Overzicht van Balaclava-attracties op de Krim en hun beschrijving

Bivakmuts had de status van een stad tot 1957, toen werd het district centrum van Sevastopol. In de Sovjettijd werd Balaklava met ondergrondse militaire bases beschouwd als een gesloten plaats om te bezoeken. Sporen van de aanwezigheid van het keizerlijke Russische leger bleven op zijn grondgebied. Sinds de 14e eeuw stond hier een Genuaans fort, dat de klappen van zijn vijanden op zich nam. Balaclava bevindt zich op een strategische plaats op de Krim, gedurende vele eeuwen hebben er militaire botsingen plaatsgevonden tussen verschillende naties.

Verrassend mooie plek in de Krim - de zee, bergachtig landschap, verborgen baai, stuwmeren en diverse vegetatie. De eerste vermelding van dit land is te vinden in Homer in de Odyssey. Sinds die tijd woonden hier verschillende volkeren - de Romeinen, Grieken, Turken, Tataren, de Britten en Duitsers vochten voor deze uitgestrektheid. In 2004 vierde de stad haar 2500-jarig jubileum. Resort richting Balaclava ontvangen in de XIX eeuw, veel Russen kwamen hier om hun gezondheid te verbeteren.

Alexander Kuprin en Lesya Ukrainka bezochten deze plaatsen. Balaklava ligt vijf kilometer ten zuidwesten van Sevastopol, tot 1941 was er een tram tussen de steden. Deze plaats is rijk aan evenementen en natuurlijke landschappen, zelfs in het vakantieseizoen verliest Balaclava niet de charme van een stille, rustige plek.

Balaklava, als kuuroord van de Krim, is bij weinigen bekend, omdat een lang verblijf in de status van een gesloten stad deze plek weinig bekend heeft gemaakt. Maar de nederzetting heeft iets om trots op te zijn en iets om te laten zien. Voor degenen die het willen bezoeken, geven we beschrijvingen van attracties.

De unieke natuurlijke baai gevormd in het proces van tektonische verschuiving en breuk. Vanaf de zee gaat het naar de diepten van anderhalve kilometer, dan wordt het groter en smaller tot een breedte van 50 meter. Vanwege deze configuratie is het feitelijk niet zichtbaar vanaf de Zwarte Zee, daarom wordt de baai ook "Geheim" genoemd. In het verleden hebben kapiteins hun schepen erin verborgen voor nieuwsgierige blikken.

In de 14e eeuw werd de Genuese vestingstad Chembalo gebouwd op de kasteelheuvel bij de ingang van de baai. Zeven eeuwen lang hebben de muren veel meegemaakt, hun ruïnes zijn tegenwoordig te zien. Het fort werd veroverd door de Mongolen. In de vijftiende eeuw werd het veroverd door de Turken, gebruikten ze de stad om aanstootgevende Khans te verwijzen. Tijdens de Krimoorlog waren de Grieken in Chembalo, ze verdedigden zich tegen de soldaten van het Engelse leger.

Aanvankelijk werd hout gebruikt voor de aanleg van de dijk. Het werd gebouwd door de Britten tijdens de Russisch-Turkse oorlog. In de XIXe eeuw werd de boom vervangen door een steen. Vandaag aan het water voor hen. Nazukina vindt u een bioscoop, een museum, een duikcentrum, een jachtclub, restaurants, jachthavens waar alle plezierboten en rondvaartboten vertrekken. Vanaf de dijk zie je de ruïnes van het fort Chembalo en de baai van Balaklava, en erlangs - gebouwen uit de XIX en vroege XX eeuwen.

Het museum bevindt zich aan de beroemde Nazukin-dijk en het bevat historische documenten over het leven van de stad Balaclava in verschillende perioden. Het gebouw is geschikt voor een groep van maximaal 50 personen. De musea organiseren excursies die de geschiedenis van de stad bestrijken, met een bezoek aan de baai en het fort Chembalo, met een proeverij van lokale gerechten en toegang tot de open zee.

De auteur van het monument is de beeldhouwer S. A. Chizh. Hij installeerde het sculpturale beeld van de schrijver in 2009. De plaats werd gekozen op de stadsdijk, niet ver van het Grand Hotel, waar volgens gedocumenteerde informatie Kuprin met zijn vrouw woonde tijdens een bezoek aan Balaclava. Hier schreef hij zijn essay "In Memory of Chekhov". Het leven in Balaclava (1904-1906) viel samen met de gebeurtenissen van de eerste Russische revolutie.

Hij werd in 2004 op het dorpsplein gezet. Oorspronkelijk was het gepland om een ​​buste te maken, maar de beeldhouwer werd weggevoerd en voltooide de halve figuur. Het werd geïnstalleerd op een hoge kolom met voetstukken. Lesia Ukrainka bezocht Balaclava twee keer - met haar ouders in haar jeugd en met haar man in meer volwassen jaren.

De geheime ondergrondse faciliteit "100" werd gebouwd in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Hij werd een complexe "klif" genoemd. Sovjet raketafweersystemen moesten zich verzetten tegen de landstrijdkrachten van de NAVO. Na de ineenstorting van de Sovjet-Unie werd de faciliteit gesloten en ontmanteld. Tegenwoordig bezoeken liefhebbers van stenen doolhoven het graag. Er was een bericht over het mogelijke herstel van het complex door het leger.

