Dzhurdzhevicha-brug: een beschrijving van waar het zich bevindt en hoe er te komen?

Elke stad, elk land of gebied is opmerkelijk voor een bijzonder uitstekende architectuur of toeristische bestemming. Deze hoek zal opwinding veroorzaken bij toeristen, er zullen hele groepen komen, bussen. Natuurlijk staat een dergelijk item op de lijst met mensen die van plan zijn plaatsen te bezoeken, zelfs als ze hun vakantie tot nu toe alleen vormen.

Ook in Montenegro is er zo'n mijlpaal, die een unieke, tragische geschiedenis heeft. Maar tegelijkertijd doet de schilderachtige omgeving die ze ontdekt mensen de wereld van de natuur in, eenzaamheid en ontspanning.

Montenegro is rijk aan natuurlijke schoonheid die geen einde of rand heeft: bossen, rivieren, meren en bergen. Maar tot dusverre weten weinigen van de belangrijkste bezienswaardigheden van Montenegro, het toeristische visitekaartje, dat wordt omringd door bossen en bergketens. De brug Dzhurdzhevicha verbindt de twee oevers van de snelstromende bergrivier Tara.

De brug is ontworpen door een zeer getalenteerde architect uit zijn tijd, professor Miyat Troyanovich. De constructie werd geleid door ingenieurs Isaac Rousseau en Lazar Jaukovitsj. De bouw van de brug ligt niet ver van de Mojkovac-Zabljak-snelweg en verbindt de twee oevers van de Tara-rivier die in de kloof van de kloof stroomt.

De bouw duurde drie jaar - van 1937 tot 1940. Het aantal gebouwde bogen is vijf, en als u de structuur als geheel bekijkt, kunt u zien dat deze iets gebogen is, niet eenvoudig.

Tijdens militaire operaties in de Tweede Wereldoorlog, werd Joegoslavië bezet door de fascistische legers. En Montenegro maakte op dat moment deel uit van Joegoslavië. Kardinale veranderingen vonden plaats in het land en om met de vijandelijke strijdkrachten te vechten, trachtte een deel van de partizanenbeweging de bruggen te ondermijnen om de beweging van de fascisten te belemmeren. Dat is de reden waarom de brug, die snel de huidige Tara-rivier met elkaar verbond, een belangrijk strategisch belang verwierf, omdat het bijna onmogelijk was om de kloof zonder brug over te steken.

In 1942, Lazar Yaukovich, een ingenieur die direct betrokken was bij de bouw van de brug, en wiens geesteskind hij was, hoorde erover en bood aan om de structuur op te blazen. Maar alleen zo dat later het kan worden hersteld en hersteld door de communicatie tussen de twee banken te hervatten.

Daarom legde de ingenieur de explosieven alleen in het centrale deel, onder de grootste boog, om alleen het te vernietigen en daardoor de communicatie tussen de banken te stoppen. Omdat de centrale boog een overspanning van 116 m heeft, kan niemand over zo'n opening heen springen.

Nadat hij had vernomen dat de brug was verwoest en had vernomen door wie de brug was verwoest, werd een jacht op Jaukovitsj uitgesproken en gedurende twee jaar probeerden de fascistische soldaten een ingenieur te vinden. Ze zijn erin geslaagd - en Lazar Yaukovich werd neergeschoten.

Nu kun je een monument vinden dat is opgericht voor de onverschrokken ingenieur.En het ontwerp zelf kon direct na het einde van de oorlog worden gerestaureerd, en al in 1946 konden auto's er weer naartoe rijden.

De brug heeft twee belangrijke en historische aantekeningen.

1. In beton kun je sporen terugvinden na de beschietingen, opgravingen van de granaten die werden afgevuurd. Dit alles drukt zijn stempel op de geschiedenis en ook op toeristen die deze plaats bezoeken.
2. De naam van de brug zelf. Zoals duidelijk blijkt uit de geschiedenis, onder bouwers, ontwerpers en ontwerpers, is er niemand met de naam Dzhurdzhevich. En dit is waar, de brug is genoemd bij de boerderij, of liever, de naam van de boer. Helaas, waarom de brug deze naam kreeg - er is geen betrouwbare informatie en ook geen informatie over die boer.

