Mount Ai-Petri op de Krim: waar is en wat is entertainment?

Slechts eenmaal de berg Ai-Petri bezocht, die niet ver van de Big Yalta van het schiereiland op de Krim ligt, begrijpt u dat dit de plek is waar u terug wilt keren om te genieten van het vredige gevoel dat de bergen en de wind geven om de wolken te raken; om in de mooiste grotten te zijn, de natuur te bewonderen en te ademen. Adem de sfeer van vrijheid en extreme sporten in, Krim-wijn en echte barbecue, bewonder de Zwarte Zee, Jalta of wolken.

Meer dan 180 miljoen jaar geleden, op de plaats van dit bergcomplex, woedde de zee, aan de voet waarvan vulkanen leefden. De zee is al teruggetrokken, maar de overblijfselen van die vulkanen zijn nog steeds niet ver van Foros te zien. En Ai-Petri veranderde in de tanden van kalksteen, waarin miljoenen weekdieren en algen zich schuil hielden in koralen. In 1947 werden deze scherpe bergtoppen officieel erkend als een natuurlijk monument.

Tegenwoordig heeft de bergkam van de Krim-bergen verschillende plagen - vertaald vanuit het Turkse "plateau". Dit wordt een plateau genoemd met vruchtbare grond, gelegen in het rotsachtige terrein. Ay-Petrinskaya Yayla is een bergmassief met een oppervlakte van meer dan 300 km2, dat zich uitstrekt langs de zuidelijke kust van de Krim. Kalksteentanden van vier grote en verschillende kleine pieken, geblazen door de wind, gewassen door neerslag, vernietigd door de tijd, verbergen 218 grotten en meer dan duizend karstbronnen.

dus, Ai-Petri is geen afzonderlijke berg, maar het langste complex van heuvels met een uitgestrekt plateau. Het hoogste punt van dit plateau is de Monte Roca - 1347 m. Bedene-Kyr (Quail Hill) - de op één na hoogste, 1320 m. De hoogte van Ai-Petri, met de naam waarvan het hele complex is genoemd, ligt 1234 m boven de zeespiegel.

Het verhaal van de verschijning van mensen in dit gebied begint in primitieve tijden. Dit wordt bewezen door archeologische vondsten op de westelijke helling van de Perepelina-berg. Maar door het harde klimaat, hoge luchtvochtigheid moesten mensen uit de bergen afdalen. In de Middeleeuwen verscheen hier het klooster van St. Peter (volgens de legende) - zo wordt het vertaald in het Russisch vanuit het Griekse Ai-Petri. Er wordt aangenomen dat de overblijfselen van dit klooster nu aan de top worden bewaard.

Maar dit is een van de theorieën over de oorsprong van de naam. Er is nog een andere, romantischer en treuriger, waardoor je gedwongen wordt na te denken over mannelijke onbaatzuchtigheid (of roekeloosheid) en vrouwelijke besluiteloosheid (of rationaliteit).

Geschiedenis zoals de wereld oud is, gezongen door Shakespeare: ouders mochten geen liefdevolle mensen trouwen. En in protest besloten de jongeren om van de bergtop te vallen. Hier zijn slechts een pad naar de dood was te smal, het was mogelijk om alleen te gaan een voor een. Peter, de held van ons verhaal, stapte als eerste en crashte ver beneden. En het meisje, wiens naam niet bewaard was gebleven, kon niet beslissen over deze laatste stap in haar leven en zat alleen maar op de rand, treurend "Ja, Peter!".

Lange tijd hebben lokale bewoners vee op een plateau begraasd, maar nu maakt Ai-Petri deel uit van het Yalta-bergbosreservaat en is begrazing verboden. Als je vanuit de zee naar de plek op de bergen kijkt, lijkt het erop dat dit geen afzonderlijke pieken zijn, maar een middeleeuws kasteel omringd door vestingmuren.

