Khan's Palace in Bakhchisarai (Krim): beschrijving, geschiedenis en locatie

Khan's Palace in Bakhchisarai wordt beschouwd als te zijn een van de belangrijkste historische en culturele bezienswaardigheden van de Krim. Het complex van prachtige gebouwen staat gasten van de republiek toe om de sluier van geheimzinnigheid over de geschiedenis en de tradities van Krim Tatar Khanate op te heffen.

In feite is het paleis zelf het eerste gebouw waaruit Bakhchisarai is ontstaan. En in de toekomst, toen de heersers veranderden, nam de schoonheid van zijn grondgebied alleen maar toe, alle nieuwe objecten verschenen die de glorie van de Gerai-dynastie vormden. De architecturale tradities van het Arabische Oosten zijn nauw verweven met Constantinople-motieven die later in het paleis verschenen. Natuurlijk hebben niet alle prachtige gebouwen achter de muren onze dagen bereikt.

Bedenk eens wat er niets zegt over de beschrijving van de attracties en welke voorwerpen op het grondgebied speciale aandacht verdienen.

De geschiedenis van het Bakhchsarai-paleis op de Krim is interessant. Gedurende vele jaren was de dynastie van de Krim-Tataarse Khans tevreden met een verblijf in de kleine vallei van Ashlama-Dere, maar na verloop van tijd kwam deze plaats niet meer overeen met de ambities van de heersers. Om een ​​nieuwe hoofdstad te bouwen, werden vrije gebieden gekozen, gelegen aan de Churuk-Su rivier, op zijn linkeroever. In opdracht van Khan Sahib I Gerai is hier de bouw van een paleis begonnen, dat het idee belichaamt van een tuin in het paradijs gecreëerd op het land van de Krim.

De residentie begon zijn bestaan ​​in de XIV eeuw. Bovendien werd zijn oudste gebouwenportaal Demir-Kapa niet op zijn plaats geplaatst - het werd hierheen gebracht en geïnstalleerd. De residentie Bakhchsarai ontving pas in 1532 zijn eigen architectonische objecten. Het was tegen die tijd dat de baden van Sary-Guzel en het heilige overblijfsel, de Grote Moskee, werden gedragen.

Later werd Bakhchisarai gebouwd rond het paleisterrein - een schilderachtige stad, beroemd om zijn groene straten en schilderachtige landschappen. En op het plein achter de muren van het paleis werden nieuwe architectonische meesterwerken gebouwd. Dus hier is het ontstaanYurbe - de graven van Khan, waarin de heersers van de Geraev-dynastie rust vonden. Er waren vergaderzalen en kamers gereserveerd voor de ontvangst van belangrijke gasten. Het aangrenzende gebied werd gebouwd en veredeld.

Verdien speciale aandacht fonteinen, waarvan de bouw de Krim-khans geen geld spaarde. De eerste van hen, Golden, verscheen dankzij Kaplan I Gerai. De tweede - bij de ondergang van de dynastie ontving de regering de naam Fontein van tranenVolgens de legende werd hij opgericht door Gerai in de herinnering aan de dood van zijn geliefde concubine in een harem. De rouwende echtgenoot heeft een treurige compositie gebouwd en vandaag "geweend" over zijn verlies.

De Russisch-Turkse oorlog, waarin vertegenwoordigers van de Krim-Tataren aan de zijde van het Ottomaanse rijk vochten tegen het Russische rijk, leidde ertoe dat Bakhchisarai in 1736 aan de nieuwe eigenaars overging. Op bevel van de commandant van de troepen van Minich werden het paleis en de stad zelf verbrand. De beschrijving van die tijd, opgesteld door het leger, volgens welke verdere restauratiewerkzaamheden werden uitgevoerd, werd bewaard.

Het laaiend vuur kon de gebouwen in de hoofdstad niet beschadigen. — onder de overblijfselen van de 14e eeuw bevonden zich het portaal van Aleviz, de Raad en de rechtbank, beide paleis-moskeeën. Later ging Bakhchisarai opnieuw over in het bezit van de heersende Krim-Tataarse dynastie. Verschillende generaties Khans waren bezig met het herstellen van de vroegere glorie.

Het nieuwe paleisinterieur was echter nog indrukwekkender in ontwerp en uitvoering. De redenen hiervoor waren de materialen en arbeiders die vanuit Constantinopel werden gestuurd om de Krim-Tataarse dynastie te helpen. Ze probeerden de architectuur en interieurs van het hoofdverblijf van het Ottomaanse Khanate te herhalen, waardoor de omvang ervan afnam.

