Overzicht van de vuurtorenkerk van St. Nicholas in de Krim

In het dorp Malorechenskoye, dat zich in de buurt van Alushta op het grondgebied van de Krim bevindt, werd een tempelvuurtoren van St. Nicolaas gebouwd. Dit herkenningspunt is erg populair bij toeristen vanwege de exclusiviteit. De tempel is een soort monument voor de dode matrozen geworden.

Nicholas of Myraliki (ook bekend als de Wonderworker) was de aartsbisschop van Myraliy in Klein-Azië, Azië in de 4e eeuw. Het wordt wijd en zijd vereerd, niet alleen in de orthodoxe kerk, maar ook bij de meeste christenen. Ondanks het feit dat dit een historische en echte persoon is, is er vrijwel niets bekend over het leven van Nicholas.

Het is bijvoorbeeld bekend dat hij mogelijk deelgenomen heeft aan de Raad van Nicaea in 325. Hij is de beschermheer van vele beroepen, bijvoorbeeld zeilers. De feestdag van de heilige dag in de kerk wordt gevierd op 6 december 9 mei, omdat op deze dag de relieken van de Heilige Hiërarch werden overgedragen, en 29 juli.

Volgens de legende werd Nikolai geboren in de provincie Lykia in het zuiden van Klein-Azië, in de stad Patara. De exacte datum van zijn geboorte is onbekend. Nadat hij het eigendom van zijn ouders had geërfd, werd hij bekend om genereuze geschenken aan de behoeftigen.

Sinterklaas werd gevangengezet tijdens de vervolgingen van Diocletianus en werd door Constantijn vrijgelaten na zijn hemelvaart naar de troon van de keizer. Nikolai werd genoteerd voor het verdedigen van de orthodoxie. Hij wordt verondersteld aanwezig te zijn geweest op het Concilie van Nicea, maar zijn naam komt niet voor in alle documenten van die tijd. Hij stierf in 6 mei op 6 december, maar het jaar bleef onbekend - wetenschappers weten alleen dat dit gebeurde tussen 342 en 352 jaar.

De meeste feiten in zijn leven zijn niet historisch bevestigd. Volgens de beschrijving werd Nikolai opgevoed door vrome en rijke ouders.

Nicholas werd erkend en vereerd in heel Europa (vooral in Italië). Toen Myra in 1034 door de Saracenen werd veroverd, probeerden de gelovigen zijn relikwieën te redden. Er zijn in de geschiedenis van gegevens over de redding van matrozen in de Egeïsche Zee, dus vandaag wordt aangenomen dat de Heilige, in de eerste plaats, de navigators begunstigt.

Na verloop van tijd begon zijn roem in Noord-Europa, als een heilige bisschop, te verdwijnen en werd Nicholas beter bekend als de man die geschenken aan kinderen gaf. Hij werd synoniem met de moderne kerstman en de kerstman.

De kerk van St. Nicolaas van Mirlikiya, gebouwd in 2007 nabij het dorp Malorechenskoye, werd onderdeel van het herdenkingscomplex "ter nagedachtenis aan de dode matrozen", geopend op 7 mei 2009. De Russische ondernemer Alexander Lebedev, die besloot om in 2004 te investeren in de bouw van een nieuwe bezienswaardigheid, werd beschermheer en sponsor van het project.

Het gedenkteken en architecturale complex is een merkwaardige herinnering aan die zeelieden en vissers die op zee zijn gestorven. De structuur is bedoeld om een ​​symbool te worden van de eenheid van twee levens, hemels en aards, die ieder van ons moet doorleven.

In het algemeen lijkt het hele complex op een fregat, waarvan het dek een kelder is met ronde ramen, gemaakt in de vorm van patrijspoorten. Er zijn ook decoratieve glas-in-loodramen en het kerkgebouw lijkt boven het waterige oppervlak te zweven en op de zee te drijven. De vorm van het schip werd vanaf het begin herkend als een ideale oplossing.

Als het beter is om de decoratieve en architecturale oplossingen die hier aanwezig zijn, te overwegen, dan is het moeilijk om de grote invloed van het maritieme thema niet op te merken, dat overal te achterhalen is. Interieur- en exterieurdecoratie en zelfs het gebied rondom het complex - alles gebeurt in één enkel ensemble.

De hoogte van de muren van het complex is 66 meter. In het midden kun je slechts enkele afbeeldingen zien, zeer vereerd door christenen:

• Athos Moeder van God;

• St. Nicolaas van Myra;

• Yaroslavl Oranta (iconografisch type van de Moeder Gods);

• Onze Lieve Vrouw van de Voorbede, wiens beeld symbool staat voor patronage over de orthodoxe Slavische volken.

Deze afbeeldingen zijn gerangschikt in de vorm van een kruis. De kunstenaars besloten om een ​​Byzantijns mozaïek te gebruiken - zij was het die aan alle kanten de decoratie van de gevel werd. Het heraldische kruis werd geïnstalleerd aan de voet van de koepel, een grote bal bedekt met verguldsel werd eronder geplaatst - hij was het die de koepel van de kerk is. In het midden van de koepel bevindt zich de beroemde vuurtoren, die is ontworpen om de verloren schepen te helpen.

Vooral voor toeristen is de dichtstbijzijnde halte van de tempel direct aan de overkant. In feite vertegenwoordigt het een grote parkeerplaats, die volledig gratis is. Als u langs de snelweg P-29 rijdt, is het object vanaf de hoogste punten zichtbaar. Je kunt als een persoonlijke auto rijden en met de bus van Alushta naar Sudak.

De kerk van St. Nicolaas van Mirlikiya wordt beschouwd als een echte parel van de Zwarte Zee. Nadat de bouw voltooid is, worden hier tal van diensten gehouden en kan iedereen de tempel bezoeken.

Het interieurontwerp is gedaan door de kunstenaar Anatoly Gaydamak. Veel kunstcritici zeggen dat het gebouw geen gelijke heeft. Het is onmogelijk om de grandeur en schoonheid van het complex niet te bewonderen. De hoogte van de tempel is 60 meter.

De bouwplaats is hier om een ​​goede reden gekozen - het is aan de rand van de klif dat het bouwen van de tempel, en tegelijkertijd de vuurtoren, boven de zee lijkt te "zweven".

Als je goed kijkt, kun je overal afbeeldingen van het kruis zien. Op de gevel, namelijk in het bovenste gedeelte, verschijnen vier kruisen. De decorateurs gebruikten een Byzantijns mozaïek om het Athos-pictogram van de Moeder Gods en andere heiligen op de muren te leggen.

Er is ook een houten ornament, dat is gebaseerd op het St. Andreaskruis - hij was het die het symbool werd van martelaarschap en patronage van de zeelieden, daarom werd het gebruikt in het beeld van de vlag van de marine.

Binnen in de tempel trekt onmiddellijk de aandacht van de iconostase. Als het belangrijkste materiaal voor de productie ervan, werd besloten om hout van hoge kwaliteit te gebruiken, dat vervolgens werd bedekt met vergulding.

Het mozaïek is hier niet alleen aanwezig op de gevel, maar ook op de vloer. Er zijn overal bijbelse motieven. Tegenwoordig is het gebouw ook een museum geworden met een prieel in de vorm van een Flying Dutchman.

Een rondleiding door de vuurtempel in de onderstaande video.