In de 19e eeuw leidde een ingenieur, een kolonel van het Russische leger, S. I. Shishko, gedurende 30 jaar het bouwwerk van de serpentijn van de berg, die uiteindelijk de bergtop verbond met Yalta en de stad met Simferopol. De werken eindigden in 1894.Het beoordelen van de prestaties van de ingenieur, keizer Alexander II, die toezicht hield op de constructie, beval om de "kenmerkende rots van de Shishko-rots" te noemen.

In 1895 werd hier een meteorologisch station gesticht. Later werden nog twee stations gebouwd: in de tracés Ai-Dmitri en Besh-Tekny. Nu zien toeristen, die in de verte de witte zilveren koepels zien, dat dit dezelfde weerstations zijn, maar dit is niet waar. In het gezichtsveld krijgt het eigendom van het leger, behandeld als een verdedigingsobject.

Zelfs vóór de revolutie van 1917 waren deze plaatsen populair bij de rijke bevolking, waaronder de keizerlijke familie. Hier was een hotel en handel. Degenen die de schoonheid van de plek wilden waarderen, beklommen de berg te voet.

In de tweede helft van de 20e eeuw werd een kabelbaan gebouwd.die bijna onder Ai-Petri begint, in het dorp Miskhor, en eindigt in het dorp Okhotnichye. En deze kabelbaan trekt niet minder aan dan de bergen zelf.

De kabelbaan is het hele jaar open, maar natuurlijk is er in de zomer een enorm aantal mensen dat van dit vervoer gebruik wil maken. Houd er rekening mee dat georganiseerde excursiegroepen zijn niet aan de beurt, en dit is een enorm pluspunt. Toeristen worden uitgenodigd voor gesloten hutten, waar je gedurende 15-20 minuten kunt opstaan ​​om Big Yalta, druivenvelden, zee en kliffen te bewonderen.

Er zijn 3 haltes langs de weg: "Mishor" op 86 m boven zeeniveau; op een hoogte van 304 m op het station "Sosnovy Bor" verplaatsen toeristen zich naar andere aanhangers. De afstand tussen deze twee stations is 1310 m. En dan is nog een hoger gedeelte van de weg 1.670 meter lang naar Ai-Petri station.

De laatste meters van de weg lijkt het erop dat de cabines sterk versnellen en neigen te botsen op de berg. Dit komt omdat de hutten op dit moment een hoek van 46 graden maken. Voor mensen die zelden de mogelijkheid hebben om adrenaline te gooien, kan deze reis extreem lijken. Bij harde wind slingeren de hutten, de overgang van de ene steun naar de andere gaat gepaard met scherpe schokken en kraken van metaal, maar wees er niet bang voor.

Natuurlijk zijn er ongevallen op de kabelbaan, maar deze zijn niet verbonden met een afgrond of andere moeilijke situaties: in noodsituaties moeten passagiers wachten terwijl ze in de trailer staan ​​(ze hebben geen zitplaatsen). En op de gebruikelijke routes hangt veel af van de toeristen (het is belangrijk dat er geen alarmanten in het rijtuig zijn) en een gids die de mate van angst kan verminderen door afleiding van de prachtige natuur en interessante verhalen.

Ook kunnen toeristen geadviseerd worden om aërodynamische doekjes, zure lolly's te gebruiken tijdens het opstijgen en na het verlaten van het hokje wijd te gapen om de opstopping in de oren kwijt te raken. Maar voordat u begint met het maken van snoep, weet u wat het belangrijkste is: u zult onbeschrijfelijke schoonheid vinden. En het zal de belangrijkste emotie zijn.

Met de komst van de kabelbaan maakte de stroom toeristen dit plateau tot de meest iconische plek in de Krim. Maar er zijn er veel die de berg te voet of met de auto willen beklimmen. Een overzicht van de kabelbaan zie hieronder.