Vanaf 19 april 1783, tijdens het bewind van Catherine II en door haar hoogste decreet, werd de Krim een ​​deel van het Russische rijk. Het Bakhchisarai-paleis trad toe tot de lijst met objecten van cultureel erfgoed en viel onder de jurisdictie van het ministerie van Binnenlandse Zaken.

In de toekomst zal de inrichting van de interieurs voortdurend veranderen. Dus, voor het bezoek van de keizerin in 1787, werd hier een grootschalige reconstructie uitgevoerd, waarbij een deel van de authentieke interieurs werd vervangen door meer bekende voor Europeanen.

Het is vermeldenswaard dat het is precies in de periode van deze "reparatie" dat de ernstigste werkzaamheden in het aangrenzende gebied kunnen worden toegeschreven. Oorspronkelijk was de Fontein van de tranen, die zich bevond bij het graf van Dilara Bakech, verplaatst naar de goed opgeleide fonteinwerf, waar deze tegenwoordig te zien is. Daarnaast werd een gedenkteken, de Catherine's Mile genaamd, opgericht bij de brug over de plaatselijke rivier.

De toegang tot het Russische rijk bracht geen speciale voorkeuren naar het Bakhchisarai-paleis. Al in 1820 verschenen hier ernstige tekenen van verval en verlatenheid. Alexander Sergejevitsj Poesjkin, die in de brieven aan zijn vrienden de discrepantie noemde tussen zijn verwachtingen en de werkelijke toestand van de verblijfplaats van de khan, was ook ontevreden over zijn bezoek hier. Kort daarvoor, om de echte stand van zaken te verbergen, vóór het bezoek van keizer Alexander I, werden de gebouwen van de harem, al vervallen en vervallen, van de aardbodem geveegd.

Daaropvolgende reparaties verergerden de situatie alleen maar. De onderofficier, die verantwoordelijk was voor het artistieke deel van het werk, schilderde eenvoudigweg het prachtige schilderij van Omer, gemaakt in de originele versie van de wandversiering. En ook de bouw van het Winterpaleis, baden en vele andere gebouwen werden vernietigd.

Het Bakhchisarai-paleis verkeerde in een nogal slechte staat tot 1908, toen het museum hier werd gevestigd. Verder heeft het gebouw zijn status herhaaldelijk gewijzigd. Tot 1955 was er een museum over de geschiedenis en cultuur van de Krim-Tataren. In de jaren dertig van de vorige eeuw werd een nieuwe restauratiepoging ondernomen, die uiteindelijk de historische uitstraling van het object van architecturaal erfgoed veranderde.

Maar na de vorming van het Historisch en Archeologisch Museum Bakhchsarai in 1955 veranderde alles. Een drie jaar durende restauratie van 1961 tot 1964, met de deelname van echte professionals - vertegenwoordigers van Gosstroi, maakte het mogelijk om de oorspronkelijke pracht van het paleis van de Khan bijna volledig aan de wereld te openbaren. Het verwijderen van meerdere lagen verf maakte het mogelijk om het originele ontwerp van de portal Demir-Kapa te openen. De muurschilderingen in de Grote Moskee, het prieel in de zomer en de plafondschilderingen in de hal van de bank werden opnieuw gemaakt.

Sinds 1979 heeft het museum een ​​historische en architectonische status.. Tegenwoordig maakt het deel uit van het historische en culturele reservaat. Op het grondgebied van het paleis is er een werkende moskee, permanente tentoonstellingen zijn geopend.

Het museum, waarin de gebouwen van het Bakhchsarai-paleis vandaag zijn getransformeerd, is een complex van gebouwen met het omliggende gebied.Volgens de huidige informatie is het gebied bezet door het paleis 4,3 hectare, terwijl het op zijn hoogtepunt op 17 hectare lag. Het complex van bewaarde objecten omvat:

• poorten aan de zuid- en noordkant;
• Sweet Corps;
• Catherine's Mile - mijlpaalmarkering op de brug over Churuk-Su;
• begrafenissen van Khans uit de familie Geraev en hun vrouwen;
• het plein voor het paleis;
• badcomplex;
• dijk en drie bruggen erop;
• park en tuin;
• het hoofdgebouw van het paleis;
• grote en kleine khan-moskeeën en vele andere gebouwen.

De voortdurende restauratie stelt ons in staat te hopen dat de grootsheid van het Bakhchisarai-paleis bewaard zal blijven voor het nageslacht. Dit meesterwerk van de architectuur toont de beste tradities van het Ottomaanse rijk van de XV-XVII eeuw. Moslimtradities zijn nauw verweven met de nationale Krim-Tataarse smaak, maar typische Arabische motieven worden ook gezien. Dus, de opengewerkte roosters op de ramen, de torens van de torens die naar boven kijken, het kleine aantal verdiepingen van de gebouwen laten ons toe te spreken over het behoren tot het object van deze architecturale stroom.