Niet in elke stad zul je een basis voor onderzeese parkeren ontmoeten, het object 825GTS is dat. Het was opgeslagen munitie en bezig met de reparatie van nucleaire onderzeeërs. De basis werd in 1993 gesloten en tien jaar lang verlaten. In de moeilijke jaren negentig, de lokale bevolking verwijderd uit de structuren, had niemand non-ferro nodig. In de tweeduizend jaar heeft het stadsbestuur op het grondgebied van de voormalige militaire basis het ondergrondse museumcomplex van de zeegeschiedenis van Balaclava gesticht. Vandaag is het een van de meest bezochte plaatsen in de stad.

De batterij begon te worden gebouwd onder Nicholas II, in 1914, en eindigde al onder de Sovjet-heerschappij. Vanaf hier moesten de vijandelijke schepen beschoten worden. Helaas, tijdens de Grote Patriottische Oorlog, heeft de batterij Sevastopol niet kunnen beschermen tegen de aanval van het fascistische leger. Dit militaire object voltooide zijn bestaan ​​in 1991.

Forten werden gebouwd op een hoogte van 300 m boven de zeespiegel, met deelname van de Britten vanaf het einde van de 19e eeuw tot 1915. Ze moesten de toegangen naar Sevastopol bewaken. Dit is een volledig technisch systeem van betonconstructies, magazijnen voor munitie, wegen en slotgrachten, schuilplaatsen, ontworpen voor het verblijf van het leger. Vóór de Tweede Wereldoorlog werden de forten gereconstrueerd.

Dit object is gebouwd tijdens de bouw van het zuidelijke fort. Het zag er heel ongebruikelijk uit, in de vorm van een ijzeren vat dat werd vastgehouden door een betonnen basis en zweefde over een afgrond. Het was een observatiepunt, omdat de zee vanaf deze plek goed te zien was. Locals noemen het een vat des doods, omdat het tijdens de revolutie werd neergeschoten en gedumpt in de zee van het Rode Leger, en tijdens de Grote Patriottische Oorlog deden de Duitsers hetzelfde met onze soldaten. Het vat houdt nog steeds sporen van kogels bij.

Heel mooi, onaards zicht. Eerder werd hier kalksteen gedolven, dus de afdaling is ingetrokken. De steengroeve lijkt op een krater van een uitgedoofde vulkaan met een geweldig blauw meer aan de onderkant. Het ligt 14 meter onder de zeespiegel. Vegetatie is net begonnen om deze plaats te bewonen. Het meer werd de thuisbasis van veel vogels - aalscholvers, meeuwen, wilde eenden. Je kunt er op de weg naartoe gaan in de vorm van een slang, wat onveilig is vanwege veelvuldige instortingen.

Voor de eerste keer op deze plaats werd de tempel gebouwd in 1357 door de Genuezen.Maar hij kon tot op de dag van vandaag niet overleven. Wat we vandaag zien is het gebouw van 1794. Na de Krimoorlog werd de tempel in 1875 gereconstrueerd. De structuur is gebouwd van kalksteen en als je er van bovenaf naar kijkt, kun je de vorm van het kruis zien.

Het klooster werd in 891 gesticht door Griekse zeevaarders. Volgens de legende trof het schip de storm en stond het op het punt van de dood. Zeilers baden St. George om gered te worden. Op de rots zagen ze het beeld van de heilige en dankzij zijn hulp konden ze aan land gaan. Uit dankbaarheid voor de geredde levens, in een steile berg, sloegen ze de kerk neer en wijdden die aan St. George. Zeilers brachten naar de tempel het beeld van de heilige over, die op de rots verscheen. In de loop van de tijd ontstond er een klooster rond de kerk. Hij overleefde vele oorlogen, maar bleef van kracht tot het Sovjetregime. Het werd heropend in 1994.

In de 19e eeuw werd een watervoorzieningssysteem gebouwd om Sevastopol van water te voorzien. De brug van het aquaduct maakte er deel van uit. Het is gebouwd van inktermansteen (kalksteen), dat werd gebruikt in het oude Rome. De architectuur van de brug is gemaakt in de antieke stijl. Water en veel groen maken deze plek ongelooflijk mooi. Het aquaduct werd vernietigd tijdens de Krimoorlog en begon niet te worden hersteld, de brug Chorgunsky bereikte onze dagen als het meest bewaard gebleven deel ervan.

Hier is het St. George-klooster. Ooit was het een prachtige afgelegen plek, nu is het de stadsgrenzen van Sevastopol binnengegaan, heeft het chaotische gebouwen gevonden en het gevoel van wilde natuur verloren. De kaap werd 150 miljoen jaar geleden gevormd tijdens een vulkaanuitbarsting. Aan beide kanten van de klif, zelfs vandaag de dag, kun je zien waar tuff lava is gelaagd.

Deze fantastische plek ligt in het reservaat met roodboekplanten en dieren. Het klimaat is hier mediterraan. Alleen op deze plek vindt u een grote trechter met veelkleurige keien, evenals grotten met azuurblauwe reservoirs.

In de omgeving van Balaklava zijn meer dan 30 stranden open voor bezoekers, 3 daarvan behoren tot de twintig beste in de Krim. Bijna allemaal zijn ze kiezelachtig. Balaclava als een plek om te ontspannen is geschikt voor een breed scala van mensen. Het biedt een rustige en ontspannen tijdverdrijf voor gezinnen met jonge kinderen op prachtige stranden van het resort.

Over welke bezienswaardigheden in Balaclava, zie de volgende video.