Dus, ongeacht de weg naar het plateau (op de kabelbaan, de auto, het sightseeingvervoer of te voet), op de top bevindt u zich in het gebied van het dorp Okhotnichye, waar u verschillende souvenirs, schapenwol, een café met de nationale keuken van de Krim-Tataren en gewoon heerlijk kunt verwachten evenals wijn. Over deze kant van de tour gesproken, is het vermeldenswaard dat:

• na 2017 daalde het aantal verkooppunten aanzienlijk om redenen die geen verband hielden met het toerisme;
• als je op een berg met een toeristengroep bent, zal de gids je doelbewust leiden om te dineren in een bepaald café, zonder je te adviseren naar de anderen te gaan; dit betekent niet dat de rest gevaarlijk is, dus u beslist of u met de groep meegaat of niet;
• in de regel zullen ze hier wijnproeven aanbieden en kopen: als je van extra geld af wilt, kun je hier wijn en wollen kleding kopen, maar het is veel goedkoper om het hieronder te doen; en toch - geen zuiderling zal ooit wijn in een kartonnen doos kopen, omdat het een wijnpoeder is, verdund met alcohol;
• helaas, de service op deze plek is erg primitief en de plaats is compleet onaantrekkelijk, dus het is beter om naar uitkijkplatformen te gaan, weg van de winkelcentra;
• zelfs als de luchttemperatuur lager is dan +30, moet je warme kleren de berg op rijden en alleen (!) antislip schoenen nodig hebben - zelfs als je geluk hebt met het weer en er is geen mist of regen - het is heel gemakkelijk om op de stenen te glijden; als je bent opgestaan ​​zonder warme kleren, dan kan dit alles hier worden gekocht.

En het is mogelijk om een ​​deel van de afdaling van de zip-lijn te overwinnen, maar niet alleen in de trailer, maar in de open lucht, vastgemaakt met een karabijnhaak aan het touw. Over dit, zie hieronder.

In het noordoosten kun je het relict taxusbos bewonderen, waar je de duizend jaar oude bessen taxus kunt aanraken. Er zijn verschillende locaties van waaruit de hele kust zich uitstrekt: Yalta, Vorontsov Palace, Swallow Nest. Bij bijzonder helder weer kunt u zelfs een andere beroemde berg van de Krim overwegen - Ayu-Dag. Buitengewoon mooie uitzichten zorgen ervoor dat sommige toeristen hun voorzichtigheid verliezen en te dicht bij de kliffen komen.

Natuurlijk zijn deze plaatsen ontworpen om ze vast te leggen op een foto en videocamera of smartphones. Dit is een noodzakelijk iets in zo'n excursie, maar hoeden die niet op het hoofd en paraplu's zijn bevestigd, zijn nutteloze dingen (te harde wind wikkelt ze snel uit). De meest interessante foto's worden verkregen op een hangbrug. Niet iedereen (ook niet met een verzekering) kan een stap in de lucht wagen en deze wandeling is waardevol.

In het dorp wordt u aangeboden om quads en jeeps te rijden, een paard te rijden en zelfs kennis te maken met kamelen. Inderdaad, je moet het berglandschap zeker waarderen en de flora en fauna van Ai-Petri beter leren kennen. Inderdaad, tussen de bomen en andere planten in de eik, jeneverbes, beuk-haagbeuk, dennenbossen zijn er veel endemen (alleen hier te kweken): Pontias iglitsa, aardbeiboom, struikjasmijn, Krimwinde, Krimdenden, Dubrovnik van Yalin.

Zoogdieren (37 soorten), vogels (113 soorten), reptielen (11 soorten), amfibieën (4 soorten) worden geregistreerd op het territorium van de reserve. Gidsen zeggen trots dat de wateren in de diepten van het massief een groot deel van de Krim bevoorraden.

Wandelend langs de natuurlijke paden, zie je niet alleen zeldzame, maar ook ongewone bomen. Het beroemde dronken bos, bestaande uit dennen van verschillende soorten, is het resultaat van aardverschuivingen en eindeloze winden op de berghelling. Ook tijdens de tour zul je zeker een dennenboom laten zien - een vliegtuig dat zijn takken heeft uitgespreid - vleugels.