Uiterlijk lijkt het Bakhchisarai-paleis inderdaad op een deel van een verfijnd, oosters sprookje. Delicate witte en roze pasteltinten in de decoratie van de muren geven het een bijzondere glans. In de stralen van de ondergaande zon, is het getransformeerd, net als de legendarische Taj Mahal. Er moet niet minder aandacht worden besteed aan het centrale plein, dat ooit een zandig oppervlak had en tegenwoordig is geplaveid met kasseien. Het badcomplex is gebouwd van steen met een geelachtige glans, de binnenhuisinrichting is ook gemaakt van natuurlijke mineralen, maar al meer nobele rotsen.

Er is een legende dat er in de buurt van het Bakhchisarai-paleis verborgen schatten zijn die behoorden tot de laatste van de Geraev-dynastie - Shagin Khan. Dus de schat die niet werd gevonden, trekt nog steeds de aandacht van archeologen en avonturiers. Maar tot nu toe zijn alle inspanningen niet succesvol geweest. Misschien is de reden dat de schatkist van de Khan zou kunnen worden getransporteerd naar Cafu, waar de voormalige heerser van Bakhchisarai vluchtte.

Het paleis van Khan in de Krim verbaast vandaag toeristen met zijn pracht. In het gebouw zijn er exposities gewijd aan het dagelijks leven van de heersers van de Geraev-dynastie. Er is ook een rijke verzameling van kleine en koude wapens, zorgvuldig bewaard door het personeel van het museumcomplex. Maar het meest waardevol zijn natuurlijk de objecten zelf, gelegen op het grondgebied van het Bakhchisarai-paleis.

Vanuit de Noordpoort, de hoofdingang die bewaard is gebleven, betreden bezoekers de uitgestrektheid van het Paleisplein, dat wordt omringd door het Heilig Korps. Ze waren bedoeld voor de residentie van het gevolg en de bewaker van het paleis van de Khan. De uitkijktoren versierd met glas in lood was ook gemaakt in dezelfde stijl. Er zijn geen rondleidingen binnen, maar buiten kunt u deze structuur ook bewonderen.

Om een ​​publiek bij de khan te krijgen, moesten bezoekers langs de poorten van Palace Square en stoppen om te wachten op de binnenplaats van de ambassade. Hier is een weelderige tuin waarin struikgewas van buxus en populieren te zien is, die de herinnering aan de vorige woning bewaren. Hier zijn twee fonteinen, een ware decoratie van het paleisterrein. De zuidkant van het paleis, vanaf de zijde van de binnenplaats van de ambassadeur, was de voordeur en vanuit het noorden waren er privékamers.

Beschouwd als het oudste object van het paleis, is de "ijzeren deur" (dit is hoe de naam van de portal Demir-Kapa wordt vertaald) een poortingang naar het paleis. Het portaal, gelegen tussen de binnenplaats van de Ambassadeur en de fonteinwerf, ziet er erg indrukwekkend uit. Een massieve deur met ijzeren bekleding is omringd door een originele Italiaanse stijl.

De prachtige kleine moskee in het Bakhchsarai-paleis werd direct gebouwd voor de persoonlijke behoeften van de familie van de Krim-Tataarse heersers. Het bevindt zich in de binnenkamers en dateert uit de 16e eeuw. Maar luxe muurschilderingen aan de oppervlakte van de muren verschenen hier een halve of twee eeuwen later. In het schilderij werden dierlijke en florale motieven gebruikt, zorgvuldig gerestaureerd na restauratie.

De zuidelijke muur van de moskee is versierd met een mihrab, aangevuld met een originele decoratie, die het symbolische uiterlijk van de zeven hemelen reconstrueert. Het overgebleven glas in lood draagt ​​de indruk van het zegel van Suleiman. En het oppervlak van andere muren bevat sporen van tekeningen die zijn gekraakt door zijn bezoekers. De koepel van de moskee heeft een zeilstructuur, bedekt met originele schilderijen.

De binnenplaats met de fontein is de plek waar bezoekers binnenkwamen, toegestaan ​​voorbij de drempel van de hoofdingang van de woning van de Khan. Als u de poort Demir Kapa passeert, is het de moeite waard om het binnenste deel van de binnenplaats te verkennen. Hier is een fontein, de Mag-Tooth (Gouden). Het ontving zijn naam toe te schrijven aan het vergulden die zijn ornamenten behandelt. De marmeren kom bevindt zich aan de ingang van de moskee en is bedoeld voor de rituelen van de wassing, die traditioneel worden uitgevoerd door moslims voor de ingang van het heiligdom.