Zoals hierboven vermeld, De brug Dzhurdzhevich wordt gevestigd dichtbij de weg Mojkovac - Zabljak. En om bij de brug te komen, is de eenvoudigste optie om gewoon een kaartje te kopen voor een canyon-tour en je wordt met de bus naar de juiste plek gebracht.

Als u niet met de bus wilt gaan, kunt u ook naar de plaats met een gewone bus die van Abljak naar Plevl gaat. De kink in de kabel ligt in het feit dat bussen heel zelden langs deze route rijden, en als je je vlucht mist, zul je een lange tijd moeten wachten, vooral als we het hebben over een niet-toeristisch seizoen. En nederzettingen bevinden zich op een nogal afgelegen afstand.

Maar het maakt toeristen niet bang. De brug bevindt zich op de vertakking van de weg tussen de steden Mojkovac, Plevlya en Zabljak, en als je beter om je heen kijkt, kun je vanuit een van deze steden de bezienswaardigheden bereiken. Vooral in het toeristenseizoen.

De snelste route komt van Zabljak, het blijkt dat je ongeveer 20 km moet rijden voor 3 euro.

Degenen die van actieve sporten houden, kunnen fietsen. Maar de reis zal heel moeilijk en energie verbruiken. Maar je kunt genieten van de natuur van Montenegro, schone lucht en prachtige bossen.

Als je een eigen auto hebt, heb je geen moeite om naar je bestemming te gaan. Dichtbij de brug is er gratis parkeergelegenheid. Maar als u een taxi belt, kost de rit ongeveer 20-30 euro, of zelfs meer.

Tijdens het seizoen, een reis als onderdeel van een canyon tour (een bezoek aan niet alleen de brug en de hooglanden, maar ook andere canyons) zal ongeveer 50 euro zijn, de prijs varieert afhankelijk van de koerier. En de hele tour duurt ongeveer 12 uur.

Dzhurdzhevicha Bridge is een van de meest gedenkwaardige bezienswaardigheden van Montenegro. Vanuit deze blik opent zich een fantastisch reliëf van bergketens, bossen en de rivier de Tara.

Maar schoonheid is niet alleen te zien aan de majestueuze structuur die 160 meter boven zeeniveau stijgt, maar ook dankzij de zipline, een pad dat zich in de buurt van de brug tussen de twee heuvels bevindt, verbonden door een touw.

Er zijn drie soorten bungee met verschillende lengtes.

1. De kleinste zip-track is 350 meter. Maar wees niet boos, vanwege de helling, de snelheid die een toerist ontwikkelt komt tot 100 km per uur, wat behoorlijk veel is. Natuurlijk hangt er veel af van het lichaam van de persoon. De duur van de vlucht is niet langer dan 50 seconden, maar vanwege het gevoel van gewichtloosheid lijkt het alsof je zelfs zweeft. De prijs van een dergelijke reis kost 10 euro per persoon. Deze track loopt van mei tot en met september.
2. Zipline op 824 meter. Tot 2017 was het de langste zip-track in Montenegro.De vlucht duurt maar liefst 70 seconden, de hoogte is hetzelfde - 170 meter, het is mogelijk om te gaan zitten, dat wil zeggen, er is een emmerachtige stoel. Deze track loopt van april tot half oktober. De ticketprijs is 20 euro per persoon, er is geen beperking voor het filmen van video's.
3. Bungeelengte van 1050 meter. Zo'n zip-track wordt als de langste beschouwd, niet alleen in Montenegro, maar ook in de wereld. De snelheid waarmee een persoon zich ontwikkelt en erop rent, bereikt 120 km per uur. De hoogte is hier al 190 meter boven de Tara-rivier en de vliegtijd nam toe tot 85 seconden. Ticketprijs 20 euro. Werkt van april tot half oktober.

Zie een van de mooiste plekken in Montenegro in de onderstaande video.