Ver weg van de ogen van de mensen zijn er weiden die zelfs geen zin hebben om te vergelijken met de alpenweiden, want alleen op Ay-Petrinskaya Yayla vindt u een prachtige bloemenafbeelding geschilderd met lelietje-van-dalen en viooltjes, krokussen en sneeuwklokjes, pioenrozen en orchideeën.

Degenen die met de kabelbaan de berg beklommen, kunnen te voet of over de weg afdalen. Als u vanaf de top een klein stukje vertrekt, ziet u in 5 minuten een wijzer naar het zilveren tuinhuisje, dat aan het einde van de 19e eeuw werd gebouwd aan een door paarden getrokken weg naar de top van de berg. De pergola ligt op een klif, op het uiterste punt van de Pendicule-berg.Het uitzicht onder je voeten bevestigt nogmaals dat je hier met een reden bent gekomen. Dit is een van de beste panoramische locaties.

Na 15-20 minuten afdaling vanaf het Silver Pavilion, net achter een groot restaurant, ziet u nog een wonder van de natuur - de grootste waterval op de Krim en een van de grootste in Europa - Uchan-Su. Het is moeilijk om te voelen in de zomer, omdat er op dit moment heel weinig water in zit. Maar in de lente is het geluid van vallend water meerdere kilometers lang hoorbaar. Dat is de reden waarom de Turken het Flying Water noemden - Uchan-Su.

Inderdaad, water vanaf een hoogte van 99 meter kan niet weglopen, het vliegt, maakt geluid, breekt op de stenen. In de winter veranderen waterstromen in lange ijspegels en groeisels, en tussen hen komen dunne stromen van levend water, glinsterend in de zon.

Deze plek is geliefd bij klimmers - liefhebbers. De waterval heeft zijn eigen talisman - een beeldhouwwerk van een adelaar. Deze plaats heeft de schoonste lucht en een geweldige sfeer, maar niet in de zomer, wanneer Uchun-Su praktisch uitdroogt.

Een andere stop is bij Turtle Lake. Ja, op Ai-Petri hebben roodwangschildpadden hun eigen huis. Het is klein, maar niet minder interessant. Om het meer te omzeilen en schildpadden te vinden, is 20-30 minuten voldoende. Dit is een heel mooie plek, maar de aanwezigheid van mensen die niet weten dat gebruikte flessen en wikkels ermee moeten worden meegenomen, is heel erg voelbaar.

Voor degenen die twee uur lang op een berg hebben geklommen, zal de Grand Canyon, die de natuur zelf heeft gemaakt, zeker genieten van het scheiden van Ai-Petri Ridge van het Boyka-massief. Dit is een foutlengte van 3,5 km en een gemiddelde diepte van 320 m (maar er zijn plaatsen tot 600 m). De breedte van de kloof is ook indrukwekkend - 187 m op de breedste plaats (3 m - in de smalste). De rivier de Auzun-Uzen wordt een metgezel van toeristen langs de bodem van de kloof.

Het vormde een speciaal vochtig microklimaat, dat een verrassend diverse flora creëerde. Dit is waar de bovengenoemde orchideeën zich verbergen. Toeristen genieten van de prachtige watervallen en meren, meesterwerken van de natuur van marmeren kalksteen en koude baden. Degenen die besluiten om de beroemdste in te voeren Bad van de jeugd kan zichzelf als heel gezond beschouwen, omdat de temperatuur daar nooit boven de 11 graden is.

Maar niet minder kenners van natuurlijke schoonheid trekken grotten aan. Rock, Pearl, Cascade, Crystal, Geophysical verklaarde monumenten van lokaal belang. Maar slechts weinigen van hen zijn open voor het publiek. De meest populaire zijn Geofysisch, Yalta en Three-eye, omdat alleen deze grotten zijn uitgerust om onervaren reizigers te bezoeken.

Geofysische cavers geopend pas in 1971. Tegenwoordig is het bereikbaar via een verticale trap van 28 meter naar de mijn - een put die in een 100 meter lange, horizontale galerij gaat. Zeldzame schoonheid complexe putten, ondergrondse hallen met stalactieten, stalagmieten en stalagnuts. En sinds mensenheugenis was hier een bedding van een ondergrondse stroom.