Zeg dat meteen wachten op de fonteinen van het paleis van de gebruikelijke rel van stromende waterstroom is het niet waard. In Arabische landen zijn ze bijzonder gevoelig voor de wateruitgaven, ze zijn er klaar voor om het te bewonderen, zelfs in de vorm van dunne stralen die over het oppervlak van een natuursteen lopen. Dergelijke varianten van fonteinen bevinden zich op het grondgebied van het Bakhchsarai-paleis.

Geen kosten en zonder mooie legendes. Zo ontstond de Fontein van Tranen ter nagedachtenis aan de vrouw van Khan Karym Gerai, genaamd Dilyara, en de gevangene in het kamp van Khan die zich niet kon verenigen met haar status. Haar plotselinge dood stortte haar echtgenoot, die een enorme harem bezat, in depressie en melancholie. Om zijn verdriet te bestendigen, beval hij om een ​​unieke fontein bij haar tombe te maken.

Het prototype van de Fontein van tranen is een selssebil, een bron van het paradijs die wordt genoemd in de 76 soera van de koran die op de bodem van de fontein is gesneden. De bovenste portaal wordt bekroond met een gedicht gewijd aan Khan Gerai zelf. Volgens legendes is het vanaf deze lente dat de zielen van rechtschapen mensen die hun geloof hebben bevestigd, dronken zullen zijn. Het type fontein selcebil was behoorlijk populair in Arabische landen.

De gebouwen van de harem van Khan onder het bewind van de Gerai-dynastie bezetten 4 korpsen en vertegenwoordigden de kamers van 73 luxueus ingerichte kamers. Helaas zijn de meeste objecten in de 19e eeuw gesloopt vanwege verval. Tegenwoordig zijn alleen het bijgebouw met drie kamers en een tuinhuisje beschikbaar voor inspectie. Hier worden de interieurs van de woonkamer, bijkeuken, woonkamer bewaard en gerestaureerd.

Een hoog hek van 8 meter hoog werd rondom het gebouw gebouwd, maar de vrouwen van de khan konden nog een blik werpen buiten hun kamers van de Falcon Tower, een speciale observatieruimte geïnstalleerd in de Perzische tuin.

Tegenwoordig is het observatiedek Togan-Kulesi ook toegankelijk voor het publiek. Zodra dit object werd opgericht voor het onderhoud van jacht vogels. Vandaag is de interne ruimte leeg, maar je kunt de steile wenteltrap beklimmen en duiken in de vredevolle contemplatie van de omringende schoonheid. Vanaf het observatiedek kan men duidelijk de stad zien, evenals het paleisplein en de pleziertuin, Perzisch genoemd (hier werd een speciale poort gemaakt van de harem).

Het zwembad van het Khan's Palace wordt bekroond door een prachtig zomerhuis. Oorspronkelijk was het volledig open en had het een constructie van één verdieping.Het object heeft een moderne uitstraling gekregen in de eerste helft van de 19e eeuw. Hier verschenen plankenvloeren en veelkleurige glas-in-loodramen. Op de eerste verdieping is er een marmeren wastafel met een gebeeldhouwde fontein. De bovenbouw van de tweede verdieping werd veranderd in een gouden kast.

Het ontwerp van het nieuwe gebouw werd uitgevoerd door de architect Omer. Een panorama-glas-in-loodraam, albasten sierlijsten, een openhaardportaal werden met zijn handen gemaakt. Vandaag is de decoratie van het Gouden Kabinet zorgvuldig bewaard en toegankelijk voor inspectie.

De kamer waar de raad van de Khan bijeenkwam - Divan Hall - verwijst naar het voorste deel van het paleis. Bij het herstellen van een brand was slechts een deel van zijn vroegere glorie bewaard gebleven. Hier is de troon van de Khan, fragmenten van glas in lood ramen, maar de muurschilderingen op de muren dateren uit de 19e eeuw.

Het paleis van de Khan ligt in Bakhchisarai, op slechts 30 km van de hoofdstad van de Krim en beslaat ongeveer 4 hectare land in de vallei van de rivier de Churuk-Su. Geografisch gezien behoort dit gebied tot de oude stad en om hier te komen, moet u eerst naar het busstation of het treinstation. Vanaf hier is bus nummer 2 gemakkelijk te bereiken via de halte "Palace-Museum".

Met de auto of te voet moet je naar het adres ul. River, 133 - het komt overeen met de gegevens van het museumcomplex. U kunt zich concentreren op de nabijgelegen snelweg - Lenin Street. Als u er langs loopt, kunt u gemakkelijk het belangrijkste oriëntatiepunt van de stad vinden.

Alles over Khan's Palace in Bakhchisarai, zie de volgende video.