is een trolleybus No2 en bus nr. 29. Je moet bij de laatste stop "Massandra Palace" komen en 15 minuten lopen langs de asfaltweg naar het paleis.
• Van Simferopol. Het is noodzakelijk om de bus "Simferopol - Yalta" te nemen en verder te reizen met trolleybus No2 en bus No29. De bus "Simferopol - Yalta" stopt onderweg bij de halte "Massandra Palace", maar ga ver genoeg vanaf daar.
• Van Sevastopol. Eerst moet je met de bus "Sevastopol - Jalta" naar Yalta en vervolgens met de trolleybus of de bus.

Over het Massandra Palace, een rondleiding door het Massandra Palace en Massandrovsky Park in de volgende video.