Yalta werd vrij recent geopend - in 1997. Na 10 jaar is hier een excursieroute gecreëerd, zodat je veilig kunt genieten van uitzichten op stalactieten en stalagmieten, stencils en stenen bloemen. Niet-speleologen zijn alleen in een hal toegestaan. En onderaan, via een put van 40 meter, met speciale apparatuur kun je naar een andere hal gaan.

Three-eyed kreeg zijn naam voor 3 holes - entree. Maar deze grot wordt ook wel de "koelkast" genoemd omdat de temperatuur hier niet boven de 4 graden Celsius uitkomt. Dankzij deze eigenschap, in de oudheid, hielden jagers hun reserves hier, en graaf Vorontsov bestelde ijsblokken om aan zijn paleis te worden afgeleverd voor het behoud van hun producten. Drieoogjes zijn al 200 jaar bekend. De totale diepte is 38 meter.Maar in 1990 zetten ze een route op tot een diepte van 25 meter. De ingang van de grot ligt op 700 meter van het hoogste punt van de kabelbaan. Binnen kun je een sneeuwloos net van 6 meter observeren, een stalactiet met stalagmieten en een ijsbaan.

In de winter blijft Ai-Petri ook aantrekkelijk voor toeristen. Op de top vindt u ski-verhuurcentra en 6 tracks. 120 meter lange Frogger - voor beginnende skiërs, baby-lift voor kinderen, liften, instructeurs die het alpineskiën onder de knie zullen krijgen - dit alles is een goede poging om van dit bergresort een skioord te maken. Dit wordt vergemakkelijkt door andere routes van verschillende mate van complexiteit.

• Kichkine 320 m lang - voor beginners. Er zijn liften, ervaren instructeurs en de mogelijkheid om te ontspannen in de intervallen tussen afdalingen.
• laboratorium verschilt niet van lengte, maar van complexiteit. Het nadeel van deze route is niet werken op schema, maar op afspraak. Ja, en je kunt er alleen komen op een sneeuwscooter. Maar dit is een goede plek om professionals te trainen.
• 26 kilometer - Dit is een baan van 600 meter zonder liften. Het wordt populair gemaakt door lengte en relatieve veiligheid.
• 27 kilometer We houden van professionals voor een lengte van een kilometer.
• snowpark - een moderne, goed uitgeruste route met liften, recreatie- en cafés.

Het algemene gebrek aan rust op de Krim is niet het hoogste niveau van dienstverlening. Maar geleidelijk aan zullen de Krimpers dit probleem kunnen overwinnen, en een echt ski-oord zal ter plaatse groeien, bijvoorbeeld, het Ay-Petrinsky gebergte, en prachtige handelsplaatsen, cafés en sanitaire zones zullen op de plaats van tijdelijke verkooppunten verschijnen. Mount Ai-Petri zal dus zijn schoonheid blijven tonen.

Als je naar de bergen gaat, moet je altijd onthouden dat de bovenkant altijd kouder is. Bijvoorbeeld op Ai-Petri is het verschil met de kust 7 graden, in juli is de gemiddelde luchttemperatuur daar 17 graden. Maar het kenmerk van dit complex is het niet, maar wind. Tijdens de ontwikkeling van de bergen probeerden ze hier twee keer de windgenerators te installeren, maar ze werden weggeblazen door wind, en dit zijn multi-ton-ontwerpen. Deze plaats staat bekend om de hoogste windsnelheid ter wereld - 50 m / s.

Maar dit zijn niet alleen windvlagen, het is een constante toestand van de natuur: in 12549 waaide het hier 125 dagen lang met een snelheid van 15 m / s, en soortgelijke records zijn hier vaak. Daarom moet je, voordat je de beklimming van de kabelbaan plant, uitzoeken of het werkt - vanwege sterke wind kan het worden gesloten.

Naast het beklimmen van Ai-Petri, kijken we uit naar een prachtig panoramisch uitzicht. Maar de gidsen zelf zeggen dat als dit gebeurde er een wonder gebeurde, omdat 2/3 dagen per jaar is er mist, dat wil zeggen, je kunt alleen de dop van de wolken zien. Er is ook 1,5 keer meer neerslag dan in Jalta, - 1052 mm.

In de winter kan het weer ook heel anders zijn. Dit is een besneeuwde plek met razende sneeuwstormen. Ervaren toeristen bevelen aan om een ​​bivakmuts (spetsnaz-kap) en een skibril met getinte bril te kopen.

Het klimaat van Ai-Petri is zo eigenaardig dat in verschillende jaren in dezelfde maanden de gemiddelde dagelijkse temperatuur heel anders kan zijn.

De warmste maand wordt juli, soms augustus, zeer zelden - juni. Gemiddeld is de temperatuur in het midden van de zomer 15,6 graden, de maximale snelheid is vastgesteld op +32 graden. En de koudste februari wordt herkend met een gemiddelde temperatuur van 3,8 graden vorst.

Sneeuw valt begin oktober op de bergen en smelt begin mei. Maar er waren jaren waarin de sneeuw viel in juli, september of in december.

Coördinaten van het toppunt van de kabelbaan (Okhotnichye-dorp) op de kaart: 44.451652, 34.060232. Het is hier dat niet alleen de kabelbaan gaat, maar ook het openbaar vervoer. Het kan ook met de auto worden bereikt. Maar niet het hele jaar door.In de winter, op de snelweg, zal de wegvervoersdienst u beleefd maar agressief terugdraaien, want in de winter is serpentijn niet elke ervaren chauffeur in staat om voertuigen naar de top van de berg te vervoeren. De weg is vaak bezaaid met sneeuw, maar wordt regelmatig schoongemaakt voor vrije beweging van de Crimeans en de gasten - skiërs.

Als u uw auto verlaat bij Yalta, moet u de South Coast Highway oprijden, die in de richting van Sevastopol gaat. Bij de afslag naar Bakhchisarai wordt een bord naar Ai-Petri geplaatst. Hier is informatie over of de weg open is. Vervolgens moet je de borden op lage snelheid volgen: dit is een slingerweg met een groot aantal scherpe bochten.

Om naar het openbaar vervoer te komen, kunt u een van de opties gebruiken:

• ga naar het Yalta-busstation, waar naar de plaats van vertrek van routes nr. 102 of 107 naar Mishor moet worden gezocht;
• rijd naar de kledingmarkt van Jalta en neem vervolgens bus 132 naar de bergen; de reis duurt ongeveer 40 minuten langs de kronkelige weg naar Miskhor;
• van het busstation om privéshuttles te gebruiken, die rechtstreeks naar de top van de berg gaan - ze hebben geen dienstregeling, maar er is een luide stem waarmee ze de berg uitnodigen;
• Veel mensen kiezen het sanatorium "Oezbekistan" als het begin van de route (het is niet nodig om naar het busstation te gaan) en al daar vangen ze een rit naar de berg of reguliere bussen naar Mishor.

Elke manier om de top te bereiken heeft voor- en nadelen. In een georganiseerde groep is het belangrijk om het transport en de gids bij te houden, maar hier passeert u de kabelbaan op zijn beurt. Voor een personenauto is het belangrijkste om de auto te parkeren, zonder in conflict te komen met de lokale parkeerpoorten in Mishor. Het is gemakkelijker om met een persoonlijke auto naar de top te klimmen, maar dan is er geen mogelijkheid om je zenuwstelsel op de kabelbaan te testen. Voetgangerslift is niet voor iedereen beschikbaar vanwege de gezondheid en lange-termijnopkomst, maar echte schoonheid is op die manier te zien - langzaam.

Ai-Petri is een magneet die steeds weer naar zichzelf trekt en je uitnodigt om naar iets nieuws en niet minder mooi te kijken.

Rapport over wandelen in Ai-Petri, zie hieronder.